Page 156 - "Xəzər"

Papilionun bir yeri vardı... Amma, de- diyimi bilirəm” demişdi... “Papilion ona nə

yəsən, belə bir qadına layiq deyildi... Pa- deyə bilər axı? Lənət şeytana, şübhə yox-

pilionun özü də deyirdi ki, “Terminus” du ki, Mariya indi başqasının əlindədi.

mehmanxanasında birgünlük otaq kira- Məktub gözləməyin nə mənası, aydındı

yələmək olar, hərçənd bunu etmək ki, daha məni görmək istəmir. Axı kim?

müşkülə dönmüşdü: Raymon mehman- Hətta bilmirəm, oğlumla necə davranım.

xananın giriş qapısı önündə oyan-buyana Bildiyini söyləməsindən ötrü israr etsəm,

gedib-gəlir, içəri girməyə ürək eləmirdi. özümü faş eləmiş olaram...” Bu vaxt oğlu

O, qarşıdakı bütün çətinlikləri görür, onla- masa arxasından qalxıb eşiyə çıxır və

rı keçilməz hesab edirdi... anası da arxasınca qışqırır:

Mariya Kross Raymonu özünə necə – Hara gedirsən? – Və əlavə edir: –

cəlb etməyi fikirləşsə də, buna hansısa O, demək olar, hər axşam şəhərə gedir.

bir eyham vurmağa cəsarəti çatmırdı. Xə- Bilirəm, açarı bağbandan alır, gecə saat

yalən də olsa, bu çöl quşunu – pak və ikidə mətbəxin pəncərəsindən evə girir.

ürkək oğlanı çirkaba batırmaqdan qorxur, Heç bilirsən, mənim iradıma necə cavab

amma özünü inandırırdı ki, mürgülü ba- verir?! Gərək bu məsələyə özün qarışa-

156 ğın dərinliyindəki bürkülü qonaq otağın- san. Sən də ki xaraktersiz adamsan!

da sevgiləri lap bu yaxınlarda yağmış ley- Həkimin mızıldamağa zorla gücü çat-
2017 san kimi şıdırğı sözlərlə, nəhayət, özünü dı:

göstərəcək. Onun başını sinəsinə sıx- – Göz yummaq lazımdı.

maqdan savayı, təsəvvürünə heç nə gəl- Baskın səsi onu haqladı: “O, mənim

mirdi. Oğlanı öz yanında isti sifətini ovuc- oğlum olsaydı çoxdan əhliləşdirərdim!”

ları arasına aldığı cavan bir maral kimi Həkim də durub bağa çıxdı. Cəsarəti çat-

görürdü. İrəlidə eşqin uzun yolu vardı, saydı, qışqırardı: “Öz dərdim özümə bəs-

amma Mariya romantik nəvazişlərdən baş- di!”

qa, heç nəyi ağlından keçirmir, sevgililə- İnsanlar heç vaxt fikirləşmirlər ki, ata-

rin azmaqçün dərinliklərinə girdikləri me- ların özlərinə qapılması onları övladların-

şə barədə və yavaş-yavaş alışmaqda olan dan uzaqlaşdırır. O, otağına qayıdıb yazı

Fransua Moriak. Sevgi səhrası ehtiras haqda düşüncələrdən qaçırdı... masasının arxasında əyləşir, siyirmələr-

Yox, yox, bir elə uzağa getməyəcəklər, o, dən birini çəkərək, oradan bir məktub

bu oğlanın coşqun hisslərini dağıtmaya- götürür, Mariyanın altı ay əvvəl yazdığını

caq. Görəsən, ürkütmədən necə başa bir də oxuyur:

salsın ki, bu həftə o, bürkülü qonaq ota- “Bircə arzum var: yaxşı olmaq – məni

ğına gələ bilər. Cənab Larusselin işiylə həyata başqa heç nə bağlaya bilməz...

bağlı Belçikaya getməsindən istifadə et- Bunun gizlində baş verəcəyi, camaatın

mək lazım idi. yenə əvvəlki kimi məni barmaqla göstə-

rəcəyi vecimə də deyil. Mən rüsvayçılıqla

*** barışmışam...” Həkim unudur ki, bir za-

Axşam həkim masa arxasında Ray- manlar belə şeylərdən peşman olmuş,

monun acgözlüklə şorba yeməsinə baxır, münasibətlərinin yaxşı olması onun üçün

onun simasında oğlunu deyil, yad bir ada- işgəncəyə çevrilmişdi; qovuşaraq həzz

mı görürdü. Bu adam Mariya haqda: “bil- içində birlikdə ölə biləcəyi bu qadını