Page 15 - "Xəzər"
P. 15
adıqları qənaətinə gəldim. Mən mis- gec çıxdım. Missis Klementslə qızlar da 15
ter Qremin taleyindən xəbər tutmaq istə- birhəftəliyə getmişdilər, ona görə başa 2017
yirdim, çünki yaxından tanış olmasaq da, düşürdüm ki, mənim gedişimlə, yəqin,
görüşəndə sözümüz tuturdu. Təəssüf ki, son yüz ildə, bəlkə də, yaranışından ilk Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar
vəziyyət elə gətirdi, ondan xəbər öyrən- dəfə Darlinqton-hollda heç kim qalmaya-
mək üçün fürsət düşmədi. Bir az kədər- caq. Qəribə duyğu idi – bəlkə, ləngiməyi-
ləndiyimi etiraf edirəm, çünki zarafat prob- mi, hər şeyin qaydasında olduğuna əmin-
lemini onunla danışmağa ümid eləyirdim. lik üçün bir neçə dəfə evi dolaşmağımı
bununla izah etmək olar.
Ancaq öz hekayətimizə qayıdaq. De-
diyim kimi, dünən qonaq otağında mister Yola çıxanda nə hisslər keçirdiyimi
Farradey mənə sataşanda xoşagəlməz təsvir etmək çətindir. Səfərin ilk iyirmi də-
dəqiqələr yaşamışdım. Cavabında, hə- qiqəsində həyəcan, ya sevinc hissi keçir-
mişə olduğu kimi, azacıq gülümsədim – diyimi deyə bilmərəm. Bu, onunla izah
zarafatı onuntək xoşladığımı və zarafata olunur ki, hər saniyə evdən uzaqlaşsam
qoşulduğumu özünəməxsus tərzdə göstər- da, yer-yurd, ən azından, tanış gəlirdi.
mək istəyir, eyni zamanda mister Farra- Çox az gəzdiyimə əmindim, evdəki vəzi-
deyin səfərə icazə verib-verməyəcəyini fəm hərəkətimi məhdudlaşdırırdı, ancaq
gözləyirdim. Güman etdiyim kimi, lütfkar- uzun illər ərzində hansısa xidməti işlə-
lıqla və çox tez izin verildi; üstəlik, mister rimlə bağlı, əlbəttə, oraya-buraya getmiş-
Farradey o qədər iltifatlı idi ki, “benzin dim və məlum olurdu ki, ətraf yerləri
pulunu ödəmək” təklifini də xatırladı. güman etdiyimdən də yaxşı tanıyıram-
mış. Günəşli havada Berkşir sərhədinə
İndi qərb krallığına avtomobillə səya- tərəf gedirdim və dediyim kimi, ətrafda
hətdən imtinaya heç bir səbəb görmürəm. hər şeyin mənə bu qədər tanış olduğuna
Təbii ki, miss Kentona məktub yazıb yol- təəccüblənirdim.
üstü ona dəyə biləcəyimi xəbər verməli-
yəm; kostyum məsələsini də həll eləmək Nəhayət, ətraf mənə tanış gəlmədi,
lazımdır. Burada olmadığım müddətdə heç vaxt bu qədər uzağa getmədiyimi an-
evə nəzarətlə bağlı bəzi şeyləri də yolu- ladım. Gəmiylə üzən adamların sahilin
na qoymalıydım. Bütün bunlara baxma- gözdən itdiyi an haqqında söhbətlərini
yaraq, bu səyahətdən imtina eləməyə elə eşitmişdim. Düşünürəm ki, bu anla bağlı
bir ciddi səbəb görmürəm. danışılan narahatçılıqla həyəcan qarışı-
ğı, tanımadığım yerləri gördükcə, mənim
İlk gün – axşam sükan arxasında keçirdiyim hissləri xatır-
Solsberi ladırdı. Təpəni burulub yola çıxanda bu
baş verdi. Ağaclara, sıx kolluqlara görə
Axşamüstü artıq Solsberidəyəm. Pan- görünməsə də, sol tərəfin uçurum oldu-
siona düşmüşəm. Səfərin sona çatan ilk ğunu hiss elədim. Darlinqton-hollun, doğ-
günündən, ümumiyyətlə, razıyam. Yığı- rudan da, uzaqda qaldığı qəfil mənə çat-
şıb bütün lazım olanları saat səkkizə bir dı. Məni vahimə bürüdü, lazım olan yer-
xeyli qalmış “Ford”a yükləsəm də, səhər dən dönmədiyimi, yad bir yerə gəlib çıx-
düşündüyümdən, demək olar, bir saat dığımı düşünüb qorxdum. Bu, sadəcə
ötəri bir hiss idi, ancaq mən sürəti artır-
ter Qremin taleyindən xəbər tutmaq istə- birhəftəliyə getmişdilər, ona görə başa 2017
yirdim, çünki yaxından tanış olmasaq da, düşürdüm ki, mənim gedişimlə, yəqin,
görüşəndə sözümüz tuturdu. Təəssüf ki, son yüz ildə, bəlkə də, yaranışından ilk Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar
vəziyyət elə gətirdi, ondan xəbər öyrən- dəfə Darlinqton-hollda heç kim qalmaya-
mək üçün fürsət düşmədi. Bir az kədər- caq. Qəribə duyğu idi – bəlkə, ləngiməyi-
ləndiyimi etiraf edirəm, çünki zarafat prob- mi, hər şeyin qaydasında olduğuna əmin-
lemini onunla danışmağa ümid eləyirdim. lik üçün bir neçə dəfə evi dolaşmağımı
bununla izah etmək olar.
Ancaq öz hekayətimizə qayıdaq. De-
diyim kimi, dünən qonaq otağında mister Yola çıxanda nə hisslər keçirdiyimi
Farradey mənə sataşanda xoşagəlməz təsvir etmək çətindir. Səfərin ilk iyirmi də-
dəqiqələr yaşamışdım. Cavabında, hə- qiqəsində həyəcan, ya sevinc hissi keçir-
mişə olduğu kimi, azacıq gülümsədim – diyimi deyə bilmərəm. Bu, onunla izah
zarafatı onuntək xoşladığımı və zarafata olunur ki, hər saniyə evdən uzaqlaşsam
qoşulduğumu özünəməxsus tərzdə göstər- da, yer-yurd, ən azından, tanış gəlirdi.
mək istəyir, eyni zamanda mister Farra- Çox az gəzdiyimə əmindim, evdəki vəzi-
deyin səfərə icazə verib-verməyəcəyini fəm hərəkətimi məhdudlaşdırırdı, ancaq
gözləyirdim. Güman etdiyim kimi, lütfkar- uzun illər ərzində hansısa xidməti işlə-
lıqla və çox tez izin verildi; üstəlik, mister rimlə bağlı, əlbəttə, oraya-buraya getmiş-
Farradey o qədər iltifatlı idi ki, “benzin dim və məlum olurdu ki, ətraf yerləri
pulunu ödəmək” təklifini də xatırladı. güman etdiyimdən də yaxşı tanıyıram-
mış. Günəşli havada Berkşir sərhədinə
İndi qərb krallığına avtomobillə səya- tərəf gedirdim və dediyim kimi, ətrafda
hətdən imtinaya heç bir səbəb görmürəm. hər şeyin mənə bu qədər tanış olduğuna
Təbii ki, miss Kentona məktub yazıb yol- təəccüblənirdim.
üstü ona dəyə biləcəyimi xəbər verməli-
yəm; kostyum məsələsini də həll eləmək Nəhayət, ətraf mənə tanış gəlmədi,
lazımdır. Burada olmadığım müddətdə heç vaxt bu qədər uzağa getmədiyimi an-
evə nəzarətlə bağlı bəzi şeyləri də yolu- ladım. Gəmiylə üzən adamların sahilin
na qoymalıydım. Bütün bunlara baxma- gözdən itdiyi an haqqında söhbətlərini
yaraq, bu səyahətdən imtina eləməyə elə eşitmişdim. Düşünürəm ki, bu anla bağlı
bir ciddi səbəb görmürəm. danışılan narahatçılıqla həyəcan qarışı-
ğı, tanımadığım yerləri gördükcə, mənim
İlk gün – axşam sükan arxasında keçirdiyim hissləri xatır-
Solsberi ladırdı. Təpəni burulub yola çıxanda bu
baş verdi. Ağaclara, sıx kolluqlara görə
Axşamüstü artıq Solsberidəyəm. Pan- görünməsə də, sol tərəfin uçurum oldu-
siona düşmüşəm. Səfərin sona çatan ilk ğunu hiss elədim. Darlinqton-hollun, doğ-
günündən, ümumiyyətlə, razıyam. Yığı- rudan da, uzaqda qaldığı qəfil mənə çat-
şıb bütün lazım olanları saat səkkizə bir dı. Məni vahimə bürüdü, lazım olan yer-
xeyli qalmış “Ford”a yükləsəm də, səhər dən dönmədiyimi, yad bir yerə gəlib çıx-
düşündüyümdən, demək olar, bir saat dığımı düşünüb qorxdum. Bu, sadəcə
ötəri bir hiss idi, ancaq mən sürəti artır-
