Page 180 - "Xəzər"

əyləşmiş qadınlar yad adamların nəva- dakı əsassız şeyləri yadında saxlayır,

zişlə sıxdıqları əllərinin al-qırmızı izlərinə onun haqqında həmişə o cür düşünür,

baxıb gülürdülər. Qledis adlı qadın və başqa heç nə bilmək istəmir. İnsanlar bu

onun yoldaşı xəzə bürünmüşdü. qanun qarşısında gücsüzdür: qadınla hər

– Hələ getmirsiz? dəfə qarşılaşanda o, bizdə məhz həmişə

Larussel deyirdi ki, getsələr, bir az- eyni şeyləri – tərgitmək istədiyimiz cə-

dan burada baş verəcək maraqlı şeyləri hətlərimizi görür. Doğma insanın yaxşı

görməyəcəklər. O, əlləri cibində qarnını tərəflərimizə məhəl qoymadan yaratdığı

qabağa buraxıb çiyinlərini tərpədə-tərpə- obrazımızı, hansısa zəifliyimizi, çatışmaz-

də piştaxta-söykənəcəyə yaxınlaşdı, kə- lığımızı üzə çıxarmasını görmək bizim

tilin üstünə qalxaraq adamı ehtirasa gəti- bədbəxtliyimizdi... Və o qadın bizə bax-

rən kokteylin reseptini bildiyini təşəxxüslə dıqca öz qənaətlərini də bizə sırıyır, dar

deyib barmeni və yanında oturan cavan- düşüncəsiylə razılaşmağa vadar edir. Heç

ları xeyli güldürdü. Masanın arxasında vaxt bilmir ki, bizə bağlı olub-olmadıqları

tək qalan Mariya şampan içirdi. Raymo- heç bir əhəmiyyət kəsb etməyən başqa

nun burada olmasına biganə idi. On yed- adamların gözündə yaxşılıqlarımız par-

180 di illik bir zaman kəsiyində həyatında üst- laq, istedadımız gözqamaşdırıcı, gücümüz

üstə yığılanlar onu bu adamdan xeyli fövqəltəbii, simamız məftunedicidir.
2017 uzaqlaşdırmışdı. Çoxdan tükənmiş müəm-
Mariya Krossun baxışları altında tə-

malı bir maraq içində gülümsünürdü. Ray- zədən utancaq yeniyetməyə çevrilən Ray-

mon ötən illərin burulğanlarının dibinə monu intiqam hissi artıq tərk etmişdi, indi

baş vuraraq, yuxarı kor və kar kimi çıxdı. niyyəti ayrıydı: o istəyirdi ki, bu qadın

Keçmişi qarma-qarışıq idi, onu zülmətlə- onun Talansdan qovulandan sonrakı sev-

rə aparan özünəməxsus ensiz bir cığırı gi uğurlarından xəbər tutsun. Bilsin ki, o

vardı; qarşısına çıxanlara gözünün ucuy- zaman bir amerikalı qadın tərəfindən

la da baxmadan, torpağı qoxulaya-qoxu- sözün hərfi mənasında dərhal ələ keçiril-

laya öz cığırıyla gedirdi. Amma birdən miş və yarım il onunla “Rits”də qalmışdı

xəyallardan oyandı: adamların və tüstünün (ailədə isə sanırdılar ki, Raymon Parisdə

Fransua Moriak. Sevgi səhrası o üzündən Mariya iti baxışlarını ona zillə- Mərkəzi İncəsənət və Peşə Məktəbinə

di və dərhal da üzünü yana çevirdi. Niyə imtahanlara hazırlaşır). Amma ona elə

bu qadın ona gülümsünmür? Raymon gəlirdi ki, məhz bunları bildirmək mümkün

özünü itirdi: uzun illərdən sonra Mariya- deyil. Mariya Krossun önünə bürkülü qo-

nın baxışları altında gizli istəyinə rəğmən, naq otağında, “cah-calalın və yoxsullu-

yöndəmsiz və utancaq qalan həmin yeni- ğun” içində “Mən tək olmalıyam, Ray-

yetmə yenidən içində zühur etdi. Öz ədəb- mon, başa düşün, mən tənha qalmalı-

sizliyi ilə ad çıxaran, qadınları özünə məf- yam...” – dediyi gündə çıxdığı kimi çıx-

tun edən Kurrej bu axşam çaşmışdı: hər maq olar, başqa heç cür mümkün deyil.

an Mariya Kross qalxıb yox ola bilərdi. Adi müştərilər çıxıb getdi və buranın

Doğrudanmı heç bir təşəbbüs göstərmə- daimi müştəriləri qaldı. Onlar bu bara gi-

yəcək? Raymonun taleyində başı üzərin- rərkən gündəlik qayğılarını, qəm-

dən asılıb qalmış mənfur bir yazı vardı: qüssələrini də üst paltarları kimi çıxarıb

qadın gözləri bircə dəfə oxumaqla o yazı- bir kənara qoyurdular. Budur, qırmızı don-