Page 160 - "Xəzər"
P. 160
qurduğu nə qədər planları puça çıxıb heç- yumub oğlanın gözəl və pak üzünü tə-
liyə sovrulmuşdu! Әvvəcə ayağa qalx- səvvüründə canlandırdı. Raymon isə bu
maq, nəsə etmək, adamlarla görüşmək zaman leysana düşməmək üçün addım-
lazım idi. “Həyatımı zahirən qaydaya sal- larını yeyinlədib düşünürdü: “Papilion de-
maq istəmirəmsə də, heç olmasa, vicda- yir ki, bu vəziyyətdə dərhal hücuma keç-
nımı ağrıdacaq hərəkətlərə imkan ver- mək lazımdı, belə ədalı qadınları zor
məməliyəm. Məsələ belədi, gənc Kurrej...” gücünə ələ almalısan, belələri ancaq gücü
Aydındı, onu öz yanına ancaq tramvayda sevirlər...” Oğlan çaşqınlıq içində gurul-
aldığı həzzdən ötrü çağırır: dalğın görkə- dayan göy üzünə baxıb pelerini başına
minə tələsmədən baxaraq təskinlik tap- çəkərək qəfil qaçmağa başladı: yolunu
mağa görə çağırır – yalnız burada onu kəsə etməkdən ötrü dağ keçisi kimi kolla-
yaxından və sərbəst seyr edə bilər. Baş- rın üstündən atılaraq qaçırdı.
qa heç nə lazım deyil? Başqa heç nə? Leysan ötüşsə də, ağır buludlar göy
Kiminsə yanımızda olması bizi həyəcan- üzündən asılıb qalmışdı, ətrafa çökmüş
landırırsa, qeyri-ixtiyari, bu hissin davamlı sakitlik gur yağışın davam edəcəyini bil-
olacağından titrəyir, gələcəyimizin dumanlı dirirdi. Bu zaman Mariya Kross hiss elədi
160 olmasından qorxuruq. “Әgər bilməsəydim ki, atdığı addım doğrudu, buna şübhə ola
ki, oyunuma laqeyd qalmayacaq və gözəl bilməz. O, yerindən qalxaraq, masanın
2017 günlərin birində söhbətləşəcəyik, ona bax- arxasında oturub yazmağa başladı: “Ba-
maq məni çox tez bezdirərdi... Beləliklə, zar günü gəlməyin, ümumiyyətlə, heç vaxt
bu qonaq otağında onunla könül söhbə- gəlməyin. Yalnız sizə görə bu addımı atı-
tindən, ana nəvazişindən, incə öpüşlər- ram...” Burada nöqtə qoymalıydı, ancaq
dən başqa, ağlıma heç nəyi gətirmirəm. iblis onu yoldan çıxardı və bütöv bir səhi-
Amma cəsarət tapıb etiraf elə ki, sən həm fəni yazıb doldurası oldu: “Siz mənim
də bu məsum səadətin o üzündə qada- məhv olmuş dəhşətli ömrümün yeganə
ğan olunmuş, sərhədsiz-filansız, bənd- sevinci və təsəllisi ola bilərdiniz. Bu qış
siz-bərəsiz nəhəng boşluq görürsən, uzunu axşamlar Sizinlə birgə qayıdanda
önündə azman bir düzənlik açılıb və ruhən dincəlirdim, amma bunu hiss et-
Fransua Moriak. Sevgi səhrası gözgörəsi, asanlıqla aza biləcəyin zülmə- mirdiniz. Sizi tamamilə tanımaq, həyəca-
tə girirsən. nınızı yatırmaq, yolunuzdakı maneələri
Bəs sonra? Səadətdən zövq almağı götürmək, sizə anadan artıq, dostdan ya-
kim qadağan edə bilər? Məgər mən bu xın olmaq üçün o gözəl çöhrənizə – kön-
oğlanı xoşbəxt edə bilmərəm? Bax bu lünüzün aynasına yiyələnmək istəyirdim...
məqamdaca şübhələr baş qaldırır: axı Hə, bunu arzulayırdım... amma başqa cür
bu, həkim Kurrejin, müqəddəs bir insanın olmaq məndən asılı deyil... Burada heç
oğludu... Belə şeylər ağlına da gəlməz- birimizə uyğun olmayan, boğulduğum əx-
di. Bir dəfə gülə-gülə ona demişdim ki, laqsızlıq ab-havasında nəfəs alsaydınız...”
qəlbinin təmizliyi başının üstündəki ul- Hələ xeyli yazacaqdı. Yağış var gücüylə
duzlar qədər parlaq nur saçır...” yağır, suların şırıltısından başqa, heç nə
Mariya damcıların yarpaqlara dəyə- eşidilmirdi. Pəncərələr qapalıydı, soba-
rək çıxardığı səsi dinlədikcə yavaş-yavaş nın arxasında sisəy böcəyi dızıldayırdı.
yaxınlaşan tufanı hiss edərək gözlərini Bu ovqatında həmişə kitaba əl atardı,
liyə sovrulmuşdu! Әvvəcə ayağa qalx- səvvüründə canlandırdı. Raymon isə bu
maq, nəsə etmək, adamlarla görüşmək zaman leysana düşməmək üçün addım-
lazım idi. “Həyatımı zahirən qaydaya sal- larını yeyinlədib düşünürdü: “Papilion de-
maq istəmirəmsə də, heç olmasa, vicda- yir ki, bu vəziyyətdə dərhal hücuma keç-
nımı ağrıdacaq hərəkətlərə imkan ver- mək lazımdı, belə ədalı qadınları zor
məməliyəm. Məsələ belədi, gənc Kurrej...” gücünə ələ almalısan, belələri ancaq gücü
Aydındı, onu öz yanına ancaq tramvayda sevirlər...” Oğlan çaşqınlıq içində gurul-
aldığı həzzdən ötrü çağırır: dalğın görkə- dayan göy üzünə baxıb pelerini başına
minə tələsmədən baxaraq təskinlik tap- çəkərək qəfil qaçmağa başladı: yolunu
mağa görə çağırır – yalnız burada onu kəsə etməkdən ötrü dağ keçisi kimi kolla-
yaxından və sərbəst seyr edə bilər. Baş- rın üstündən atılaraq qaçırdı.
qa heç nə lazım deyil? Başqa heç nə? Leysan ötüşsə də, ağır buludlar göy
Kiminsə yanımızda olması bizi həyəcan- üzündən asılıb qalmışdı, ətrafa çökmüş
landırırsa, qeyri-ixtiyari, bu hissin davamlı sakitlik gur yağışın davam edəcəyini bil-
olacağından titrəyir, gələcəyimizin dumanlı dirirdi. Bu zaman Mariya Kross hiss elədi
160 olmasından qorxuruq. “Әgər bilməsəydim ki, atdığı addım doğrudu, buna şübhə ola
ki, oyunuma laqeyd qalmayacaq və gözəl bilməz. O, yerindən qalxaraq, masanın
2017 günlərin birində söhbətləşəcəyik, ona bax- arxasında oturub yazmağa başladı: “Ba-
maq məni çox tez bezdirərdi... Beləliklə, zar günü gəlməyin, ümumiyyətlə, heç vaxt
bu qonaq otağında onunla könül söhbə- gəlməyin. Yalnız sizə görə bu addımı atı-
tindən, ana nəvazişindən, incə öpüşlər- ram...” Burada nöqtə qoymalıydı, ancaq
dən başqa, ağlıma heç nəyi gətirmirəm. iblis onu yoldan çıxardı və bütöv bir səhi-
Amma cəsarət tapıb etiraf elə ki, sən həm fəni yazıb doldurası oldu: “Siz mənim
də bu məsum səadətin o üzündə qada- məhv olmuş dəhşətli ömrümün yeganə
ğan olunmuş, sərhədsiz-filansız, bənd- sevinci və təsəllisi ola bilərdiniz. Bu qış
siz-bərəsiz nəhəng boşluq görürsən, uzunu axşamlar Sizinlə birgə qayıdanda
önündə azman bir düzənlik açılıb və ruhən dincəlirdim, amma bunu hiss et-
Fransua Moriak. Sevgi səhrası gözgörəsi, asanlıqla aza biləcəyin zülmə- mirdiniz. Sizi tamamilə tanımaq, həyəca-
tə girirsən. nınızı yatırmaq, yolunuzdakı maneələri
Bəs sonra? Səadətdən zövq almağı götürmək, sizə anadan artıq, dostdan ya-
kim qadağan edə bilər? Məgər mən bu xın olmaq üçün o gözəl çöhrənizə – kön-
oğlanı xoşbəxt edə bilmərəm? Bax bu lünüzün aynasına yiyələnmək istəyirdim...
məqamdaca şübhələr baş qaldırır: axı Hə, bunu arzulayırdım... amma başqa cür
bu, həkim Kurrejin, müqəddəs bir insanın olmaq məndən asılı deyil... Burada heç
oğludu... Belə şeylər ağlına da gəlməz- birimizə uyğun olmayan, boğulduğum əx-
di. Bir dəfə gülə-gülə ona demişdim ki, laqsızlıq ab-havasında nəfəs alsaydınız...”
qəlbinin təmizliyi başının üstündəki ul- Hələ xeyli yazacaqdı. Yağış var gücüylə
duzlar qədər parlaq nur saçır...” yağır, suların şırıltısından başqa, heç nə
Mariya damcıların yarpaqlara dəyə- eşidilmirdi. Pəncərələr qapalıydı, soba-
rək çıxardığı səsi dinlədikcə yavaş-yavaş nın arxasında sisəy böcəyi dızıldayırdı.
yaxınlaşan tufanı hiss edərək gözlərini Bu ovqatında həmişə kitaba əl atardı,