Page 122 - "Xəzər"
P. 122
Tommi Dirkin anasını cüssəli təsvir çarpayının başına dirsəklənib etiraz etdi:

etmişdi. Fiqur yumşaq girdə cizgilərdən – Yaxşı oxuyan tək mən deyiləm ki,

ibarət idi. Şalı çəpəki bağladığı üçün dolu mister Makintoş.

çiyinləri açıq qalmışdı. Biçimli və yalın Makintoş dikəldi.

ayaqlarını yerə möhkəm basmışdı, nazik, – Elədir, amma biz indi səndən danı-

damar-damar əllərində isə körpəsini – xır- şırıq, – həmin sərt tərzdə, amma bir qə-

da, köməksiz, əsgiyə bükülü bir məxluqu dər mehribanlıqla dedi.

tutmuşdu. Körpə girdə gözlərini geniş açıb Tommi dinmədi. Bax həmişə belədir:

dünyaya maraqla baxırdı. Lakin ananın bu böyüklər sözlərin mənasını istədikləri

üzü, hələ ki, yox idi. səmtə yönəldə bilirlər, onlarla mübahisə-

– Növbəti tətilə gələndə bitirərəm, – nin əhəmiyyəti yoxdur.
Tommi dedi. Dirk isə fiquru öz rəfinə, əv-
– Niyə kollecə Dirki yollamırsınız? –
vəlkilərin yanına qoydu. Üzünü Tommiyə Ürəyinin bərk-bərk döyünməsinə baxma-
çevirmədən dilləndi:
yıb sözünü dedi. – Siz axı varlısınız. Dirk
– Bəlkə, heç gələn dəfə gəlmədin?
fənləri pis bilmir, riyaziyyat sarıdan isə
– Gələcəm, – Tommi azacıq duruxan- məndən də güclüdür. Artıq bir il qabaqla-
dan sonra cavab verdi. – Әlbəttə, gələ- yıb məni. Elə məsələləri həll edir ki, mən
122 cəm.

onlara yaxın belə dura bilmərəm.
2017 Bu, artıq vəd kimi səslənirdi. Onlar Mister Makintoş əsəbi hərəkətlə aya-
yenə bir-birinə baxıb gülümsündülər və
müxtəlif səmtlərə getdilər – Dirk qəsəbə- ğını ayağının üstünə aşırdı, sonra bir də
yə, Tommi isə artıq çamadanını yığıb ha- endirib soruşdu:
zırladığı evlərinə.
– Niyə Dirki yollamalıyam ki?
Axşam mister Makintoş evlərinə gəlib İndi Tommi cavab vermək istəsəydi,

qonaq otağında onun valideynləriylə söhbət gərək birbaşa deyəydi sözünü, amma
etdi. Bu zaman Tommi yatmışdı, oyanan- mister Makintoş bilirdi ki, oğlan bunu et-
da mister Makintoşu yanında gördü. O, məyəcək. Lakin riskə yol verməmək üçün
səsini qısıb əlavə etdi:
çarpayının ayaq tərəfində oturmuşdu.
– Anan barədə fikirləş, o axı sənə
– Səninlə söhbətim var, oğlum, – de-
di. görə nigarandır, oğlum. Bəyəm sən istər-
Doris Lessinq. Qarışqa yuvası Tommi lampanın işığını artırdı və mis- sən onun kefini pozasan?
Tommi qapıya baxdı. Aşağıdakı ya-
ter Makintoşun nəsə birtəhər olduğunu
gördü. O, şişman qarnını qabağa verib rıqdan otağına sarı işığın enli zolağı

oturmuş, əllərini dizinə qoymuşdu, boz düşürdü: qonşu otaqda valideynləri din-

gözləri diqqətlə baxırdı. məzcə oturmuşdu, mister Makintoşun di-

– Mən istəyirəm, dediklərim barədə lindən oğlanlarının parlaq gələcəyi haq-

yaxşıca fikirləşəsən, – bu sözləri mister da sözlər eşitmək istəyirdilər.

Makintoş tələsik dedi. – Anan deyir ki, iki – Onu niyə kollecə göndərmək lazım

ilə məktəbi bitirəcəksən. Yaxşı oxuyur- olduğunu özünüz bilirsiniz, – yorğanın al-

san. Әgər elədirsə, onda kollecə də girə tında narahatlıqla qurcalanıb dilləndi.

bilərsən. Lakin mister Makintoş onun sözünün

Ortaya çökən sükutda qəsəbədə çalı- dalını eşitmək istəmədi. Ayağa qalxıb tə-

nan təbillərin səsi aydın eşidilirdi. Tommi ləsik dedi:
   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127