Page 119 - "Xəzər"
P. 119
bul elədi. Amma indi Tommi də fikirlə- dı. Dərisi günəşin altında yanıb qaralmış- 119
şirdi ki, dostu haqlıdır. Onlar skamyaya dı, narın, qızılı tükləri vardı. Bir tərəfdən 2017
oturdular. baxanda, onun əli Dirkin qəhvəyi əlindən
nə tünd idi, nə açıq. Tommi əlini çevirdi: Doris Lessinq. Qarışqa yuvası
– İndi gərək özüm fikirləşim, görüm ovcunun dərisi hamar, azacıq qarabuğ-
kim olmaq istəyirəm, – Tommi incik-incik dayı idi, mavi damarları biləyində kəsişir-
deyindi. – O istəyir məndən mütləq nəsə di. Gülümsəyib Dirkə nəzər saldı, o isə
yaratsın. dərhal əlini geri çəkdi. Tommi kinayə ilə
dedi:
– Mənimlə başını belə ağrıtmazdı, –
Dirk tikanlı-tikanlı dilləndi. – Mən bilirəm – Hə, sənin əlin daha qaradır, məktə-
kim olacam. bə düzəlməyin çətin olacaq. Burda bizlik
bir şey yoxdur.
– Kim olacaqsan? – Tommi qibtə ilə
soruşdu. Dirkin bir-birinə möhkəm sıxılmış do-
daqları istehzalı təbəssümdən əyildi –
– Mühəndis. onun bu təbəssümü atasınınkına yaman
– Sən indidən nə bilirsən axı kim ola- oxşayırdı.
caqsan?
– Bu, mənim istəyimdir, – Dirk inadla – Düz sözə nə deyəsən, ay ağdərili
dedi. oğlan, – dedi.
Tommi bir qədər susub dilləndi:
– Bəlkə, şəhərə gedəsən? Axı orda – Amma bu, artıq mənim günahım de-
qaralar üçün də məktəb var. yil! – Tommi sərt şəkildə cavab verib yum-
– Onda mən anamla görüşə bilmə- ruğunu masaya çırpdı.
rəm.
– Niyə? – Mən demirəm ki, sənin günahındır, –
– Qanundur. Belə bir qanun var, ay Dirk dilləndi.
ağ oğlan. Kim qaralarla bir yerdə, onların
adətləriylə yaşayırsa, elə qara sayılır. De- – Mən heç sənin ananı da tanımıram, –
məli, burda yaşayıramsa, mən də qara- Tommi eyni həyəcanla sözünə davam et-
yam, başqa mulatlarla bir yerdə oxuya di.
bilmərəm.
– Hə, amma sən şəhərə getsən, daha Dirk yalnız kinayəylə gülümsündü, elə
qaralarla bir yerdə yaşamayacaqsan axı. bil bunu demək istəyirdi: “Sən onu tanı-
Onda səni də mulat sayacaqlar. mağa heç vaxt cəhd etməmisən axı”.
– Orası elədir, amma onda anamla
görüşə bilməyəcəyəm, lap şəhərə gəlsə – Gedək onun yanına. İndi, bu dəqiqə
belə, görüşmək olmaz. O axı qaradır, – gedək. – Tommi xahiş elədi.
Dirk haqlı olduğunu sübuta yetiribmiş ki-
mi təntənəylə dedi. – Sənə ora getmək lazım deyil, – Dirk
“O, öz istəyinə başqa cür nail olmaq sıxılaraq az qala yalvara-yalvara dedi.
istəyir, – Tommi düşündü, – mənim vasi-
təmlə...” Amma özü də artıq bunu əda- – Yox, lazımdır, – Tommi israr etdi. –
lətli sayırdı və indi yalnız kobud yonul- Elə bu dəqiqə gedək. – O, ayağa durdu,
muş masa taxtası üzərindəki əlinə baxır- Dirk də qalxdı.
– O, səninlə danışa bilməyəcək, – Dirk
xəbərdarlıq etdi. – İngiliscə bilmir.
O, həqiqətən istəmirdi ki, Tommi qə-
səbəyə getsin, amma düzünü desək, Tom-
mi də, əslində, ora getmək istəmirdi. Bu-
na baxmayaraq, getdilər.
şirdi ki, dostu haqlıdır. Onlar skamyaya dı, narın, qızılı tükləri vardı. Bir tərəfdən 2017
oturdular. baxanda, onun əli Dirkin qəhvəyi əlindən
nə tünd idi, nə açıq. Tommi əlini çevirdi: Doris Lessinq. Qarışqa yuvası
– İndi gərək özüm fikirləşim, görüm ovcunun dərisi hamar, azacıq qarabuğ-
kim olmaq istəyirəm, – Tommi incik-incik dayı idi, mavi damarları biləyində kəsişir-
deyindi. – O istəyir məndən mütləq nəsə di. Gülümsəyib Dirkə nəzər saldı, o isə
yaratsın. dərhal əlini geri çəkdi. Tommi kinayə ilə
dedi:
– Mənimlə başını belə ağrıtmazdı, –
Dirk tikanlı-tikanlı dilləndi. – Mən bilirəm – Hə, sənin əlin daha qaradır, məktə-
kim olacam. bə düzəlməyin çətin olacaq. Burda bizlik
bir şey yoxdur.
– Kim olacaqsan? – Tommi qibtə ilə
soruşdu. Dirkin bir-birinə möhkəm sıxılmış do-
daqları istehzalı təbəssümdən əyildi –
– Mühəndis. onun bu təbəssümü atasınınkına yaman
– Sən indidən nə bilirsən axı kim ola- oxşayırdı.
caqsan?
– Bu, mənim istəyimdir, – Dirk inadla – Düz sözə nə deyəsən, ay ağdərili
dedi. oğlan, – dedi.
Tommi bir qədər susub dilləndi:
– Bəlkə, şəhərə gedəsən? Axı orda – Amma bu, artıq mənim günahım de-
qaralar üçün də məktəb var. yil! – Tommi sərt şəkildə cavab verib yum-
– Onda mən anamla görüşə bilmə- ruğunu masaya çırpdı.
rəm.
– Niyə? – Mən demirəm ki, sənin günahındır, –
– Qanundur. Belə bir qanun var, ay Dirk dilləndi.
ağ oğlan. Kim qaralarla bir yerdə, onların
adətləriylə yaşayırsa, elə qara sayılır. De- – Mən heç sənin ananı da tanımıram, –
məli, burda yaşayıramsa, mən də qara- Tommi eyni həyəcanla sözünə davam et-
yam, başqa mulatlarla bir yerdə oxuya di.
bilmərəm.
– Hə, amma sən şəhərə getsən, daha Dirk yalnız kinayəylə gülümsündü, elə
qaralarla bir yerdə yaşamayacaqsan axı. bil bunu demək istəyirdi: “Sən onu tanı-
Onda səni də mulat sayacaqlar. mağa heç vaxt cəhd etməmisən axı”.
– Orası elədir, amma onda anamla
görüşə bilməyəcəyəm, lap şəhərə gəlsə – Gedək onun yanına. İndi, bu dəqiqə
belə, görüşmək olmaz. O axı qaradır, – gedək. – Tommi xahiş elədi.
Dirk haqlı olduğunu sübuta yetiribmiş ki-
mi təntənəylə dedi. – Sənə ora getmək lazım deyil, – Dirk
“O, öz istəyinə başqa cür nail olmaq sıxılaraq az qala yalvara-yalvara dedi.
istəyir, – Tommi düşündü, – mənim vasi-
təmlə...” Amma özü də artıq bunu əda- – Yox, lazımdır, – Tommi israr etdi. –
lətli sayırdı və indi yalnız kobud yonul- Elə bu dəqiqə gedək. – O, ayağa durdu,
muş masa taxtası üzərindəki əlinə baxır- Dirk də qalxdı.
– O, səninlə danışa bilməyəcək, – Dirk
xəbərdarlıq etdi. – İngiliscə bilmir.
O, həqiqətən istəmirdi ki, Tommi qə-
səbəyə getsin, amma düzünü desək, Tom-
mi də, əslində, ora getmək istəmirdi. Bu-
na baxmayaraq, getdilər.
