Page 177 - "Xəzər"
P. 177
Həkim qulluqçuya gedib dincəlməyi bul edir”. Nəyin bahasına olursa-olsun, 177
məsləhət gördü və xəstənin yanında sə- onu sakitləşdirmək, istirahət vermək la- 2017
hərəcən oturacağını bildirdi. zımdı. Bir qaşıq bromu Mariyanın ağzına
yaxınlaşdırdı, o isə kənara itələyib yeni- Fransua Moriak. Sevgi səhrası
– Həkim, yuxudan başqa, hansı çıxış dən adyala dağıtdı.
yolu var? Hər şey aydındı! Әvvəllər anla-
madıqlarımı indi anlayıram... deyəsən, – Yox, yox, sizin bromunuzu istəmi-
sevdiyimiz insanlar... daim sonu rəzillik rəm: gördünüz ki, qəsdən dağıtdım yata-
olan sevgi... həqiqət mənimçün indi açı- ğa. Bu işdə mənə mane ola bilməzsiz. –
lır... (soyumuş kompresi kənara atdı, tər- O, sözünü dəyişmədən bildirdi: – İndi üzə
ləyibmiş kimi islanmış saçları alnına ya- çıxır ki, mənimlə ürəyimdən keçənlərin
pışmışdı.) Yox... sevgi həvəsi yox – məhz arasında bu üfunətli bataqlıq, bu çirkab
sevgi... O, içimizdə yalqız, tək yaşayır və əbədidi... Onlar anlamadılar... Elə bildilər,
biz çalışırıq təsadüfi rast gəldiklərimizi bir birlikdə batmaqdan ötrü onları çağırmı-
araya gətirək – bəlkə, gözlər və ağızlar şam...
birdən bir-birinə uyğun gəldi. Belə bir
məqsədə çatmağa ümid eləmək ağılsız- Dodaqları dəbərdikcə həkim elə bildi,
lıqdı! Fikirləşin, toxunmaqdan, qucaqlaş- Mariya adlar çəkir, soyadları deyir, son-
maqdan başqa və nəhayət, şəhvətdən suz bir maraqla ona sarı əyildi, amma
savayı, adamlar arasında ayrı bir ünsiy- məhz bu qadının içini həyəcanla doldura-
yət yoxdu... Doğrudu, bu yolun nəyə görə nın adını eşidə bilmədi. Önündəkinin xəs-
salındığını, hara apardığını gözəl bilirik – tə olduğunu bir neçə anlıq unutdu, gözünə
bu, nəsil artırmaq üçündü, sizin dilinizlə saxtakar bir qadın göründü və qeyzlə
desək, həkim, sırf bundan ötrüdü. Hə, iradlarını dilə gətirdi:
başa düşürsünüz, biz mümkün olan ye-
ganə yoldayıq, amma o, bizi axtardığımı- – Deməli, belə! Deməli, siz də başqa-
za doğru aparmır... ları kimisiz! Başqaları kimi, siz də ancaq
bir şey: həzz axtarırsız... Hə, biz hamı-
Öncə həkim onun danışdıqlarına fikir mız, hamımız həzz gəzirik...
vermir, anlamağa çalışmırdı, ancaq dola-
şıq tərzdə üyüdüb-tökdüklərinə məəttəl O, gözəl əlləriylə üzünü örtüb xeyli
qalmışdı, sanki Mariyaya içində mürgülə- hönkürdü. Həkim mızıldandı: “Mənə noo-
yən düşüncələrini oyatmağa bu fiziki sar- lub? Dəli olmuşam yoxsa!” Təzə komp-
sıntı kifayət etmişdi. res düzəldərək yenə bir qaşıq brom töküb
Mariyanın yaralı başını azacıq qaldırdı.
– Həkim, həzzi sevmək lazımdı. Qabi O, nəhayət, dərman içməyə razılıq verdi.
deyirdi: “Yox, əziz Mariya, təsəvvür edin, Bir qədər susub söylədi:
həzz dünyada yeganə şeydi ki, məni heç
vaxt aldatmayıb”. Әfsus! Həzzə hər kəsin – Hə, mən də, mən də. Amma bilirsiz,
əli çatmır... Mən ondan ötrü doğulmamı- həkim, elə olurmu ki, ildırım çaxanda göy
şam... Bəlkə də, o, elə hədəflərimizi unut- də guruldasın? Mənim həzzimlə nifrətim
duracaq yeganə şeydi və özü hədəfimizə ildırımla göy gurultusu kimi bir-birinə do-
çevriləcək. “Səfehləşmək” demək asandı. laşıb, ikisi eyni anda məni vurur. Mən
həzzlə nifrət arasında məsafə nədi, bilmi-
Həkim fikirləşdi: “Maraqlıdı, o, Paska- rəm.
lın dinlə bağlı şəhvətə tətbiq etdiyini qə-
O, bir qədər rahatlanıb danışmağa
ara verdi. Həkim kresloda oturub fikirləri-
   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182