Page 77 - "Xəzər"
P. 77
KOLAY QOQOL Orijinaldan tərcümə: Etimad Başkeçid
ŞİNEL
(povest)
Departamentdə… hansı depar- 77
tamentdə olduğunu dilə gətir- 2017
məsək yaxşıdır. Dünyada
növbənöv departamentlər, polklar, dəftər- dan əl çəkmir, onlardan yaza-yaza püxtə- Nikolay Qoqol. Şinel
xanalardan dəhşətli, müxtəlif məmurlar ləşir. Məmurun soyadı Başmaçkin idi. So-
zümrəsindən qorxunc heç nə yoxdur. İndi yadından da göründüyü kimi, bu söz ha-
istənilən adam, özünün simasında bütün çansa “başmaq” sözündən əmələ gəlib;
cəmiyyəti təhqir olunmuş sayır. Deyirlər, amma haçan, hansı şəraitdə, necə əmə-
lap bu yaxınlarda, hansısa şəhərin kapi- lə gəlib, məlum deyil. Onun atası, baba-
tan-ispravnikindən bir xahişnamə gəlib, sı, hətta qaynı, bir sözlə, Başmaçkinlərin
orada açıq bəyan edir ki, dövlətin qanun- hamısı çəkmədə gəzir, yalnız üç ildən bir
larını saya salan yoxdur, yeri gəldi-gəl- çəkmələrinin altlığını dəyişdirirdilər.
mədi, onun müqəddəs adını hallandırır-
lar. Sübut olaraq, xahişnaməyə hansısa Adı Akaki Akakiyeviç idi. Bu ad oxu-
romantik, olduqca qalın bir əsər də əlavə cuya bir qədər qəribə və qondarma görünə
edib. Әsərin hər on səhifəsindən bir kapi- bilər, amma əmin ola bilərsiniz, bu adı
tan-ispravnik təsvir olunur, özü də tama- qoymaq üçün dağa-daşa düşmək lazım
milə sərxoş vəziyyətdə. Ona görə də baş- gəlməmişdi. İş elə gətirmişdi ki, ona baş-
qa söz-söhbət yaranmasın deyə haqqın- qa ad qoymaq mümkün olmamışdı. Әh-
da danışdığımız departamenti bir depar- valat belə olmuşdu. Akaki Akakiyeviç ge-
tament adlandıracağıq. cəyarısı, yanılmıramsa, martın 23-nə ke-
Beləliklə, bir departamentdə bir mə- çən gecə doğulmuşdu. Məmur arvadı olan
mur işləyirdi. Açığı, o qədər də yaraşıqlı, mərhum anası – rəhmətlik çox yaxşı qa-
gözəgəlimli adam deyildi – bəstəboy, çilli, dın idi – uşağa ad qoymağa hazırlaşırdı.
kürəntəhər kişi idi, deyəsən, gözü də yax- Qadın hələ yataqdaydı, qapı ilə üzbəüz
şı görmürdü, başı dazlaşmağa başlamış- çarpayıda uzanmışdı, senatda masa rəi-
dı, sifətini qırış basmışdı, üzü sarı-boz si işləyən kirvəsi, gözəl insan İvan İvano-
rəngə çalırdı, elə bil babasil xəstəsiydi...
Neyləmək olar! Pererburqun havasından-
dır. Məmurun rütbəsinə gəlincə (bizdə hər
şeydən əvvəl adamın rütbəsinə fikir verir-
lər), o, necə deyərlər, əbədi titulyar müşa-
vir idi. Fağır adamlara şəbədə qoşmağa
adət etmiş qələm əhli, məlum olduğu ki-
mi, onun kimilərə qəmiş olub yaxaların-
ŞİNEL
(povest)
Departamentdə… hansı depar- 77
tamentdə olduğunu dilə gətir- 2017
məsək yaxşıdır. Dünyada
növbənöv departamentlər, polklar, dəftər- dan əl çəkmir, onlardan yaza-yaza püxtə- Nikolay Qoqol. Şinel
xanalardan dəhşətli, müxtəlif məmurlar ləşir. Məmurun soyadı Başmaçkin idi. So-
zümrəsindən qorxunc heç nə yoxdur. İndi yadından da göründüyü kimi, bu söz ha-
istənilən adam, özünün simasında bütün çansa “başmaq” sözündən əmələ gəlib;
cəmiyyəti təhqir olunmuş sayır. Deyirlər, amma haçan, hansı şəraitdə, necə əmə-
lap bu yaxınlarda, hansısa şəhərin kapi- lə gəlib, məlum deyil. Onun atası, baba-
tan-ispravnikindən bir xahişnamə gəlib, sı, hətta qaynı, bir sözlə, Başmaçkinlərin
orada açıq bəyan edir ki, dövlətin qanun- hamısı çəkmədə gəzir, yalnız üç ildən bir
larını saya salan yoxdur, yeri gəldi-gəl- çəkmələrinin altlığını dəyişdirirdilər.
mədi, onun müqəddəs adını hallandırır-
lar. Sübut olaraq, xahişnaməyə hansısa Adı Akaki Akakiyeviç idi. Bu ad oxu-
romantik, olduqca qalın bir əsər də əlavə cuya bir qədər qəribə və qondarma görünə
edib. Әsərin hər on səhifəsindən bir kapi- bilər, amma əmin ola bilərsiniz, bu adı
tan-ispravnik təsvir olunur, özü də tama- qoymaq üçün dağa-daşa düşmək lazım
milə sərxoş vəziyyətdə. Ona görə də baş- gəlməmişdi. İş elə gətirmişdi ki, ona baş-
qa söz-söhbət yaranmasın deyə haqqın- qa ad qoymaq mümkün olmamışdı. Әh-
da danışdığımız departamenti bir depar- valat belə olmuşdu. Akaki Akakiyeviç ge-
tament adlandıracağıq. cəyarısı, yanılmıramsa, martın 23-nə ke-
Beləliklə, bir departamentdə bir mə- çən gecə doğulmuşdu. Məmur arvadı olan
mur işləyirdi. Açığı, o qədər də yaraşıqlı, mərhum anası – rəhmətlik çox yaxşı qa-
gözəgəlimli adam deyildi – bəstəboy, çilli, dın idi – uşağa ad qoymağa hazırlaşırdı.
kürəntəhər kişi idi, deyəsən, gözü də yax- Qadın hələ yataqdaydı, qapı ilə üzbəüz
şı görmürdü, başı dazlaşmağa başlamış- çarpayıda uzanmışdı, senatda masa rəi-
dı, sifətini qırış basmışdı, üzü sarı-boz si işləyən kirvəsi, gözəl insan İvan İvano-
rəngə çalırdı, elə bil babasil xəstəsiydi...
Neyləmək olar! Pererburqun havasından-
dır. Məmurun rütbəsinə gəlincə (bizdə hər
şeydən əvvəl adamın rütbəsinə fikir verir-
lər), o, necə deyərlər, əbədi titulyar müşa-
vir idi. Fağır adamlara şəbədə qoşmağa
adət etmiş qələm əhli, məlum olduğu ki-
mi, onun kimilərə qəmiş olub yaxaların-
