Page 164 - "Xəzər"
P. 164
vürlərində tərəddüd edirdi. Özlüyündə, almışdı və necə deyərlər, öz yağında qov-
müəllimlərinin təlqin etdiyi kimi, əxlaqsız rulması üçün heç kimin məsləhətinə ehti-
qadınların qəbul edilmiş qaydalar üzrə yac duymurdu.
obrazını yaratmışdı və özünü onların tə- Mariya dörd gün gözlədikdən sonra
sirində hiss etmirdi. Mariya Kross hücu- özünü qınamağa başladı: “Elə hey
ma hazır bir ordu kimi onu hər tərəfdən özümdən, Fransuadan danışıb zəhləsini
mühasirəyə almışdı; topuqlarında Dalila tökdüm... Bu alboma baxmaq nəyinə la-
və Yudifin bilərzikləri cingildəyirdi. Ray- zım idi axı? Gərək etibarını qazanaydım,
monun fikrincə, əxlaqlı insanların ölüm yaşayışıyla maraqlanaydım. Darıxırdı o
qədər qorxduqları elə bir riyakarlıq, elə burda... Məni zəhlətökən sanıb... Birdən
bir xəyanət yox idi ki, bu qadının əlindən bir daha gəlməsə?..” Narahatlıq tezliklə
gəlməsin. dəhşətli bir həyəcana çevrildi. “Həə, sən
– Haçan istəsəniz, gəlin, həmişə ev- nə qədər istəyirsən, gözlə, o, bir də gəl-
dəyəm, – Mariya söylədi. məyəcək, daha onu ovsunlaya bilməz-
Göz yaşları içində olsa da, sakit hal- sən. O yaşda olanlar darıxdırıcı adamları
da, yeni görüş təyin etmədən onu qapıya xoşlamırlar... Vəssalam! Bu sevda bitdi!”
164 qədər ötürdü. Raymon gedəndən sonra Bu yaşantı dəhşətdi! O, heç vaxt gəlmə-
2017 Fransuanın çarpayısının yanında oturdu: yəcək. Qadın öz səhralığındakı sonuncu
dərdini bir körpə kimi qucağında gətir- quyunu da doldurdu. Bundan sonra yan-
mişdi buraya. Mariyanı, bəlkə də, aldadı- yörəsində ancaq qumluq olacaq. Sevgi-
cı bir rahatlıq hissi bürümüşdü. Bilmirdi də tərəflərdən birinin qaçıb uzaqlaşma-
ki, ona heç də həmişə köməklik edilmə- sından təhlükəli nə var? Mariya Kross
yəcək: yox, ölülər dirilərə yardım eləmir Raymon Kurrejlə üz-üzə oturanda onu
axı; nahaq yalvarırıq ki, sonsuzluğun sa- daha çox bir yeniyetmə kimi görür, güman
hillərindən dikəlib görünsünlər. Onların edirdi ki, oğlanın qəlbini yerindən oynat-
sükutu və yoxluqları, daha çox bəd niy- maq alçaqlıq olardı. Bu gəncin atasının
yətlə birləşdiklərindən xəbər verir. kimliyini yadına salır, üzünə baxanda itir-
diyi körpəsini xatırlayır, xəyalən oğlana
Fransua Moriak. Sevgi səhrası məsum bir istiqanlılıq göstərir, indi yanın-
9. da olmadığı bir vaxtda isə onu bir daha
görməyəcəyindən ehtiyatlanırdı. Görəsən,
Raymonun birinci gəlişi Mariya Kross- içində çağlayan bu bulanıq dalğalardan,
da təhlükəsizlik və günahsızlıq hissləri bu dəhşətli burulğandan niyə qorxmalıdı
oyatmasaydı, daha yaxşı olardı. Qadın axı? Әli çatmayan bu meyvəylə yanğısını
hər şeyin bu qədər sadə ötüb-keçməsinə söndürmək qismətində yoxdusa, nəyə
heyrət edirdi: “Özüm özümü gic eləmiş- görə onun dadını təsəvvüründə canlan-
dim”, – fikirləşdi. Sanki bir yüngüllük dırmamalıdı? Bundan kimə ziyan gələr
gəldi canına, amma tezliklə görüş vaxtı ki? Fransuanın adı yazılmış daşdan gi-
təyin etmədən Raymonu buraxdığı üçün ley-güzar gözləmək olarmı? Әrinin, uşa-
dilxor oldu. Mariya artıq onun gələ biləcə- ğının, qulluqçusunun olmadığı bu evdə
yi vaxtlarda evdən çıxmaq istəmirdi. Ray- onu kim görür axı? Xanım Kurrej kimi, o
mon maraq göstərdiyi ilk andan onu ələ da ağlını boş-boş söz-söhbətlərlə, qul-
müəllimlərinin təlqin etdiyi kimi, əxlaqsız rulması üçün heç kimin məsləhətinə ehti-
qadınların qəbul edilmiş qaydalar üzrə yac duymurdu.
obrazını yaratmışdı və özünü onların tə- Mariya dörd gün gözlədikdən sonra
sirində hiss etmirdi. Mariya Kross hücu- özünü qınamağa başladı: “Elə hey
ma hazır bir ordu kimi onu hər tərəfdən özümdən, Fransuadan danışıb zəhləsini
mühasirəyə almışdı; topuqlarında Dalila tökdüm... Bu alboma baxmaq nəyinə la-
və Yudifin bilərzikləri cingildəyirdi. Ray- zım idi axı? Gərək etibarını qazanaydım,
monun fikrincə, əxlaqlı insanların ölüm yaşayışıyla maraqlanaydım. Darıxırdı o
qədər qorxduqları elə bir riyakarlıq, elə burda... Məni zəhlətökən sanıb... Birdən
bir xəyanət yox idi ki, bu qadının əlindən bir daha gəlməsə?..” Narahatlıq tezliklə
gəlməsin. dəhşətli bir həyəcana çevrildi. “Həə, sən
– Haçan istəsəniz, gəlin, həmişə ev- nə qədər istəyirsən, gözlə, o, bir də gəl-
dəyəm, – Mariya söylədi. məyəcək, daha onu ovsunlaya bilməz-
Göz yaşları içində olsa da, sakit hal- sən. O yaşda olanlar darıxdırıcı adamları
da, yeni görüş təyin etmədən onu qapıya xoşlamırlar... Vəssalam! Bu sevda bitdi!”
164 qədər ötürdü. Raymon gedəndən sonra Bu yaşantı dəhşətdi! O, heç vaxt gəlmə-
2017 Fransuanın çarpayısının yanında oturdu: yəcək. Qadın öz səhralığındakı sonuncu
dərdini bir körpə kimi qucağında gətir- quyunu da doldurdu. Bundan sonra yan-
mişdi buraya. Mariyanı, bəlkə də, aldadı- yörəsində ancaq qumluq olacaq. Sevgi-
cı bir rahatlıq hissi bürümüşdü. Bilmirdi də tərəflərdən birinin qaçıb uzaqlaşma-
ki, ona heç də həmişə köməklik edilmə- sından təhlükəli nə var? Mariya Kross
yəcək: yox, ölülər dirilərə yardım eləmir Raymon Kurrejlə üz-üzə oturanda onu
axı; nahaq yalvarırıq ki, sonsuzluğun sa- daha çox bir yeniyetmə kimi görür, güman
hillərindən dikəlib görünsünlər. Onların edirdi ki, oğlanın qəlbini yerindən oynat-
sükutu və yoxluqları, daha çox bəd niy- maq alçaqlıq olardı. Bu gəncin atasının
yətlə birləşdiklərindən xəbər verir. kimliyini yadına salır, üzünə baxanda itir-
diyi körpəsini xatırlayır, xəyalən oğlana
Fransua Moriak. Sevgi səhrası məsum bir istiqanlılıq göstərir, indi yanın-
9. da olmadığı bir vaxtda isə onu bir daha
görməyəcəyindən ehtiyatlanırdı. Görəsən,
Raymonun birinci gəlişi Mariya Kross- içində çağlayan bu bulanıq dalğalardan,
da təhlükəsizlik və günahsızlıq hissləri bu dəhşətli burulğandan niyə qorxmalıdı
oyatmasaydı, daha yaxşı olardı. Qadın axı? Әli çatmayan bu meyvəylə yanğısını
hər şeyin bu qədər sadə ötüb-keçməsinə söndürmək qismətində yoxdusa, nəyə
heyrət edirdi: “Özüm özümü gic eləmiş- görə onun dadını təsəvvüründə canlan-
dim”, – fikirləşdi. Sanki bir yüngüllük dırmamalıdı? Bundan kimə ziyan gələr
gəldi canına, amma tezliklə görüş vaxtı ki? Fransuanın adı yazılmış daşdan gi-
təyin etmədən Raymonu buraxdığı üçün ley-güzar gözləmək olarmı? Әrinin, uşa-
dilxor oldu. Mariya artıq onun gələ biləcə- ğının, qulluqçusunun olmadığı bu evdə
yi vaxtlarda evdən çıxmaq istəmirdi. Ray- onu kim görür axı? Xanım Kurrej kimi, o
mon maraq göstərdiyi ilk andan onu ələ da ağlını boş-boş söz-söhbətlərlə, qul-
