Page 166 - "Xəzər"
P. 166
yirdi. Özünə bu adi, ziyansız oğlan barə- Mariya heç vaxt onu belə görməmiş-

də təsəvvürləri təlqin etməyə çalışır, onun di: saçlarını həddən artıq qısa qırxdırmış,

başını dizləri üstə aldığını gözləri önündə krem sürtdürmüşdü... Әlini onun qaşın-

canlandıranda canını titrətmə bürümədi- dakı ağ çapığa toxundurdu.

yinə təəccüb edirdi. “Həkimə yazacam ki, – Səkkiz yaşımda yelləncəkdən yıxıl-

oğlunla tanış olmuşam (amma bilirdi ki, mışdım, – Raymon dedi.

yazmayacaq). Niyə də yox? Onunla nə Qadın ona diqqətlə baxır, çalışırdı ki,

pis iş tuturuq ki?” Günortadan sonra bu güclü, eyni zamanda cılız oğlanı – bu

gölməçələri parıldayan bağa çıxdı; doğ- böyük uşağı öz istəyi, ağrısı, acısıyla tu-
rudan da, rahat idi, hədsiz dinclik içindəy- tuşdursun. Oğlanın gəlişiylə onun içində
di, o dərəcədə ki, hətta içindən dumanlı baş qaldırıb gərgin və qızarmış çöhrəsini
bir qorxu da keçirdi: ehtirasımız azalırsa, yenicə bürümüş hissləri, hələ ki, xilas et-
faniliyə yaxınlaşırıq; sevgi gedəcək və o, mək olardı. Amma qalib gəlməyə qətiy-
həyatının boşluğunu heç nəylə gizlədə yətlə qərar vermiş utancaq, qorxaq, hə-
rəkətə yenicə cəsarətlənmiş Raymonun
166 bilməyəcək. Bağda cəmi beş dəqiqə gə- gözlərinin aydın şəkildə parlayan ifadəsi-
zişdiyinə görə təəssüflənib həmin xiya- ni Mariya hiss etmədi. O, heç vaxt gözlə-
bandan bir də keçərək, ayaqları yaş ot- rinə bu qədər körpə görünməmişdi və

2017 luqda islandığından evə tələsdi... Çəkə- vaxtilə öz Fransuasına tez-tez dediklərini
ləklərini geyib taxta uzandı, siqaret yan- nəvazişli bir hökmlə təkrar etdi:
dırıb kitab oxumağa girişdi. Nə olmuşdu
– İçmək istəyirsiz? Sizə qarağat siro-
axı? İndi hər şey onun üçün maraqsız idi. pu verəcəm, ancaq hələ nəfəsinizi dərin.
Yenidən bağa çıxdı. Evin pəncərəsinə
Mariya taxtda uzanaraq kresloda yer
göz yetirib birdən qonaq otağının aynası göstərsə də, o, qadının yanında əyləşdi
arxasında Raymonu gördü.
və bildirdi ki, istədiyi varsa da, sirop deyil.

O, üzünü şüşəyə söykəyərək, burnu- Qadın ətəyini açılmış ayaqlarının üstünə

nu yastıladıb əylənirdi. Ürəyi titrədi – bu, çəkəndə oğlanın dodaqlarından bir nida

sevinc hissiydimi? Kandarın pilləkəniylə qopdu:

qalxanda onun ayaqlarının indicə bu pil- – Çox təəssüf!

Fransua Moriak. Sevgi səhrası lələrə dəydiyini düşündü, əlinin indicə to- Bu zaman Mariya dikəlib onunla ya-

xunduğu qapının sürgüsünə baxdı və ya- naşı oturanda isə nədən uzanmağa da-

vaşca yemək otağına keçərək, üzünə vam etmədiyini soruşdu:

münasib bir ifadə verməyə çalışdı. – Güman edirəm ki, məndən qorx-

Mariyanın əzab çəkdiyi, onu ehtirasla mursuz.

arzuladığı günlərdə gəlməməsi indi Ray- Bu sözlərdən sonra Mariyanın yadına

mona problem yaradırdı. İlk dəqiqələrdə düşdü ki, həqiqətən, qorxur, amma nə-

qadın çaşqınlıq içindəydi, indiki boşluğu dən? Bu ki Raymon Kurrejdi, həkimin oğ-

keçmiş həyəcanlarıyla və bu təlaşların lu, balaca Kurrej.

səbəbkarıyla dərhal doldura bilmədi. O, – Möhtərəm atanız necədi?

özünə məyusluğunun hesabatını da ver- O, alt dodağını qabağa verib çiyinləri-

mədi, hərçənd cəhd eləmişdi, verdiyi sual ni çəkdi. Mariya siqaret təklif etsə də, is-

da buna şahidlik edirdi: təmədi və qadın öz siqaretini yandıraraq,

– Bərbərxanadan gəlirsiz? dizlərinə dirsəklənib əlavə elədi:
   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171