Page 126 - "Xəzər"
P. 126
də təzə bir heykəl yonmaqla məşğul idi. qaldı. Bu dəfə görüşəndə onların artıq on
Komalarında oduncağı ağ rəngdə olan dörd yaşı olacaqdı və hər ikisi bilirdi ki,
yumşaq ağacın iri, kvadrat bir parçası qarşıda onları böyük çətinliklər, ağır qə-
vardı, Dirk onu mədəndən çırpışdırıb Tom- rarlar gözləyir... Lakin sağollaşanda adi
mi üçün saxlamışdı. İndi oğlan onu diva- “sağlıqla qal”dan başqa bir-birinə heç nə
ra söykəyib qarşısında diz çökərək işə gi- demədilər. Yenə də bir-birinə məktub-fi-
rişmişdi, istəyirdi barelyefə, qravürəbən- lan yazası deyildilər. Dirk sadəcə Tommi-
zər nəsə yaratsın. Nə düzəltdiyini Tommi dən xahiş etmişdi ki, ona təzə kitablar,
özü də bilmirdi. O, qayalarla, təpələrlə sənədlər göndərsin. Dostu onun həvəsini
üzük qaşı kimi əhatə olunmuş dərin bir təqdir edirdi.
xəndək düzəltdi. Xəndəyin kənarında əlin- Bu arada isə Dirk qəsəbədə özü üçün
də dəyənək olan hündür bir fiqur vardı. təzə koma qurdu və çox sevdiyi anasın-
Qara adamların xırda fiqurları isə ördək dan ayrı yaşamağa başladı.
kimi sıraya düzülüb irəli yüyürərək özləri- İndi isə onların içində böyüyən, yad
ni uçuruma atırdılar. Xəndəyin dibindən sayıb nifrət elədikləri bu mulatın parla-
isə alov dilləri, tüstü burumları qalxırdı. ment aktları və məruzələri barədə söhbət-
126 Tommi yarpaq yığdı, yaxşıca əzib onlar- lərinə qulaq asmaq həvəsiylə mədən fəh-
dan yumşaq, yaşıl kütlə aldı, dağları, tə- lələri axşamlar işdən sonra Dirkin təzə
2017 pələri, xəndəyin kənarlarını rənglədi. Son- evinə toplaşırdılar. O da bu nəhayətsiz
ra kömürlə xırda adam fiqurlarını qaralt- tənhalığında, dörd bir tərəfdən üzərinə
dı, aşağıdan ucalan alovun dillərinə isə yağan nifrətin ağuşunda tanış ola bildiyi,
daşqıran maşınların yağlı boyasından vur- öyrəndiyi şeylərdən danışırdı.
du. – Təhsil, – deyirdi, – bütün bu biliklə-
– Burda qalsa, qarışqalar yeyəcək, – rin açarı təhsildir.
Dirk bu kobud, lakin effektli tabloya tama- Bu fikrini Tommi də dəstəkləyirdi, am-
şa edə-edə dedi. ma özünün davranışına baxanda görürdün
Tommi yalnız çiyinlərini çəkdi. O, öz ki, elmli olmaqdan vaz keçib. Bütün se-
işinə həmişə canını qoyurdu, ona mane mestr ərzində qəsəbəyə bağlamalar gə-
olan, yaratdığını korlaya bilən hər şeyə lirdi: “Mister Makintoşa (Dirk üçün)”. O da
Doris Lessinq. Qarışqa yuvası qarşı çox həssas idi, amma elə ki işini bi- artıq sorğu-sual etmədən bağlamaları
tirdi, bütün marağı itirdi. ünvanına çatdırırdı.
Tomminin yaratdığının qeydinə Dirk Hər axşam qaranlıq, tüstü dolu koma-
qaldı: fiqurları düzdüyü rəfə elə bir maye da altı-yeddi fəhlə əllərində karandaş Tom-
sürtdü ki, qarışqalar ona yaxın gəlməsin. minin yolladığı kitablar üzərində tər
Sonra komanın divarlarına toxunmasın tökürdülər – qanunlardan, sənədlərdən
deyə eyni mayedən sürtdüyü ağac barel- baş çıxarmaq üçün oxumaq, yazmaq öyrə-
yefi də fiqurların yanına yerləşdirdi. İndi nirdilər.
qarışqalar ona yaxın gələ bilməyəcəkdi... Bir dəfə mister Makintoş axşamdan
Tommi zəhləsini tökmüş Yuli Sezarın, xeyli keçmiş Dirkin anasının yaşadığı ko-
çiçək dəstələrinin, güldanın şəklini çək- madan çıxanda onun oğlunun evindən işıq
mək üçün məktəbə yollandı, Dirk isə öz gəldiyini gördü. Bütün qalan komalar qa-
kitabları, hüquqi sənədləriylə mədəndə ranlıq idi. Yavaşca yaxınlaşıb qapının ağ-
Komalarında oduncağı ağ rəngdə olan dörd yaşı olacaqdı və hər ikisi bilirdi ki,
yumşaq ağacın iri, kvadrat bir parçası qarşıda onları böyük çətinliklər, ağır qə-
vardı, Dirk onu mədəndən çırpışdırıb Tom- rarlar gözləyir... Lakin sağollaşanda adi
mi üçün saxlamışdı. İndi oğlan onu diva- “sağlıqla qal”dan başqa bir-birinə heç nə
ra söykəyib qarşısında diz çökərək işə gi- demədilər. Yenə də bir-birinə məktub-fi-
rişmişdi, istəyirdi barelyefə, qravürəbən- lan yazası deyildilər. Dirk sadəcə Tommi-
zər nəsə yaratsın. Nə düzəltdiyini Tommi dən xahiş etmişdi ki, ona təzə kitablar,
özü də bilmirdi. O, qayalarla, təpələrlə sənədlər göndərsin. Dostu onun həvəsini
üzük qaşı kimi əhatə olunmuş dərin bir təqdir edirdi.
xəndək düzəltdi. Xəndəyin kənarında əlin- Bu arada isə Dirk qəsəbədə özü üçün
də dəyənək olan hündür bir fiqur vardı. təzə koma qurdu və çox sevdiyi anasın-
Qara adamların xırda fiqurları isə ördək dan ayrı yaşamağa başladı.
kimi sıraya düzülüb irəli yüyürərək özləri- İndi isə onların içində böyüyən, yad
ni uçuruma atırdılar. Xəndəyin dibindən sayıb nifrət elədikləri bu mulatın parla-
isə alov dilləri, tüstü burumları qalxırdı. ment aktları və məruzələri barədə söhbət-
126 Tommi yarpaq yığdı, yaxşıca əzib onlar- lərinə qulaq asmaq həvəsiylə mədən fəh-
dan yumşaq, yaşıl kütlə aldı, dağları, tə- lələri axşamlar işdən sonra Dirkin təzə
2017 pələri, xəndəyin kənarlarını rənglədi. Son- evinə toplaşırdılar. O da bu nəhayətsiz
ra kömürlə xırda adam fiqurlarını qaralt- tənhalığında, dörd bir tərəfdən üzərinə
dı, aşağıdan ucalan alovun dillərinə isə yağan nifrətin ağuşunda tanış ola bildiyi,
daşqıran maşınların yağlı boyasından vur- öyrəndiyi şeylərdən danışırdı.
du. – Təhsil, – deyirdi, – bütün bu biliklə-
– Burda qalsa, qarışqalar yeyəcək, – rin açarı təhsildir.
Dirk bu kobud, lakin effektli tabloya tama- Bu fikrini Tommi də dəstəkləyirdi, am-
şa edə-edə dedi. ma özünün davranışına baxanda görürdün
Tommi yalnız çiyinlərini çəkdi. O, öz ki, elmli olmaqdan vaz keçib. Bütün se-
işinə həmişə canını qoyurdu, ona mane mestr ərzində qəsəbəyə bağlamalar gə-
olan, yaratdığını korlaya bilən hər şeyə lirdi: “Mister Makintoşa (Dirk üçün)”. O da
Doris Lessinq. Qarışqa yuvası qarşı çox həssas idi, amma elə ki işini bi- artıq sorğu-sual etmədən bağlamaları
tirdi, bütün marağı itirdi. ünvanına çatdırırdı.
Tomminin yaratdığının qeydinə Dirk Hər axşam qaranlıq, tüstü dolu koma-
qaldı: fiqurları düzdüyü rəfə elə bir maye da altı-yeddi fəhlə əllərində karandaş Tom-
sürtdü ki, qarışqalar ona yaxın gəlməsin. minin yolladığı kitablar üzərində tər
Sonra komanın divarlarına toxunmasın tökürdülər – qanunlardan, sənədlərdən
deyə eyni mayedən sürtdüyü ağac barel- baş çıxarmaq üçün oxumaq, yazmaq öyrə-
yefi də fiqurların yanına yerləşdirdi. İndi nirdilər.
qarışqalar ona yaxın gələ bilməyəcəkdi... Bir dəfə mister Makintoş axşamdan
Tommi zəhləsini tökmüş Yuli Sezarın, xeyli keçmiş Dirkin anasının yaşadığı ko-
çiçək dəstələrinin, güldanın şəklini çək- madan çıxanda onun oğlunun evindən işıq
mək üçün məktəbə yollandı, Dirk isə öz gəldiyini gördü. Bütün qalan komalar qa-
kitabları, hüquqi sənədləriylə mədəndə ranlıq idi. Yavaşca yaxınlaşıb qapının ağ-