Page 115 - "Xəzər"
P. 115
yin-çiyinə işlədiyindən sanki daha on Tomminin növbəti gəlişində yenə bir 115
yaşlı uşaq deyildi. də dalaşdılar. Dirk onu komada gözləyir- 2017
di.
Tommi cibindən beş dənə birfuntluq Doris Lessinq. Qarışqa yuvası
əsginas çıxarıb Dirkə uzatdı, o isə dostu- – Buraxdı səni? – Tommi gətirdiyi ki-
nun əlini itələdi. tabları masanın üstünə qoyaraq soruşdu.
– Bunlar nədir? – İcazə-zad almadım, – Dirk cavab
– Onu qarmağa salmışam, – Tommi verdi, – çıxıb gəldim, vəssalam.
qürrələndi və Dirk öz qanuni haqqıymış
kimi pulu dərhal aldı. Tommi içində qə- Onlar əyləşdilər, lakin qarışqaların dəl-
zəbləndi: o anlamışdı ki, Dirk bunu adi bir mə-deşik elədiyi skamyanın qıçı dözmə-
şey kimi qəbul edir. – Bəs niyə işdə deyil- di, oğlanların ikisi də qəhqəhəylə yerə yı-
sən? – Qəflətən soruşdu. xıldı.
– Dedi, nə qədər ki sən tətildəsən,
mən də işləməyə bilərəm. – Düzəltmək lazımdır, – Tommi dedi. –
– Sənin canını işdən mən qurtarmı- Gəl təzə koma quraq!
şam, – Tommi yenə qürrələndi.
– O, mənim atamdır, – Dirkin ağzın- –Yox, – Dirk donquldandı. – Nahaq
dan çıxdı. İndi oğlanın gözləri qıyılmışdı. yerə vaxt itirməyək. Dərsimizə başlayaq,
– Amma səni işləməyə məcbur edirdi, – komanı sən olmayanda düzəldərəm.
Tommi dilini dinc qoymadı. Sonra da əla-
və elədi: – Niyə işləyirsən ki? Mən işlə- Tommi qaşqabağını töküb astaca aya-
məzdim. İmtina edərdim, vəssalam. ğa qalxdı. Yenə hiss etmişdi ki, Dirk onun
– Görərdim necə imtina edirsən, – köməyini borc kimi qiymətləndirir.
Dirk acı-acı gülümsədi.
– Elə bir qanun yoxdur ki, səni işlə- – Bəs mən gedəndə mədəndə işlə-
məyə məcbur eləsin. məyəcəksən?
– Belə de! Deyirsən, elə qanun yox-
dur, hə, ağbala, qanun yoxdur... – Yox. Mən orada daha işləməyəcəm.
Artıq Tommi onun üstünə cummuşdu Özünə də demişəm.
və oğlanlar bir-birindən yapışıb boğuşa-
boğuşa yerdə yuvarlanırdılar. Bu dəfə də – Sən işləməlisən, – Tommi ibarəli
tamam əldən düşənə kimi dalaşdılar, son- tərzdə dedi.
ra da nəfəsləri kəsilə-kəsilə yerdə uzanıb
qaldılar. – Aha... Deməli, mən işləməliyəm, hə? –
– Biz niyə vuruşuruq axı? Axmaq-za- Dirkin səsində bir təhdid vardı. – Sən,
dıq? – Sükutu, nəhayət, Dirk pozdu. ağdərili oğlan məktəbə getməli, mən isə...
– Bilmirəm, – Tommi cavabında güldü. işləməliyəm! Və məni yalnız sən tətilə
Dirk də güldü və bu gülüş oğlanları bir- gələn zaman azad edirlər ki, burada da-
birinə qəribə bir tərzdə lap yaxınlaşdırdı rıxmayasan!
və ondan sonra bir də belə qəddarlıqla
vuruşmadılar. Hərçənd ki, sonralar da də- Oğlanlar yenə bir-birinə cumub hal-
fələrlə savaşmışdılar. dan düşənə kimi dartışdılar. Beş dəqiqə-
dən sonra isə artıq qarışqa yuvasının
üstündə oturmuşdular, heç nə olmayıb-
mış kimi söhbətləşirdilər.
– O beş funtu nə etdin? – Tommi so-
ruşdu.
– Anama verdim.
– Bəs o nə etdi?
– Özünə təzə paltar, mənə bu şalvarı,
qalanlarına da yemək aldı. Bir az qalıb,
onu da qara gün üçün saxlayıb.
yaşlı uşaq deyildi. də dalaşdılar. Dirk onu komada gözləyir- 2017
di.
Tommi cibindən beş dənə birfuntluq Doris Lessinq. Qarışqa yuvası
əsginas çıxarıb Dirkə uzatdı, o isə dostu- – Buraxdı səni? – Tommi gətirdiyi ki-
nun əlini itələdi. tabları masanın üstünə qoyaraq soruşdu.
– Bunlar nədir? – İcazə-zad almadım, – Dirk cavab
– Onu qarmağa salmışam, – Tommi verdi, – çıxıb gəldim, vəssalam.
qürrələndi və Dirk öz qanuni haqqıymış
kimi pulu dərhal aldı. Tommi içində qə- Onlar əyləşdilər, lakin qarışqaların dəl-
zəbləndi: o anlamışdı ki, Dirk bunu adi bir mə-deşik elədiyi skamyanın qıçı dözmə-
şey kimi qəbul edir. – Bəs niyə işdə deyil- di, oğlanların ikisi də qəhqəhəylə yerə yı-
sən? – Qəflətən soruşdu. xıldı.
– Dedi, nə qədər ki sən tətildəsən,
mən də işləməyə bilərəm. – Düzəltmək lazımdır, – Tommi dedi. –
– Sənin canını işdən mən qurtarmı- Gəl təzə koma quraq!
şam, – Tommi yenə qürrələndi.
– O, mənim atamdır, – Dirkin ağzın- –Yox, – Dirk donquldandı. – Nahaq
dan çıxdı. İndi oğlanın gözləri qıyılmışdı. yerə vaxt itirməyək. Dərsimizə başlayaq,
– Amma səni işləməyə məcbur edirdi, – komanı sən olmayanda düzəldərəm.
Tommi dilini dinc qoymadı. Sonra da əla-
və elədi: – Niyə işləyirsən ki? Mən işlə- Tommi qaşqabağını töküb astaca aya-
məzdim. İmtina edərdim, vəssalam. ğa qalxdı. Yenə hiss etmişdi ki, Dirk onun
– Görərdim necə imtina edirsən, – köməyini borc kimi qiymətləndirir.
Dirk acı-acı gülümsədi.
– Elə bir qanun yoxdur ki, səni işlə- – Bəs mən gedəndə mədəndə işlə-
məyə məcbur eləsin. məyəcəksən?
– Belə de! Deyirsən, elə qanun yox-
dur, hə, ağbala, qanun yoxdur... – Yox. Mən orada daha işləməyəcəm.
Artıq Tommi onun üstünə cummuşdu Özünə də demişəm.
və oğlanlar bir-birindən yapışıb boğuşa-
boğuşa yerdə yuvarlanırdılar. Bu dəfə də – Sən işləməlisən, – Tommi ibarəli
tamam əldən düşənə kimi dalaşdılar, son- tərzdə dedi.
ra da nəfəsləri kəsilə-kəsilə yerdə uzanıb
qaldılar. – Aha... Deməli, mən işləməliyəm, hə? –
– Biz niyə vuruşuruq axı? Axmaq-za- Dirkin səsində bir təhdid vardı. – Sən,
dıq? – Sükutu, nəhayət, Dirk pozdu. ağdərili oğlan məktəbə getməli, mən isə...
– Bilmirəm, – Tommi cavabında güldü. işləməliyəm! Və məni yalnız sən tətilə
Dirk də güldü və bu gülüş oğlanları bir- gələn zaman azad edirlər ki, burada da-
birinə qəribə bir tərzdə lap yaxınlaşdırdı rıxmayasan!
və ondan sonra bir də belə qəddarlıqla
vuruşmadılar. Hərçənd ki, sonralar da də- Oğlanlar yenə bir-birinə cumub hal-
fələrlə savaşmışdılar. dan düşənə kimi dartışdılar. Beş dəqiqə-
dən sonra isə artıq qarışqa yuvasının
üstündə oturmuşdular, heç nə olmayıb-
mış kimi söhbətləşirdilər.
– O beş funtu nə etdin? – Tommi so-
ruşdu.
– Anama verdim.
– Bəs o nə etdi?
– Özünə təzə paltar, mənə bu şalvarı,
qalanlarına da yemək aldı. Bir az qalıb,
onu da qara gün üçün saxlayıb.
