Page 17 - "Xəzər"
P. 17
Yuxarıda beləcə dayanmaq, doğru- lıb diqqətlə otağa göz gəzdirdim. Yataq 17
dan, xoş idi; hava yayın səsləri ilə dol- tər-təmizdi və səliqəylə yığılmışdı. Küncdə- 2017
muşdu, meh üzümü yalayırdı. Fikirləşi- ki tasdan da təmizlik yağırdı. Pəncərə-
rəm ki, səfərə uyğun ovqatı ilk dəfə məhz dən küçənin qarşı tərəfi, vitrinində cürbəcür Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar
orada hiss elədim, çünki yaxın günlərdə çörək və peçenye olan çörəkxana, aptek,
qismətimə düşəcək təəssüratların həyə- bərbərxana görünürdü. Küçə əyri körpüyə
canlarını məhz orada qabaqcadan yaşa- çıxırdı, o tərəfdə artıq kənd mənzərəsi
dım. Səfərdə qarşıma qoyduğum yeganə üstünlük təşkil edirdi. Tasdakı soyuq su
xidməti vəzifəmi soyuqqanlılıqla yerinə ilə üzümü, əllərimi yudum, pəncərənin
yetirmək üçün də bu zaman özümdə qə- önündəki söykənəcəyi bərk kresloda otu-
tiyyət duydum – miss Kentonu və xidmət- rub çayı gözləməyə başladım.
çi ştatının tamamlanması məsələsini nə-
zərdə tuturam. Təxminən beşə işləmiş Solsberini gəz-
mək üçün pansiondan çıxdım. Buradakı
*** küçələrin enli və boş olması şəhərə son
Ancaq bu əhvalat səhər olmuşdu. Ax- dərəcə genişlik təsiri bağışlayırdı, belə ki,
şamı isə Solsberinin mərkəzinə yaxın ra- ilıq gün işığının altında bir neçə saat ne-
hat pansionda qarşıladım. Pansion nis- cə dolaşdığımı hiss eləmədim. Üstəlik,
bətən sadə olsa da, çox təmiz idi və mə- şəhərdə çoxlu gözəl yerə rast gəldim;
nim ehtiyaclarıma tamamilə cavab verir- taxta fasadlı qədim evləri olan yaraşıqlı
di. Qırx yaşlarında sahibə mister Farra- məhəllələri bir neçə dəfə dolaşdım və bu
deyin “Ford”una və bahalı kostyumuma şəhərdə bol olan kiçik çayların üstündən
görə məni hörmətli adamlardan sayırdı. piyadalar üçün salınmış daş körpülərdən
Solsberiyə təxminən dördün yarısında ça- keçdim. Missis Simonenin öz kitabında
tıb qeyd kitabçası üçün ünvanı “Darlinq- tərifləyib göylərə qaldırdığı gözəl kilsəni
ton-holl” deyəndə sahibənin mənə bir az də, təbii ki, unutmadım. Bu əzəmətli tikin-
narahatçılıqla baxdığını sezdim: şübhə- tini tapmaq heç də çətin olmadı, onun
siz, mənim “Rits”, ya “Dorçester” kimi hündür qülləsi, yaxşı ki, Solsberinin hər
hotellərdə qaldığıma vərdiş elədiyimi, ay- tərəfindən görünür. Doğrudan da, axşam
rılan otağa baxan kimi dabanıma tüpürüb pansiona qayıdanda müxtəlif səbəblər-
qaçacağımı düşündü. Dedi ki, pəncərəsi dən bir neçə dəfə geri boylandım – məş-
küçəyə açılan ikinəfərlik otaqda birnəfər- hur qüllə batan günəşin fonunda ucalırdı.
lik otağın qiymətini ödəyib qala bilərəm.
Məni yuxarıdakı nömrəyə apardılar. Buna baxmayaraq, indi sakit otaqda
Divar kağızının güllü naxışları gün işığın- oturanda səfərin ilk günü ən güclü təəssü-
da göz oxşayırdı. Otaqda iki iri pəncərə, ratımın nə Solsberi kilsəsi, nə bu şəhərin
iki eyni cür çarpayı var idi. Vanna otağı- başqa diqqətəlayiq yerləri deyil, səhər
nın harada olduğu sualıma mehriban qa- gözlərim önündə açılan İngiltərə torpağı-
dın titrək səslə cavab verdi ki, düz üzbəüz- nın dərəli-təpəli gözəl mənzərəsi olduğu-
dədir, ancaq isti suyu yalnız şam yemə- nu düşünürəm. Yox, başqa ölkələrdə də
yindən sonra verəcəklər. Nömrəyə çay daha təsirli mənzərələrin olduğunu güman
gətirilməsini xahiş etdim və onu yola sa- edirəm. Ensiklopediyalarda, “Milli coğrafi
jurnal”da dünyanın müxtəlif guşələrindən
çəkilmiş valehedici şəkilləri – möhtəşəm
dan, xoş idi; hava yayın səsləri ilə dol- tər-təmizdi və səliqəylə yığılmışdı. Küncdə- 2017
muşdu, meh üzümü yalayırdı. Fikirləşi- ki tasdan da təmizlik yağırdı. Pəncərə-
rəm ki, səfərə uyğun ovqatı ilk dəfə məhz dən küçənin qarşı tərəfi, vitrinində cürbəcür Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar
orada hiss elədim, çünki yaxın günlərdə çörək və peçenye olan çörəkxana, aptek,
qismətimə düşəcək təəssüratların həyə- bərbərxana görünürdü. Küçə əyri körpüyə
canlarını məhz orada qabaqcadan yaşa- çıxırdı, o tərəfdə artıq kənd mənzərəsi
dım. Səfərdə qarşıma qoyduğum yeganə üstünlük təşkil edirdi. Tasdakı soyuq su
xidməti vəzifəmi soyuqqanlılıqla yerinə ilə üzümü, əllərimi yudum, pəncərənin
yetirmək üçün də bu zaman özümdə qə- önündəki söykənəcəyi bərk kresloda otu-
tiyyət duydum – miss Kentonu və xidmət- rub çayı gözləməyə başladım.
çi ştatının tamamlanması məsələsini nə-
zərdə tuturam. Təxminən beşə işləmiş Solsberini gəz-
mək üçün pansiondan çıxdım. Buradakı
*** küçələrin enli və boş olması şəhərə son
Ancaq bu əhvalat səhər olmuşdu. Ax- dərəcə genişlik təsiri bağışlayırdı, belə ki,
şamı isə Solsberinin mərkəzinə yaxın ra- ilıq gün işığının altında bir neçə saat ne-
hat pansionda qarşıladım. Pansion nis- cə dolaşdığımı hiss eləmədim. Üstəlik,
bətən sadə olsa da, çox təmiz idi və mə- şəhərdə çoxlu gözəl yerə rast gəldim;
nim ehtiyaclarıma tamamilə cavab verir- taxta fasadlı qədim evləri olan yaraşıqlı
di. Qırx yaşlarında sahibə mister Farra- məhəllələri bir neçə dəfə dolaşdım və bu
deyin “Ford”una və bahalı kostyumuma şəhərdə bol olan kiçik çayların üstündən
görə məni hörmətli adamlardan sayırdı. piyadalar üçün salınmış daş körpülərdən
Solsberiyə təxminən dördün yarısında ça- keçdim. Missis Simonenin öz kitabında
tıb qeyd kitabçası üçün ünvanı “Darlinq- tərifləyib göylərə qaldırdığı gözəl kilsəni
ton-holl” deyəndə sahibənin mənə bir az də, təbii ki, unutmadım. Bu əzəmətli tikin-
narahatçılıqla baxdığını sezdim: şübhə- tini tapmaq heç də çətin olmadı, onun
siz, mənim “Rits”, ya “Dorçester” kimi hündür qülləsi, yaxşı ki, Solsberinin hər
hotellərdə qaldığıma vərdiş elədiyimi, ay- tərəfindən görünür. Doğrudan da, axşam
rılan otağa baxan kimi dabanıma tüpürüb pansiona qayıdanda müxtəlif səbəblər-
qaçacağımı düşündü. Dedi ki, pəncərəsi dən bir neçə dəfə geri boylandım – məş-
küçəyə açılan ikinəfərlik otaqda birnəfər- hur qüllə batan günəşin fonunda ucalırdı.
lik otağın qiymətini ödəyib qala bilərəm.
Məni yuxarıdakı nömrəyə apardılar. Buna baxmayaraq, indi sakit otaqda
Divar kağızının güllü naxışları gün işığın- oturanda səfərin ilk günü ən güclü təəssü-
da göz oxşayırdı. Otaqda iki iri pəncərə, ratımın nə Solsberi kilsəsi, nə bu şəhərin
iki eyni cür çarpayı var idi. Vanna otağı- başqa diqqətəlayiq yerləri deyil, səhər
nın harada olduğu sualıma mehriban qa- gözlərim önündə açılan İngiltərə torpağı-
dın titrək səslə cavab verdi ki, düz üzbəüz- nın dərəli-təpəli gözəl mənzərəsi olduğu-
dədir, ancaq isti suyu yalnız şam yemə- nu düşünürəm. Yox, başqa ölkələrdə də
yindən sonra verəcəklər. Nömrəyə çay daha təsirli mənzərələrin olduğunu güman
gətirilməsini xahiş etdim və onu yola sa- edirəm. Ensiklopediyalarda, “Milli coğrafi
jurnal”da dünyanın müxtəlif guşələrindən
çəkilmiş valehedici şəkilləri – möhtəşəm
