Page 179 - "Xəzər"
P. 179
görüşməyə gələr, bu bağı cəmi bir ne- Raymon bu axşam onun növbəsi ol- 179
çə saniyəyə adlayıb keçərdi, indi isə ala- duğunu bildirdi. Bu zaman Bask risk edə- 2017
qapını o qədər uzaqda görürdü ki, inan- rək dedi:
mırdı, ora çata biləcək. Dumanın içiylə Fransua Moriak. Sevgi səhrası
güclə yeriyir, geri qayıtmağı düşünürdü: – Yaxşı olar, gedib yatasan, bunun bir
yəqin ki, nəsə bir kömək tapacağına ümid sifətinə bax...
bəslədiyi kilsəyə qədər gedib çıxmağa
gücü çatmayacaqdı. Budur, nəhayət, ala- O isə qətiyyən yorğunluq hiss etmədi-
qapı... onun barmaqlıqları arxasında ka- yini, bütün bu vaxt ərzində yaxşıca yatdı-
ret dayanıb – öz kareti... Karetin pəncə- ğını bildirdi.
rəsi arxasından Lüsi Kurrejin ölmüş ada-
mın üzü kimi donuq sifəti görünür. O, qa- – Hələ Bordoda yatmağa çarpayı ta-
pını açaraq arvadının üstə yıxılır, başını pılır.
onun çiyninə qoyub huşunu itirir.
Bu, elə bir tərzdə deyildi ki, Bask
– Narahat olma, Robinson laboratori- gözlərini yerə dikdi. Bir azdan həkim gözlə-
yada nə lazımdısa, edəcək, xəstələrinə rini açıb yanında Raymonun dayandığını
də baxacaq... İndi Talansdadı, özün bilir- gördü. Onu özünə sarı çəkib zəif səslə
sən, kimgildə... Sus, danışma. dedi: “Səndən müşk qoxusu gəlir... Mənə
heç nə lazım deyil, get yat”. Ancaq gecə-
Həkim hədsiz yorğunluq içində hər iki yarı otaqda var-gəl edən Raymonun ad-
qadının həyəcanını müşahidə edir, pıçıl- dım səsləri onun huşunu özünə qaytardı.
tılarından nədən danışdıqlarının mənası- Oğlu pəncərəni açaraq başını çölə çıxa-
nı anlayırdı. O, ciddi xəstələndiyinə şübhə rıb narazı tərzdə dedi:
eləmir və onların: “Adi qripdi, sadəcə bu
üzgünlüyünlə düz gəlmir...” demələrinə – Yaman bürkülü gecədi...
qəti inanmırdı. Raymonu görmək istəyir- Pərvanələr içəri doluşdu. Raymon pen-
di, o isə heç vaxt evdə tapılmır. “Sən ya- cəyini, jiletini və yaxalığını çıxarıb kreslo-
tanda gəlmişdi, istəmədi oyatsın”. Әslin- ya oturdu, bir neçə dəqiqə sonra nəfəsi-
də, leytenant Bask artıq üç gün idi bütün nin səsi eşidilməyə başladı. Dan ağaran-
Bordoda Raymonu möhkəm axtarırdı, “bir da həkim ona keşik çəkən oğlundan tez
də gördün, nəsə oldu...” deyə həvəskar ayıldı və təəccübləndi: Raymonun başı
xəfiyyələrdən yalnız birinə xəbər vermiş- salıxmışdı, sanki ölüm yuxusundaydı, nə-
dilər. fəs almırdı. Köynəyinin qolları cırılmış,
dənizçi tatuajı döydürülmüş əzələli qolu
Altı gündən sonra bir axşam Raymon qara ləkəyə bulaşmışdı.
yemək otağına girdi – arıqlayıb qaralmış,
gözünün altı göyərmişdi. Acgözlüklə ye- 11.
məyə girişdi, hətta qızlar da nəsə soruş-
mağa macal tapmadılar. Nənəsindən ata- Kiçik barın fırlanan qapısı bir dəqiqə
sının harda olduğunu xəbər aldı. də dayanmırdı; rəqs edən cütlüklərin ət-
rafında masalar sıxlaşır, ayaqları altında
– Qripləyib... Qorxulu heç nə yoxdu, isə linoleum şaqren dərisi kimi qırışırdı.
bir az ürəyindən narahatıq. Robinson de- Bu cür darısqallıqda əyilib-düzəlmək
di, onu tək buraxmamaq lazımdı. Ananla mümkün deyildi, rəqs edənlər istər-istə-
gecələr yanında növbə çəkirik. məz dik durmağa məcbur idi. Ziyafətdə
çə saniyəyə adlayıb keçərdi, indi isə ala- duğunu bildirdi. Bu zaman Bask risk edə- 2017
qapını o qədər uzaqda görürdü ki, inan- rək dedi:
mırdı, ora çata biləcək. Dumanın içiylə Fransua Moriak. Sevgi səhrası
güclə yeriyir, geri qayıtmağı düşünürdü: – Yaxşı olar, gedib yatasan, bunun bir
yəqin ki, nəsə bir kömək tapacağına ümid sifətinə bax...
bəslədiyi kilsəyə qədər gedib çıxmağa
gücü çatmayacaqdı. Budur, nəhayət, ala- O isə qətiyyən yorğunluq hiss etmədi-
qapı... onun barmaqlıqları arxasında ka- yini, bütün bu vaxt ərzində yaxşıca yatdı-
ret dayanıb – öz kareti... Karetin pəncə- ğını bildirdi.
rəsi arxasından Lüsi Kurrejin ölmüş ada-
mın üzü kimi donuq sifəti görünür. O, qa- – Hələ Bordoda yatmağa çarpayı ta-
pını açaraq arvadının üstə yıxılır, başını pılır.
onun çiyninə qoyub huşunu itirir.
Bu, elə bir tərzdə deyildi ki, Bask
– Narahat olma, Robinson laboratori- gözlərini yerə dikdi. Bir azdan həkim gözlə-
yada nə lazımdısa, edəcək, xəstələrinə rini açıb yanında Raymonun dayandığını
də baxacaq... İndi Talansdadı, özün bilir- gördü. Onu özünə sarı çəkib zəif səslə
sən, kimgildə... Sus, danışma. dedi: “Səndən müşk qoxusu gəlir... Mənə
heç nə lazım deyil, get yat”. Ancaq gecə-
Həkim hədsiz yorğunluq içində hər iki yarı otaqda var-gəl edən Raymonun ad-
qadının həyəcanını müşahidə edir, pıçıl- dım səsləri onun huşunu özünə qaytardı.
tılarından nədən danışdıqlarının mənası- Oğlu pəncərəni açaraq başını çölə çıxa-
nı anlayırdı. O, ciddi xəstələndiyinə şübhə rıb narazı tərzdə dedi:
eləmir və onların: “Adi qripdi, sadəcə bu
üzgünlüyünlə düz gəlmir...” demələrinə – Yaman bürkülü gecədi...
qəti inanmırdı. Raymonu görmək istəyir- Pərvanələr içəri doluşdu. Raymon pen-
di, o isə heç vaxt evdə tapılmır. “Sən ya- cəyini, jiletini və yaxalığını çıxarıb kreslo-
tanda gəlmişdi, istəmədi oyatsın”. Әslin- ya oturdu, bir neçə dəqiqə sonra nəfəsi-
də, leytenant Bask artıq üç gün idi bütün nin səsi eşidilməyə başladı. Dan ağaran-
Bordoda Raymonu möhkəm axtarırdı, “bir da həkim ona keşik çəkən oğlundan tez
də gördün, nəsə oldu...” deyə həvəskar ayıldı və təəccübləndi: Raymonun başı
xəfiyyələrdən yalnız birinə xəbər vermiş- salıxmışdı, sanki ölüm yuxusundaydı, nə-
dilər. fəs almırdı. Köynəyinin qolları cırılmış,
dənizçi tatuajı döydürülmüş əzələli qolu
Altı gündən sonra bir axşam Raymon qara ləkəyə bulaşmışdı.
yemək otağına girdi – arıqlayıb qaralmış,
gözünün altı göyərmişdi. Acgözlüklə ye- 11.
məyə girişdi, hətta qızlar da nəsə soruş-
mağa macal tapmadılar. Nənəsindən ata- Kiçik barın fırlanan qapısı bir dəqiqə
sının harda olduğunu xəbər aldı. də dayanmırdı; rəqs edən cütlüklərin ət-
rafında masalar sıxlaşır, ayaqları altında
– Qripləyib... Qorxulu heç nə yoxdu, isə linoleum şaqren dərisi kimi qırışırdı.
bir az ürəyindən narahatıq. Robinson de- Bu cür darısqallıqda əyilib-düzəlmək
di, onu tək buraxmamaq lazımdı. Ananla mümkün deyildi, rəqs edənlər istər-istə-
gecələr yanında növbə çəkirik. məz dik durmağa məcbur idi. Ziyafətdə
