Page 178 - "Xəzər"

nin dolaşıqlığını anlamağa çalışırdı. üzdüyünü hələ də bilmirlər, bir saatdan

Düşünürdü ki, Mariya yuxuya gedib, an- sonra o, artıq üfüqdə nöqtəyə çevriləcək.

caq təzədən onun xəyal içində, dinclik Həkim dəfələrlə fikir vermişdi ki, həyat

dolu səsi eşidildi: hazırlıq tədbirləri olmadan da keçinir: ye-

– Qovuşa biləcəyimiz adam (cismani niyetməliyindən bəri, demək olar, pərəs-

yox...) bizə sahib ola bilərdi... tiş etdiyi hər şey qəfil yoxa çıxırdı – ya

Titrək əliylə alnındakı nəm dəsmalı başqa işlərə aludə olduğuna, ya da ən

götürüb kənara atdı. Otaqda sükut hökm yaxşı halda, şəhərdən birdəfəlik gedərək,

sürürdü – ötüb-keçməkdə olan gecənin daha yazmadığına görə. Sevdiklərimizi

sükutu: yuxuların dərin çağıydı, göy üzündə ölüm əlimizdən almır, əksinə, onları məf-

yerlərini dəyişdiyindən ulduzları seçə bil- tunedici gənclik görkəmində qoruyub sax-

məyəcəyimiz vədələr idi. layır. Ölüm – sevgimizin duzudu, həyatsa

“Nəbzi yaxşı vurur, o, hər dəfə oyanıb sevgini əridir. Sabah həkim xəstə yata-

sağ olub-olmadığını yoxladığımız, səs- caq, arvadı isə çarpayısının başında otu-

sizcə nəfəs alan bir körpə kimi yatır. Qan racaq. Mariyanın səhhətinə Robinson nə-

yanaqlarına vurub, üzünün alı tündləşib. zarət edəcək, onu Lüşon sularına göndə-

178 Bu bədən indi əzab çəkmir, ağrısı sənin rəcək, çünki orada yaxın dostu var, ona

istəyindən qorumur onu. Lazımdımı ki, müştəri yığmaqda kömək etmək lazımdı.
2017 sənin yorğun bədənin yatırılmış bu cis-
Tez-tez Parisə çağırılan cənab Larus-

min yanında hələ uzun müddət oyaq qal- sel payızda Bulon meşəsi yaxınlığında

sın? Cismani xoşbəxtlik – sadəlövhlər mənzil kirayələmək və Mariya Krossu ora

üçün açılmış Cənnətdir. Kim deyib ki, sev- köçürmək istəyəcək, çünki Mariyanın de-

gi bədbəxtlərin sevincidi? Elə də ola bi- diyinə görə, Talansdakı xalçaları yırtıq,

lərdi ki, mən gündüz işlərimi bitirəndən pərdələri deşik evə yığışıb bordoluların

sonra hər axşam bu qadınla yanaşı yata təhqirlərinə dözməkdənsə, ölmək yaxşı-

bilim, amma bu, o zaman ayrı qadın ola- dı. Həkim zəif olmasaydı, özünü həyatın

caqdı... Uşaq doğacaqdı... Bədəni yaşa- əsirliyində duymasaydı belə, – əslində,

dığı əzabların və hər gün ev işlərinə çək- həmin an canının hayındaydı – içində

Fransua Moriak. Sevgi səhrası diyi zəhmətin izlərini daşıyacaqdı... Arzu- heç nə onu təhrik edə bilməzdi ki, qulluq-

lar artıq olmayacaq, mənasız vərdişlər çu otağa girəndə Mariyadan baxışlarını

qalacaqdı... Səhər açılır! Qulluqçu nə- çəksin. Taleyində bir daha bu evə gəlmək

dənsə tələsmir!” yazılmamışdı, o isə bunu bilmirdi.

Həkim evə gedib çıxa bilməyəcəyin- – Axşam yenə gələcəyəm, – qulluq-

dən narahat idi. O, özünü ələ almağa ça- çuya dedi. – Narahat olsa, bir qaşıq da

lışırdı, aclıq canını elə üzmüşdü ki, qor- brom verərsiz. – Səndirlədiyindən yıxıl-

xurdu, ürəyi sözünə baxmasın və onun mamaq üçün mebeldən tutduğuna görə,

döyüntülərini sayırdı. Fiziki qorxu içindən ilk dəfəydi ki, Mariyanın yanından gedər-

sevgi qəmini sıxışdırıb çıxarırdı. Hərçənd kən çevrilib ona baxmadı.

heç bir işarə olmasa da, Mariya Krossun Ümid edirdi ki, səhərin təmiz havası

taleyi nəzərə çarpmadan onunkundan ay- qanını tərpədər, ancaq dişləri şaqqılda-

rılırdı: buraz və lövbər götürülüb, gəmi yan həkim artırmanın yanında dayanma-

yerindən tərpənib, insanlarsa onun ğa məcbur oldu. O, tez-tez öz sevdasıy-