Page 117 - "Xəzər"
P. 117
– Ağıllı ol, Tommi, hələ qəti qərar ve- Tommi qapını çırpıb çıxdı. Görünür, 117
rilməyib, amma mister Makintoş... artıq böyümüşdü. Atası heç vaxt onunla 2017
belə danışmamışdı. İnadkar, qiyamçı oğ-
– Hə, deməli, mister Makintoşun işi lan daşqıran maşınların gurultusuna qu- Doris Lessinq. Qarışqa yuvası
imiş! laq asa-asa çarpayısının qırağında otur-
du. Orada, qəsəbədə isə rəqs edirdilər,
Missis Klark ərinə baxdı. O, irəli əyilib tonqalların alovu pəncərə şüşələrində say-
dirsəklərini masaya qoymuşdu. Ailə şura- rışırdı.
sı tam tərkibdə idi. Tommi də oturdu.
Tommi istədi bilsin, Dirk də oradadır-
– Qulaq as, oğlum. Mister Makintoş mı, o da tonqal ətrafında atılıb-düşürmü,
səni çox istəyir. Buna görə ona minnət- hamı ilə birlikdə rəqs edirmi?
dar olmalısan. O, sənin üçün çox şey
eləyə bilər. – Sən də onlarla bir yerdə rəqs edir-
din? – Səhər Dirkdən soruşdu və o dəqi-
– Axı niyə məhz dənizçi olmalıyam? qə anladı ki, səhvə yol verib.
– Olmalı deyilsən. O, yalnız bunu məs-
ləhət görür. Bir zamanlar özü də ticarət Dirk hirslənəndə gözləri qıyılır, rəngi
donanmasında qulluq edib. qaralırdı, inciyəndə dodaqlarını əyirdi, bur-
– Deməli, ona görə dənizçi olmalıyam nunun altında çökək yaranırdı. İndi görkə-
ki, bir zamanlar özü də dənizdə qulluq mi məhz beləydi.
edib.
– O, söz verib ki, İngiltərədə, dənizçi- – Qulaq as, ağdərili, ağ adamların
lik məktəbində təhsil xərcini çəksin, do- mulatları görən gözü yoxdur, bizi qaralar
nanmaya keçənədək sənə pul yollasın. da sevmir. Bizi heç kəs sevmir. Odur ki,
– Mən axı dənizçi olmaq istəmirəm. mən onlarla oynamıram, ağ oğlan!..
Mən heç dəniz də görməmişəm.
– Sən riyaziyyatdan güclüsən. Onsuz – Yaxşısı budur, gəl dərslə məşğul
da böyüyəndə hansısa peşəyəsə yiyə- olaq, – Tommi bu xoşagəlməz mövzunun
lənməlisən. Niyə dənizçi olmayasan ki? başını buraxıb, dostunun sözünü kəsdi,
– İstəmirəm, – Tommi acıqla etiraz et- birlikdə kitablara girişdilər.
di. – İstəmirəm, istəmirəm! – Yaşla dolu
qəzəbli gözləriylə valideynlərinə baxıb tut- Bir qədər sonra mister Makintoş Klark-
duğundan əl çəkmirdi: – İstəyirsiniz ki, ların evinə gəlib Tommini çağırdı. Pəncə-
məndən canınızı qurtarasınız, burdan rənin qarşısında duran valideynlər sahib-
göndərəsiniz məni... ləri ilə oğullarının nəhəng xəndəyin kəna-
Valideynləri bir-birinə baxıb köks rıyla necə yanaşı addımladıqlarına tama-
ötürdülər. şa edirdilər. Bu arada Makintoş zahiri bi-
– İstəmirsənsə, lazım deyil. Amma be- ganəliklə deyirdi:
lə xoşbəxtlik hər adama nəsib olmur ha!
– Niyə Dirki yollamır? – Belə-belə işlər, oğlan. Deməli, də-
– Tommi! – Missis Klark təəssüflə sə- nizçi olmaq istəmirsən, eləmi?
sini ucaltdı.
– Hə də, Dirki niyə yollamır? Dirk riya- – İstəmirəm, mister Makintoş.
ziyyatda məndən qat-qat güclüdür. – Mən dənizçi olanda on beş yaşım
– Get yat, – birdən mister Klark da vardı. Düzdür, asan deyildi, amma sən
coşdu. – Bu dəqiqə get yat! çətinlikdən qorxmamalıydın. Çünki zabit
olacaqdın.
Tommi dinmədi.
– Mənim planım ürəyindən deyil?
rilməyib, amma mister Makintoş... artıq böyümüşdü. Atası heç vaxt onunla 2017
belə danışmamışdı. İnadkar, qiyamçı oğ-
– Hə, deməli, mister Makintoşun işi lan daşqıran maşınların gurultusuna qu- Doris Lessinq. Qarışqa yuvası
imiş! laq asa-asa çarpayısının qırağında otur-
du. Orada, qəsəbədə isə rəqs edirdilər,
Missis Klark ərinə baxdı. O, irəli əyilib tonqalların alovu pəncərə şüşələrində say-
dirsəklərini masaya qoymuşdu. Ailə şura- rışırdı.
sı tam tərkibdə idi. Tommi də oturdu.
Tommi istədi bilsin, Dirk də oradadır-
– Qulaq as, oğlum. Mister Makintoş mı, o da tonqal ətrafında atılıb-düşürmü,
səni çox istəyir. Buna görə ona minnət- hamı ilə birlikdə rəqs edirmi?
dar olmalısan. O, sənin üçün çox şey
eləyə bilər. – Sən də onlarla bir yerdə rəqs edir-
din? – Səhər Dirkdən soruşdu və o dəqi-
– Axı niyə məhz dənizçi olmalıyam? qə anladı ki, səhvə yol verib.
– Olmalı deyilsən. O, yalnız bunu məs-
ləhət görür. Bir zamanlar özü də ticarət Dirk hirslənəndə gözləri qıyılır, rəngi
donanmasında qulluq edib. qaralırdı, inciyəndə dodaqlarını əyirdi, bur-
– Deməli, ona görə dənizçi olmalıyam nunun altında çökək yaranırdı. İndi görkə-
ki, bir zamanlar özü də dənizdə qulluq mi məhz beləydi.
edib.
– O, söz verib ki, İngiltərədə, dənizçi- – Qulaq as, ağdərili, ağ adamların
lik məktəbində təhsil xərcini çəksin, do- mulatları görən gözü yoxdur, bizi qaralar
nanmaya keçənədək sənə pul yollasın. da sevmir. Bizi heç kəs sevmir. Odur ki,
– Mən axı dənizçi olmaq istəmirəm. mən onlarla oynamıram, ağ oğlan!..
Mən heç dəniz də görməmişəm.
– Sən riyaziyyatdan güclüsən. Onsuz – Yaxşısı budur, gəl dərslə məşğul
da böyüyəndə hansısa peşəyəsə yiyə- olaq, – Tommi bu xoşagəlməz mövzunun
lənməlisən. Niyə dənizçi olmayasan ki? başını buraxıb, dostunun sözünü kəsdi,
– İstəmirəm, – Tommi acıqla etiraz et- birlikdə kitablara girişdilər.
di. – İstəmirəm, istəmirəm! – Yaşla dolu
qəzəbli gözləriylə valideynlərinə baxıb tut- Bir qədər sonra mister Makintoş Klark-
duğundan əl çəkmirdi: – İstəyirsiniz ki, ların evinə gəlib Tommini çağırdı. Pəncə-
məndən canınızı qurtarasınız, burdan rənin qarşısında duran valideynlər sahib-
göndərəsiniz məni... ləri ilə oğullarının nəhəng xəndəyin kəna-
Valideynləri bir-birinə baxıb köks rıyla necə yanaşı addımladıqlarına tama-
ötürdülər. şa edirdilər. Bu arada Makintoş zahiri bi-
– İstəmirsənsə, lazım deyil. Amma be- ganəliklə deyirdi:
lə xoşbəxtlik hər adama nəsib olmur ha!
– Niyə Dirki yollamır? – Belə-belə işlər, oğlan. Deməli, də-
– Tommi! – Missis Klark təəssüflə sə- nizçi olmaq istəmirsən, eləmi?
sini ucaltdı.
– Hə də, Dirki niyə yollamır? Dirk riya- – İstəmirəm, mister Makintoş.
ziyyatda məndən qat-qat güclüdür. – Mən dənizçi olanda on beş yaşım
– Get yat, – birdən mister Klark da vardı. Düzdür, asan deyildi, amma sən
coşdu. – Bu dəqiqə get yat! çətinlikdən qorxmamalıydın. Çünki zabit
olacaqdın.
Tommi dinmədi.
– Mənim planım ürəyindən deyil?
