Page 82 - "Xəzər"

vadı gəlib çığır-bağır salır, deyirdi ki, əri ri süzülən kimi olub, bax bu çiynini deyi-

sərxoş olub, ona görə işi ucuz danışıb. rəm, görürsən, vəssalam, başqa heç nə.

Bu zaman uzağı bir qrivennik əlavə edir- İşi də azdır…

din, vəssalam, şüttamam. Amma indi Pet- Petroviç kapotu götürüb stolun üstünə

roviç, deyəsən, ayıq idi, ona görə də yo- sərdi, onu uzun-uzadı gözdən keçirən-

lagəlməz, tərs, inadkar təsir bağışlayırdı. dən sonra başını bulaya-bulaya əlini uza-

Bu vəziyyətdə onunla münasib qiymət dıb pəncərə önündəki girdə burunotu qa-

danışmağın mümkün olmayacağını hiss bını götürdü. Burunotu qabının üstündə

edən Akaki Akakiyeviç, necə deyərlər, hansısa generalın şəkli təsvir olunmuş-

əkilib aradan çıxmaq istədi, amma artıq du, amma bilinmirdi, hansı generalın.

gec idi, iş-işdən keçmişdi. Petroviç tək Çünki şəklin sifəti olan yer barmaqla de-

gözünü qıyıb, onun üzünə zilləndi və Aka- şilmiş, yerinə dördkünc kağız yapışdırıl-

ki Akakiyeviç qeyri-iradi dilə gəldi: mışdı. Petroviç burnuna tənbəki çəkdi,

– Salam, Petroviç! kapotu əlinə götürüb işığa tutdu və yenə

– Әleyküməssalam, ağa, – Petroviç başını yellədi. Sonra onu astar üzünə çe-

gözünün ucuyla Akaki Akakiyeviçin əlinə virib baxdı və yenə başını yellədi, sonra

82 baxdı ki, görsün nəylə gəlib. üstündə general təsviri olan burunotu qa-

– Şeyə gəlmişəm, Petroviç, budur… bından bir çimdik tənbəki götürüb yenə
2017 Demək lazımdır ki, Akaki Akakiyeviç burnuna çəkdi, burunotu qabının ağzını

daha çox önlük, zərflik və heç bir məna bağlayıb yerinə qoydu və nəhayət, dillən-

ifadə etməyən ədatlarla danışırdı. Çəti- di: “Yox, əmələ gəlməz: lap köhnəlib!”

nə düşəndə isə, ümumiyyətlə, fikri axıra Bu sözləri eşidəndə Akaki Akakiyevi-

çatdırmır, cümlələri yarıda qoyurdu. “Düzü, çin ürəyi ayağının altına düşdü.

bu, belə deyək…” ifadəsi ilə sözə başla- – Niyə olmur, Petroviç? – O, yalvarışlı

yır, arxasını gətirməyi unudurdu. Yəqin, uşaq səsiylə dedi: – Bir azca çiyinləri

artıq hər şeyi deyib qurtardığını zənn edir- sürtülüb də, səndə yamaq üçün parça ol-

di. malıdır axı…

– Nə olub ki? – Petroviç soruşdu və – Parçanı tapmaq olar, parça tapılan

tək gözü ilə onun vismundirini süzməyə şeydir, – Petroviç dedi, – amma yamaq

başladı. O, vismundirin yaxalığından tut- vurmaq mümkün olmayacaq: çürüyüb-

muş, qollarına, kürəyinə, dal ətəyinə və gedib, iynə vursan, dağılacaq.

ilgəklərinə qədər bütün hissələrinə göz – Qoy dağılsın, dağılan yerlərə də ya-

Nikolay Qoqol. Şinel gəzdirdi. Bunların hamısı ona tanış idi, maq vurarsan.

çünki öz əl işi idi. Dərzilərdə adətdir: öncə – Elə-belə yamaq vurmaq olmaz axı,

görüşdükləri adamların əyin-başına diq- yamaq tutmayacaq, çox köhnəlib. Belə

qət yetirir. görünməyinə baxma, külək əsən kimi da-

– Mən… belə deyək, Petroviç… bu ğılıb-gedəcək.

şinel, mahud… görürsən, bax, hər yeri – Sən birtəhər bənd elə. Belə deyək,

yaxşıdır, lap möhkəmdir, sadəcə bir az doğrusu, yəni!..

tozludur, həm də, deyəsən, bir az köhnə- – Yox, – Petroviç daş atıb, başını tut-

lib, təzə olmağına təzədir, amma bir yeri du, – heç nə eləyə bilmərəm. Әlə gələn

azacıq… arxası, bir az da çiyninin bir ye- deyil. Yaxşısı budur, soyuqlar düşəndə