از فاجعه ی 20 ژانویه، که هم چون ژانویه ی خونین در اعماق وجود هر آذربایجانی رسوخ کرده، 32 سال گذشت.

در یورش بیرحمانه ی واحدهای ارتش سرخ اتحاد جماهیر شوروی به پایتخت آذربایجان، باکو، که از ساعت 23:30 شب 19 ژانویه آغاز و تا صبح هنگام 20 ژانویه ادامه یافت، 147 غیر نظامی به شهادت رسید، 638  نفر زخمی گردیده و 841 نفر به صورت غیر قانونی بازداشت گردید و صدها تن در معرض شکنجه های جانکاه قرار گرفتند. قتل عام و غارت اموال مردم در آن ایام صرفاً محدود به شهر باکو نشد و ارتش سرخ حوادثی مشابه را در شهرهای دیگر آذربایجان رقم زد. در میان کشته شدگان این یورش ناجوانمرادانه، علاوه بر آذربایجانی ها، 6 شهروند روسی، 3 یهودی، 3 تاتار و شمار زیادی کودک، سالمند و زن نیز به شهادت رسیدند ...

هدف اصلی این تجاوز فجیع از پیش برنامه ریزی شده از سوی اتحاد شوروی در نطفه خفه کردن روح آزادی خواهی مردم آذربایجان و جلوگیری از اعتراضات مردمی علیه تصمیم مجلس ارمنستان به تاریخ 9 ژانویه بود که طی آن قره باغ کوهستانی را ضمیمه ی خاک خود کرده بود.

بی گمان این حادثه ناشی از بحران و هرج و مرج حاکم بر آذربایجان و بی لیاقتی مسؤولین وقت جمهوری آذربایجان بود. فردای روز حادثه، حیدر علی اف در محل نمایندگی دایمی جمهوری آذربایجان در مسکو حضور یافته و طی یک کنفرانس مطبوعاتی قتل عام رخ داده در باکو را به شدت محکوم کرده، و این حادثه ی تروریستی علیه مردم بی دفاع را به عنوان نقض حقوق و آزادی مردم و مقابله با ارزش های دموکراتیک ارزیابی نمود.

بله، حادثه ای که 32 سال پیش رخ داد، تمامی مردم آذربایجان را، قطع نظر از سن و سال، شغل و گرایش سیاسی آنها، همانند یک مشت محکم متحد نمود. این اتحاد اقدامی بود علیه این اقدام وحشیانه که در قاموس انسانیت و حقوق نمی گنجد و پی آمد مداخله ی ناگهانی واحدهای ارتش سرخ شوروی بود و متعاقب آن فریاد علیه این جنایت جنگی و سیاسی و بی اعتمادی به رژیم اتحاد جماهیر شوروی در میان مردم به اوج خود رسید ...

سال ها از این واقعه گذشت، یک بار دیگر مردم آذربایجان همانند مشت محکم متحد شده و ضربه ی سهمگین به نقطه هدف وارد نمود. پیروزی در نبرد 44 روزه در اصل پیامد اعتماد و رغبت بی سابقه ای بود که مردم به کشور، ارتش و فرمانده کل قوای خود داشتند!

32 سال است که مردم آذربایجان در بیستم ژانویه رو به سوی مکان مقدسی به نام مزار شهدا می نهند و در قبله گاه دلها یاد و خاطره ی شهدایی را که جان خود را در راه آزادی، استقلال و تمامیت ارضی آذربایجان نهادند گرامی می دارند ...