Page 155 - "Xəzər"
P. 155
də gəzdirdi, xatırladı ki, Raymonla Mad- Qadınların ən böyük bədbəxtliyi onla- 155
lena adlarını ora cızıblar. Birdən ağacı ra gizlincə əzab verən düşməndən qaça 2017
qucaqladı, gözlərini yumaraq yanağını bilməmələridir. Bu vaxt mikroskopdan ya-
hamar gövdəyə söykədi. Bir qədər belə- pışan həkim özünü və ətraf aləmi tama- Fransua Moriak. Sevgi səhrası
cə durduqdan sonra qətiyyətlə qəddini milə unudur, müşahidəsinə qapılırdı: san-
dikəltdi, paltarının qollarını çırpdı, qals- ki vəhşi bir quşun marığına yatmış ov tu-
tukunu düzəldib evə sarı addımladı. lasıydı. Pəncərələrin jalüzləri aşağı salın-
mış, toranlıq içində bir dilim alov kimi ar-
Bu vaxt Raymon əlləri cibində zulanan görüş saatını gözləyən Mariya
üzümlüklərin arasıyla hələ də şam qoza- Kross taxtda uzanmışdı.
sını təpikləyə-təpikləyə gedir və dodağı-
nın altında mızıldanırdı: “Gör nə qədər Hətta həmin yeganə saat da çox eti-
sadəlövhdü, indi beləsinə rast gəlməz- barsız idi! Onlar tezliklə Talans kilsəsinə-
sən”. Nəyin nə olduğunu yaxşı bilir, onu dək birlikdə getmək zövqündən imtina
aldatmaq olmaz. Göy üzünün mürgülü edəsi oldular. Mariya Raymondan tez gə-
ulduzları və akasiyaların qoxusu onun lib, onunla kollec yaxınlığında, şəhər par-
üçün əhəmiyyətsiz idi. Yay gecəsi bu gən- kının xiyabanlarından birində görüşürdü.
ci özünə əbəs yerə cəlb etmək istəyirdi, O, özünü ilk gündəkindən də artıq ona
o, öz gücünə, hər şeyə laqeyd canının aludə olmuş kimi aparırdı: Raymonun bu
qüvvəsinə əvvəlkindən də çox inanır və ürkək sadəlövhlüyü Mariyanı inandırmış-
bilirdi ki, bunlar ondan asılı olmayan şey- dı ki, o, həqiqətən, uşaqdı, hərçənd dav-
lərdi. ranışının bəzi əlamətləri – gah gülməyi,
gah işarə vurmağı, gah da qıyğacı bax-
7. mağı – onu ehtiyatlı olmağa çağırırdı.
Amma qadın bu oğlançün özünün yarat-
Hər şeyi unutmağın əlacı işdi. Həkim dığı mələk obrazından inadla yapışıb qal-
hər səhər yuxudan gümrah oyanırdı, san- mışdı. O, çox ehtiyatla, nəfəsini içinə çə-
ki onu bezdirən yarasını kəsib götür- kərək pəncələri üstə bu mələyə yanaşır,
müşdülər. Şəhərə tək gedirdi, çünki istilər onu bir çöl quşu kimi ürkütməkdən qor-
düşəndən Raymon faytona minmirdi. Hə- xurdu. Bu yanlış obrazda hər şey – Ray-
kimin fikri-düşüncəsi həmişə laboratorya- monun hər dəfə heç nədən alışıb-yanan
sındaydı, iztirablarındansa küt bir ağrı və yanaqları, gimnaziya jarqonunda danışı-
dumanlı xatirələr qalmışdı. İstəsəydi, o ğı və güclü, əzələli bədən quruluşunda
hissləri özündə bir də oyada bilər, yaşan- çətinliklə sezilən uşaqlıq izləri ona sərf
tılarının həssas yerlərinə toxunmaqla bir eləyirdi. Özündə olmayan cəhətləri Ray-
hayqırtı qoparardı. Amma dünən onun monda görmək Mariyanın canına qorxu
üçün ən əziz elmi fərziyyələrdən biri təcr- salmışdı; o, bu oğlanın pak baxışları
übəylə inkar edilmişdi, Robinsonun da de- önündə titrəyir, qəlbini həyəcanlandırdı-
diyinə görə, bu, bütün görülmüş işləri heç ğına və onu yolundan etdiyinə görə özünü
eləyə bilərdi. Biologiya cameəsində X. qınayırdı. Xəbəri yox idi ki, birlikdə olan-
təntənəli şəkildə bildirəcək ki, Kurrejin da Raymon ancaq bir məsələ haqda
tədqiqatının metodikası yanlışdır! düşünür: görən, neyləsin – mebelli otaq
kirayələsinmi?
lena adlarını ora cızıblar. Birdən ağacı ra gizlincə əzab verən düşməndən qaça 2017
qucaqladı, gözlərini yumaraq yanağını bilməmələridir. Bu vaxt mikroskopdan ya-
hamar gövdəyə söykədi. Bir qədər belə- pışan həkim özünü və ətraf aləmi tama- Fransua Moriak. Sevgi səhrası
cə durduqdan sonra qətiyyətlə qəddini milə unudur, müşahidəsinə qapılırdı: san-
dikəltdi, paltarının qollarını çırpdı, qals- ki vəhşi bir quşun marığına yatmış ov tu-
tukunu düzəldib evə sarı addımladı. lasıydı. Pəncərələrin jalüzləri aşağı salın-
mış, toranlıq içində bir dilim alov kimi ar-
Bu vaxt Raymon əlləri cibində zulanan görüş saatını gözləyən Mariya
üzümlüklərin arasıyla hələ də şam qoza- Kross taxtda uzanmışdı.
sını təpikləyə-təpikləyə gedir və dodağı-
nın altında mızıldanırdı: “Gör nə qədər Hətta həmin yeganə saat da çox eti-
sadəlövhdü, indi beləsinə rast gəlməz- barsız idi! Onlar tezliklə Talans kilsəsinə-
sən”. Nəyin nə olduğunu yaxşı bilir, onu dək birlikdə getmək zövqündən imtina
aldatmaq olmaz. Göy üzünün mürgülü edəsi oldular. Mariya Raymondan tez gə-
ulduzları və akasiyaların qoxusu onun lib, onunla kollec yaxınlığında, şəhər par-
üçün əhəmiyyətsiz idi. Yay gecəsi bu gən- kının xiyabanlarından birində görüşürdü.
ci özünə əbəs yerə cəlb etmək istəyirdi, O, özünü ilk gündəkindən də artıq ona
o, öz gücünə, hər şeyə laqeyd canının aludə olmuş kimi aparırdı: Raymonun bu
qüvvəsinə əvvəlkindən də çox inanır və ürkək sadəlövhlüyü Mariyanı inandırmış-
bilirdi ki, bunlar ondan asılı olmayan şey- dı ki, o, həqiqətən, uşaqdı, hərçənd dav-
lərdi. ranışının bəzi əlamətləri – gah gülməyi,
gah işarə vurmağı, gah da qıyğacı bax-
7. mağı – onu ehtiyatlı olmağa çağırırdı.
Amma qadın bu oğlançün özünün yarat-
Hər şeyi unutmağın əlacı işdi. Həkim dığı mələk obrazından inadla yapışıb qal-
hər səhər yuxudan gümrah oyanırdı, san- mışdı. O, çox ehtiyatla, nəfəsini içinə çə-
ki onu bezdirən yarasını kəsib götür- kərək pəncələri üstə bu mələyə yanaşır,
müşdülər. Şəhərə tək gedirdi, çünki istilər onu bir çöl quşu kimi ürkütməkdən qor-
düşəndən Raymon faytona minmirdi. Hə- xurdu. Bu yanlış obrazda hər şey – Ray-
kimin fikri-düşüncəsi həmişə laboratorya- monun hər dəfə heç nədən alışıb-yanan
sındaydı, iztirablarındansa küt bir ağrı və yanaqları, gimnaziya jarqonunda danışı-
dumanlı xatirələr qalmışdı. İstəsəydi, o ğı və güclü, əzələli bədən quruluşunda
hissləri özündə bir də oyada bilər, yaşan- çətinliklə sezilən uşaqlıq izləri ona sərf
tılarının həssas yerlərinə toxunmaqla bir eləyirdi. Özündə olmayan cəhətləri Ray-
hayqırtı qoparardı. Amma dünən onun monda görmək Mariyanın canına qorxu
üçün ən əziz elmi fərziyyələrdən biri təcr- salmışdı; o, bu oğlanın pak baxışları
übəylə inkar edilmişdi, Robinsonun da de- önündə titrəyir, qəlbini həyəcanlandırdı-
diyinə görə, bu, bütün görülmüş işləri heç ğına və onu yolundan etdiyinə görə özünü
eləyə bilərdi. Biologiya cameəsində X. qınayırdı. Xəbəri yox idi ki, birlikdə olan-
təntənəli şəkildə bildirəcək ki, Kurrejin da Raymon ancaq bir məsələ haqda
tədqiqatının metodikası yanlışdır! düşünür: görən, neyləsin – mebelli otaq
kirayələsinmi?
