Page 161 - "Xəzər"
P. 161
a indi həddən artıq qaranlıq idi, tufa- miyyətinin konsertlərindən başqa, elə yer- 161
na görə elektrik işıqlarını yandırmamışdı- lərə getmirdi. Yerli nüfuzluların məşuqə- 2017
lar... Pianonun arxasına keçib qəddini lərinin onu görən gözü yox idi. Təkcə bi-
əyərək çalmağa başladı. rindən – Larusselin bir dəfə onu dartıb Fransua Moriak. Sevgi səhrası
apadığı “Qızıl aslan”da bir neçə kəlmə
Səhərisi həftənin beşinci günüydü, tu- kəsdiyi və gözlərinə “uca ruh” sahibi kimi
fandan sonra havanın korlanmasından görünən Qabi Dübadan, qısa müddətə
qəribə sevinc hissi yaşayırdı. Bütün gününü də olsa, mehribanlıq görmüşdü. Qabi
evdə xalatda keçirərək, mütaliə, musiqiy- Dübanın ruhunun yüksəlməsində şam-
lə məşğul oldu, məktubundakı sözləri xa- pan şərabının rolu az deyildi. İki həftə ər-
tırlamağa və gənc Kurrejin onu necə oxu- zində bu gənc qadınlar hər gün görüşdülər.
masını təsəvvür etməyə çalışdı. Şənbə Mariya, hərçənd boş yerə cəhd edirdi ki,
günü cansıxıcı səhərdən sonra yağış ye- rəfiqəsini başqalarıyla bağlayan bağları
nidən başladı və Mariya niyə sevindiyini qırsın. Bir dəfə Mariya həmişəki kimi loja-
indi anladı: havanın pisliyi, istəyinə uy- da tək oturduğu “Apollon”un səhər tama-
ğun olaraq bazar günü evdən çıxmama- şasında zalın diqqətini özünə cəlb edər-
ğa əsas verirdi: işdi, Raymon məktuba kən Qabinin parterdən bərkdən gülməsi-
baxmayaraq görüşə gəlsə belə, o, evdə ni, sonra başqalarının da ona qoşulması-
olacaq. Yağış damlalarının yola necə çi- nı, ardınca da təhqir ifadələri eşitdi: “Bu
ləndiyini seyr etdiyi pəncərədən bir az qancıq özünü kraliça yerinə qoyub... bu...
aralanıb gur səsiylə, təntənəli and içirmiş özünü dağ başında bilir...” Mariyaya qəfil
kimi: “Hava necə olursa-olsun, gedəcə- elə gəldi ki, zalda ona yönəlmiş yırtıcı ba-
yəm!” – dedi. xışlardan başqa, heç bir insan profilini
ayırd edə bilmir. Teatrın işıqları sönəndə
Hara gedəcəkdi? Fransua sağ olsay- çılpaq rəqqasə tamaşaçıların diqqətini
dı, onu sirkə aparardı. Hərdən konsertə özünə cəlb etdi və Mariya sakitcə çıxıb
gedər və təkcə bütov bir lojanı tutardı – getdi.
daha çox da benuar lojalarını. Amma ca-
maat dərhal tanıyar, Mariya onların do- Oğlu daha yoxdu və o, heç yana get-
daqlarının tərpənişindən öz adının çəkil- məyəcək. Bir ildi ki, yoxdu. Evdən çıxma-
diyini hiss edərdi. Kütlə düşməncəsinə ğa isə onu yenə Fransua öz uşaq nəşi
binokllarını ona tuşlayar, sanki müdafiə- boyda sinədaşıyla məcbur edə bilir. Düzdü,
dən məhrum edilmiş cismini əlləşdirərdi- ona yaxınlaşmaq üçün üstündə “Böyüklər”
lər. Kiminsə səsi gələrdi: “İnsafən, geyim göstəricisi olan xiyabanın yanından dola-
zövqünə söz yoxdu”... “Pul olandan son- nıb keçmək lazım gəlir. Amma ölmüş oğ-
ra nə var ki?! Həm də onların işi-gücü lanın yolunda diri oğlana rast gəlmək var-
canlarına qulluq etməkdi”. Bəzən Larus- mış qismətdə...
selin dostlarından biri klubun lojasını tərk
edib onunla salamlaşmağa gəlirdi: üzünü Bazar günü səhər güclü külək qalx-
zala yarıçevirmiş halda bərkdən gülür, mışdı. Bu, təkcə ağacların başını tərpə-
qürur hissi keçirirdi ki, camaatın gözü dən küləklərdən deyildi: cənubdan, dəniz
önündə Mariya Krossla söhbət edir. Müzik- tərəfdən möhkəm əsərək göyün üzünü
Hollda qadınların onu təhqir etdikləri bir tünd rəngə boyamışdı. Arıquşunun tənha
axşamdan sonra müqəddəs Caicelia cə- səsi Mariyaya minlərlə quşun susduğunu
na görə elektrik işıqlarını yandırmamışdı- lərə getmirdi. Yerli nüfuzluların məşuqə- 2017
lar... Pianonun arxasına keçib qəddini lərinin onu görən gözü yox idi. Təkcə bi-
əyərək çalmağa başladı. rindən – Larusselin bir dəfə onu dartıb Fransua Moriak. Sevgi səhrası
apadığı “Qızıl aslan”da bir neçə kəlmə
Səhərisi həftənin beşinci günüydü, tu- kəsdiyi və gözlərinə “uca ruh” sahibi kimi
fandan sonra havanın korlanmasından görünən Qabi Dübadan, qısa müddətə
qəribə sevinc hissi yaşayırdı. Bütün gününü də olsa, mehribanlıq görmüşdü. Qabi
evdə xalatda keçirərək, mütaliə, musiqiy- Dübanın ruhunun yüksəlməsində şam-
lə məşğul oldu, məktubundakı sözləri xa- pan şərabının rolu az deyildi. İki həftə ər-
tırlamağa və gənc Kurrejin onu necə oxu- zində bu gənc qadınlar hər gün görüşdülər.
masını təsəvvür etməyə çalışdı. Şənbə Mariya, hərçənd boş yerə cəhd edirdi ki,
günü cansıxıcı səhərdən sonra yağış ye- rəfiqəsini başqalarıyla bağlayan bağları
nidən başladı və Mariya niyə sevindiyini qırsın. Bir dəfə Mariya həmişəki kimi loja-
indi anladı: havanın pisliyi, istəyinə uy- da tək oturduğu “Apollon”un səhər tama-
ğun olaraq bazar günü evdən çıxmama- şasında zalın diqqətini özünə cəlb edər-
ğa əsas verirdi: işdi, Raymon məktuba kən Qabinin parterdən bərkdən gülməsi-
baxmayaraq görüşə gəlsə belə, o, evdə ni, sonra başqalarının da ona qoşulması-
olacaq. Yağış damlalarının yola necə çi- nı, ardınca da təhqir ifadələri eşitdi: “Bu
ləndiyini seyr etdiyi pəncərədən bir az qancıq özünü kraliça yerinə qoyub... bu...
aralanıb gur səsiylə, təntənəli and içirmiş özünü dağ başında bilir...” Mariyaya qəfil
kimi: “Hava necə olursa-olsun, gedəcə- elə gəldi ki, zalda ona yönəlmiş yırtıcı ba-
yəm!” – dedi. xışlardan başqa, heç bir insan profilini
ayırd edə bilmir. Teatrın işıqları sönəndə
Hara gedəcəkdi? Fransua sağ olsay- çılpaq rəqqasə tamaşaçıların diqqətini
dı, onu sirkə aparardı. Hərdən konsertə özünə cəlb etdi və Mariya sakitcə çıxıb
gedər və təkcə bütov bir lojanı tutardı – getdi.
daha çox da benuar lojalarını. Amma ca-
maat dərhal tanıyar, Mariya onların do- Oğlu daha yoxdu və o, heç yana get-
daqlarının tərpənişindən öz adının çəkil- məyəcək. Bir ildi ki, yoxdu. Evdən çıxma-
diyini hiss edərdi. Kütlə düşməncəsinə ğa isə onu yenə Fransua öz uşaq nəşi
binokllarını ona tuşlayar, sanki müdafiə- boyda sinədaşıyla məcbur edə bilir. Düzdü,
dən məhrum edilmiş cismini əlləşdirərdi- ona yaxınlaşmaq üçün üstündə “Böyüklər”
lər. Kiminsə səsi gələrdi: “İnsafən, geyim göstəricisi olan xiyabanın yanından dola-
zövqünə söz yoxdu”... “Pul olandan son- nıb keçmək lazım gəlir. Amma ölmüş oğ-
ra nə var ki?! Həm də onların işi-gücü lanın yolunda diri oğlana rast gəlmək var-
canlarına qulluq etməkdi”. Bəzən Larus- mış qismətdə...
selin dostlarından biri klubun lojasını tərk
edib onunla salamlaşmağa gəlirdi: üzünü Bazar günü səhər güclü külək qalx-
zala yarıçevirmiş halda bərkdən gülür, mışdı. Bu, təkcə ağacların başını tərpə-
qürur hissi keçirirdi ki, camaatın gözü dən küləklərdən deyildi: cənubdan, dəniz
önündə Mariya Krossla söhbət edir. Müzik- tərəfdən möhkəm əsərək göyün üzünü
Hollda qadınların onu təhqir etdikləri bir tünd rəngə boyamışdı. Arıquşunun tənha
axşamdan sonra müqəddəs Caicelia cə- səsi Mariyaya minlərlə quşun susduğunu
