Page 123 - "Xəzər"
P. 123
– Yaxşı düşün, oğlan. Tələsmək la- – Mədənin sahibi kimdir? – Mister Ma- 123
zım deyil, amma gələn dəfə gələndə mən kintoş qəzəblə çığırmışdı. 2017
hər şeyi dəqiq bilməliyəm. – Bu sözləri
deməklə otaqdan çıxmağı bir oldu. – Uşaqları işləməyə məcbur edən qa- Doris Lessinq. Qarışqa yuvası
nun yoxdur, – atası ilə üz-üzə dayanmış,
Mister Makintoş qapını açanda Tom- boyda ona tuş gələn on üç yaşlı yeniyet-
minin gözləri qarşısında üzücü bir mən- mə bu qocanın kobudluğu qarşısında əyil-
zərə canlandı: ata-anası otaqdakı gur mədən cavab vermişdi.
lampanın işığı altında sahibkara yalvarış
dolu gözlərlə baxır, xəcalətlə gülümsü- “Qanun” sözü mister Makintoşun sifə-
nürdülər. Qapı örtüldü, Tommi işığı sön- tinə şapalaq kimi dəymişdi, qəzəbindən
dürdü və otaq zülmətə qərq oldu. Ertəsi gözləri dumanlanmış, qanı gicgahlarını
gün oğlan çıxıb getdi. çəkic kimi döyəcləmişdi. Lakin onu elə bu
qəzəbin özü ayıltmışdı, çünki gənc yaşla-
Mister Makintoşun evində növbəti yır- rından öz hirs-hikkəsindən ehtiyatlanma-
yığışını qurtaran missis Klark həvəssiz- ğa öyrəncəli idi. Başlıcası isə, axmaq de-
həvəssiz dilləndi: yildi.
– Hə, deyəsən, hər şey yerbəyer ol- – Nədir, qəsəbədə boş-boşuna veyil-
du. – Otaqdan elə çıxdı, sanki nədənsə lənmək sənə ləzzət eləyir? Niyə işləyib
utanırdı. pul qazanmaq istəmirsən? – Mister Ma-
kintoş beynindəki dumanın çəkilməsini,
Mister Makintoşun özü isə elə əhvali- hirsinin soyumasını gözləyib sakitcə de-
ruhiyyədə idi ki, Enni Klarkdan savayı, mişdi.
kimsə onunla danışmağa ürək eləmirdi.
On iki il yanında qulluq eləmiş aşpaz be- – Mən oxumağı, yazmağı bacarıram, –
lə işdən çıxmağa hazırlaşırdı. Mister Ma- Dirk cavab verdi, – riyaziyyatı baas Tom-
kintoşun tüklü yumruğu o ay düz iki dəfə midən də yaxşı bilirəm.
aşpazı yerə yıxmışdı. O isə qul deyildi ki,
dözməyə məcbur olsun. İçi filizlə dolu iki Mister Makintoş yenə az qaldı qəzə-
vaqon yerindən qopub iki fəhlənin başını bindən boğula və özünü bu dəfə lap çə-
xurd-xəşil eləyəndə və bununla əlaqədar tinliklə ələ aldı.
mədənə araşdırma üçün iki polis gələndə
mister Makintoş onları çox əsəbi qarşıla- Çox sevdiyi Tomminin adı çəkiləndə
mış, bəyan etmişdi ki, onlara aid olma- mister Makintoş qəflətən yumşaldı və bu
yan işlərə burunlarını soxmasınlar. Və bu yerdə ağzından elə sözlər çıxdı ki, özü
mədənin tarixində ilk dəfə mister Makin- də sonralar buna təəccüb edirdi. Bəlkə, o
toş polis məmurunun məsuliyyətsiz və an beyni dumanlanmışdı?
qəzəbli səsini eşitmişdi:
– Әla. Sənin on altı yaşın tamam olan-
– Mister Makintoş, yəqin, elə bilirsiniz da mənim hesab-kitabımı, işgüzar yazış-
ki, qanunların sizə aidiyyəti yoxdur. Lakin malarımı sən apararsan.
belə şey bir də təkrar olunsa...
Dirk bu sözləri adi, olası bir şey kimi
Әn pisi isə o idi ki, mister Makintoş qarşılayıb “yaxşı” deyərək çıxıb getdi,
yenə Dirkə mədənə işə çıxmağı əmr et- mister Makintoş isə hirsindən boğula-bo-
mişdi, o isə qəti etirazını bildirmişdi. ğula qaldı. O, hesab-kitabını kiməsə eti-
bar edə bilərdimi? Bu barədə söhbət be-
– Məni məcbur etməyə haqqınız yox- lə gedə bilməzdi və ümumiyyətlə, heç
dur, – demişdi. vaxt nə Dirki, nə də başqa birisini qeydiy-
zım deyil, amma gələn dəfə gələndə mən kintoş qəzəblə çığırmışdı. 2017
hər şeyi dəqiq bilməliyəm. – Bu sözləri
deməklə otaqdan çıxmağı bir oldu. – Uşaqları işləməyə məcbur edən qa- Doris Lessinq. Qarışqa yuvası
nun yoxdur, – atası ilə üz-üzə dayanmış,
Mister Makintoş qapını açanda Tom- boyda ona tuş gələn on üç yaşlı yeniyet-
minin gözləri qarşısında üzücü bir mən- mə bu qocanın kobudluğu qarşısında əyil-
zərə canlandı: ata-anası otaqdakı gur mədən cavab vermişdi.
lampanın işığı altında sahibkara yalvarış
dolu gözlərlə baxır, xəcalətlə gülümsü- “Qanun” sözü mister Makintoşun sifə-
nürdülər. Qapı örtüldü, Tommi işığı sön- tinə şapalaq kimi dəymişdi, qəzəbindən
dürdü və otaq zülmətə qərq oldu. Ertəsi gözləri dumanlanmış, qanı gicgahlarını
gün oğlan çıxıb getdi. çəkic kimi döyəcləmişdi. Lakin onu elə bu
qəzəbin özü ayıltmışdı, çünki gənc yaşla-
Mister Makintoşun evində növbəti yır- rından öz hirs-hikkəsindən ehtiyatlanma-
yığışını qurtaran missis Klark həvəssiz- ğa öyrəncəli idi. Başlıcası isə, axmaq de-
həvəssiz dilləndi: yildi.
– Hə, deyəsən, hər şey yerbəyer ol- – Nədir, qəsəbədə boş-boşuna veyil-
du. – Otaqdan elə çıxdı, sanki nədənsə lənmək sənə ləzzət eləyir? Niyə işləyib
utanırdı. pul qazanmaq istəmirsən? – Mister Ma-
kintoş beynindəki dumanın çəkilməsini,
Mister Makintoşun özü isə elə əhvali- hirsinin soyumasını gözləyib sakitcə de-
ruhiyyədə idi ki, Enni Klarkdan savayı, mişdi.
kimsə onunla danışmağa ürək eləmirdi.
On iki il yanında qulluq eləmiş aşpaz be- – Mən oxumağı, yazmağı bacarıram, –
lə işdən çıxmağa hazırlaşırdı. Mister Ma- Dirk cavab verdi, – riyaziyyatı baas Tom-
kintoşun tüklü yumruğu o ay düz iki dəfə midən də yaxşı bilirəm.
aşpazı yerə yıxmışdı. O isə qul deyildi ki,
dözməyə məcbur olsun. İçi filizlə dolu iki Mister Makintoş yenə az qaldı qəzə-
vaqon yerindən qopub iki fəhlənin başını bindən boğula və özünü bu dəfə lap çə-
xurd-xəşil eləyəndə və bununla əlaqədar tinliklə ələ aldı.
mədənə araşdırma üçün iki polis gələndə
mister Makintoş onları çox əsəbi qarşıla- Çox sevdiyi Tomminin adı çəkiləndə
mış, bəyan etmişdi ki, onlara aid olma- mister Makintoş qəflətən yumşaldı və bu
yan işlərə burunlarını soxmasınlar. Və bu yerdə ağzından elə sözlər çıxdı ki, özü
mədənin tarixində ilk dəfə mister Makin- də sonralar buna təəccüb edirdi. Bəlkə, o
toş polis məmurunun məsuliyyətsiz və an beyni dumanlanmışdı?
qəzəbli səsini eşitmişdi:
– Әla. Sənin on altı yaşın tamam olan-
– Mister Makintoş, yəqin, elə bilirsiniz da mənim hesab-kitabımı, işgüzar yazış-
ki, qanunların sizə aidiyyəti yoxdur. Lakin malarımı sən apararsan.
belə şey bir də təkrar olunsa...
Dirk bu sözləri adi, olası bir şey kimi
Әn pisi isə o idi ki, mister Makintoş qarşılayıb “yaxşı” deyərək çıxıb getdi,
yenə Dirkə mədənə işə çıxmağı əmr et- mister Makintoş isə hirsindən boğula-bo-
mişdi, o isə qəti etirazını bildirmişdi. ğula qaldı. O, hesab-kitabını kiməsə eti-
bar edə bilərdimi? Bu barədə söhbət be-
– Məni məcbur etməyə haqqınız yox- lə gedə bilməzdi və ümumiyyətlə, heç
dur, – demişdi. vaxt nə Dirki, nə də başqa birisini qeydiy-
