Page 131 - "Xəzər"
P. 131
-birinə dolaşmış, müxtəlif səmtlərə uza- Lakin oğlan onun bu cəhdini də azad- 131
nan rişələri isə oğlanın az qala çiyninə lığını məhdudlaşdırmağa doğru atılan bir 2017
çatırdı. Bıçağı oduncağa sancıldı. Dirkin addım kimi qiymətləndirdi. Ona görə də
fiqurunu bir də düzəldəcək! söhbəti bu qulağından alıb o birindən bu- Doris Lessinq. Qarışqa yuvası
raxdı.
Həmin axşam mister Makintoş Klark-
ların evinə baş çəkdi, oğlanın gündəliyini – Dirkin kitablarını niyə yandırdınız? –
gördü. Evinə qayıdandan sonra uzun kişinin dik gözünün içinə baxdı.
müddət təəccüb içində oturub fikirləşdi
ki, Tommi ona qarşı niyə belə qəzəblidir. – Kitabları yandırmaq mənim nəyimə
Ertəsi gün bir də gəldi, amma oğlan yenə lazımdır? – Mister Makintoş heç nə olma-
evdə deyildi. yıbmış kimi güldü. Bu sual özünə də mə-
nasız gəlmişdi: axı o, bu işi kitablardan
Onda sıx kolların arasındakı talaya – yox, Tomminin fiqurlarından qəzəblənib
qarışqa yuvasının yanına yollandı. Tom- tutmuşdu.
mi orada idi. Dizləri üstə durub ağac
kökündən nəsə yonurdu. – Mən bilirəm ki, bunu siz etmisiniz, –
Tommi dedi. – Bilirəm. Elə Dirk də bilir.
Tommi salamlaşıb işini davam etdirdi,
mister Makintoş isə kötüyün üstündə otu- Mister Makintoş həvəslə çubuğunu
rub tamaşa etməyə başladı. yandırdı. İndi Tommi ilə dil tapa biləcəkdi.
Onun komanı niyə yandırdığını Tommi
– Nə düzəldirsən? Kim olacaq bu? – bilmirdi, ən əsası da elə bu idi. Bir müddət
soruşdu. dinməzcə çubuğunu çəkdi.
– Dirk. – Tommi qısa cavab verdi. – Sən niyə beyninə yeritmisən ki, mən
Mister Makintoş qıpqırmızı qızarıb yerin- Dirkin oxumasından narazıyam? – Dedi. –
dən sıçradı, az qaldı çıxıb getsin. Oğlan Oxuyub öyrənməyi heç də pis deyil. –
ona fikir vermirdi. Bunu görən Makintoş Tommi mister Makintoşa inamsız-inam-
özünü ələ alıb yenə əyləşdi, onun necə sız baxdı. – Mən ona konkret işlə məşğul
işlədiyini diqqətlə izləməyə başladı. Tom- olmaq, başqalarına da savad vermək tək-
minin yarıçürük ağac üzərində necə hə- lif etmişdim. O isə istəmədi. Burda mə-
vəslə işlədiyini, faydasız bir işə necə nim günahım nədir?
şövqlə girişdiyini təəccüblə izləyirdi. Bu
mənzərə sanki beynindəki fikirlərə təkan Mister Makintoş oğlanın görkəmindən
verdi. anladı ki, onun sözlərinə inanmır. Bu mə-
qamda Tommi elə bil çaşdı, kişi isə bu
– Bəlkə, rəssam olasan? – dilləndi. çaşqınlığın səbəbini bilmədiyindən təəccüb-
Tommi əlindəki alətləri kənara qoyub ləndi. Tommi fikirləşirdi: “Biz, yəqin, səhv
inamsız gözləriylə mister Makintoşa bax- etmişik...” Lakin içində baş qaldıran bu
dı, sanki onun bu təklifi də yeni bir tələ fikrə çılğın, qürurlu, qiyamçı Dirkin necə
idi. Narazı halda çiynini çəkib yenə ağa- reaksiya verəcəyini təsəvvür elədi. Sifəti
ca tərəf əyildi. hələ də qıpqırmızıydı. Uşaq gülüşüylə de-
– İstedadın varsa, bu yolla da pis qa- yil, ağrılı, acı-acı güldü. Mister Makintoş
zanmazsan, oğlan. Mənim Şotlandiyada narahat oldu. Oğlanın üzündəki qızartı
bir əmim oğlu var, rəssamlıq edirdi. Bilir- artıq çəkilmişdi və o, gücünü yenə iskə-
sən nələr yaradırdı? Turistlər üçün suve- nəyə vermişdi.
nirlər. – Mister Makintoş sərbəst danışır,
elə bil Tommiylə dil tapmağa çalışırdı. – Siz niyə kollecə mənim yerimə Dirki
yollamırsınız? – Nəhayət, Tommi soruş-
nan rişələri isə oğlanın az qala çiyninə lığını məhdudlaşdırmağa doğru atılan bir 2017
çatırdı. Bıçağı oduncağa sancıldı. Dirkin addım kimi qiymətləndirdi. Ona görə də
fiqurunu bir də düzəldəcək! söhbəti bu qulağından alıb o birindən bu- Doris Lessinq. Qarışqa yuvası
raxdı.
Həmin axşam mister Makintoş Klark-
ların evinə baş çəkdi, oğlanın gündəliyini – Dirkin kitablarını niyə yandırdınız? –
gördü. Evinə qayıdandan sonra uzun kişinin dik gözünün içinə baxdı.
müddət təəccüb içində oturub fikirləşdi
ki, Tommi ona qarşı niyə belə qəzəblidir. – Kitabları yandırmaq mənim nəyimə
Ertəsi gün bir də gəldi, amma oğlan yenə lazımdır? – Mister Makintoş heç nə olma-
evdə deyildi. yıbmış kimi güldü. Bu sual özünə də mə-
nasız gəlmişdi: axı o, bu işi kitablardan
Onda sıx kolların arasındakı talaya – yox, Tomminin fiqurlarından qəzəblənib
qarışqa yuvasının yanına yollandı. Tom- tutmuşdu.
mi orada idi. Dizləri üstə durub ağac
kökündən nəsə yonurdu. – Mən bilirəm ki, bunu siz etmisiniz, –
Tommi dedi. – Bilirəm. Elə Dirk də bilir.
Tommi salamlaşıb işini davam etdirdi,
mister Makintoş isə kötüyün üstündə otu- Mister Makintoş həvəslə çubuğunu
rub tamaşa etməyə başladı. yandırdı. İndi Tommi ilə dil tapa biləcəkdi.
Onun komanı niyə yandırdığını Tommi
– Nə düzəldirsən? Kim olacaq bu? – bilmirdi, ən əsası da elə bu idi. Bir müddət
soruşdu. dinməzcə çubuğunu çəkdi.
– Dirk. – Tommi qısa cavab verdi. – Sən niyə beyninə yeritmisən ki, mən
Mister Makintoş qıpqırmızı qızarıb yerin- Dirkin oxumasından narazıyam? – Dedi. –
dən sıçradı, az qaldı çıxıb getsin. Oğlan Oxuyub öyrənməyi heç də pis deyil. –
ona fikir vermirdi. Bunu görən Makintoş Tommi mister Makintoşa inamsız-inam-
özünü ələ alıb yenə əyləşdi, onun necə sız baxdı. – Mən ona konkret işlə məşğul
işlədiyini diqqətlə izləməyə başladı. Tom- olmaq, başqalarına da savad vermək tək-
minin yarıçürük ağac üzərində necə hə- lif etmişdim. O isə istəmədi. Burda mə-
vəslə işlədiyini, faydasız bir işə necə nim günahım nədir?
şövqlə girişdiyini təəccüblə izləyirdi. Bu
mənzərə sanki beynindəki fikirlərə təkan Mister Makintoş oğlanın görkəmindən
verdi. anladı ki, onun sözlərinə inanmır. Bu mə-
qamda Tommi elə bil çaşdı, kişi isə bu
– Bəlkə, rəssam olasan? – dilləndi. çaşqınlığın səbəbini bilmədiyindən təəccüb-
Tommi əlindəki alətləri kənara qoyub ləndi. Tommi fikirləşirdi: “Biz, yəqin, səhv
inamsız gözləriylə mister Makintoşa bax- etmişik...” Lakin içində baş qaldıran bu
dı, sanki onun bu təklifi də yeni bir tələ fikrə çılğın, qürurlu, qiyamçı Dirkin necə
idi. Narazı halda çiynini çəkib yenə ağa- reaksiya verəcəyini təsəvvür elədi. Sifəti
ca tərəf əyildi. hələ də qıpqırmızıydı. Uşaq gülüşüylə de-
– İstedadın varsa, bu yolla da pis qa- yil, ağrılı, acı-acı güldü. Mister Makintoş
zanmazsan, oğlan. Mənim Şotlandiyada narahat oldu. Oğlanın üzündəki qızartı
bir əmim oğlu var, rəssamlıq edirdi. Bilir- artıq çəkilmişdi və o, gücünü yenə iskə-
sən nələr yaradırdı? Turistlər üçün suve- nəyə vermişdi.
nirlər. – Mister Makintoş sərbəst danışır,
elə bil Tommiylə dil tapmağa çalışırdı. – Siz niyə kollecə mənim yerimə Dirki
yollamırsınız? – Nəhayət, Tommi soruş-
