Page 107 - "Xəzər"
P. 107
və gil işə yarayan plastik bir kütləyə – Eybi yox, sənə başqasını taparam, – 107
çevrildi. Sonra yenə işinə davam etdi. İn- Dirk təəccüblə ona baxaraq təsəlli ver- 2017
di düzəltdiyi, əsl ceyrandan cəmi iki dəfə məyə çalışdı. – Onun anasını daşla vu-
kiçik olmalı idi. rub öldürmüşdüm. Asan işdir. Doris Lessinq. Qarışqa yuvası
Oğlan gili əzərkən fikri ona əzab ve- Tommi kimi Dirkin də yeddi yaşı var-
rən sualların ətrafında fırlanırdı: “Niyə? dı. Elə onun qədər ucaboy, güclüydü. La-
Niyə? Niyə?” – və nəhayət: “Әgər yarısı kin gözləri qara, domba idi, bir də zənci-
qaradırsa, daha doğrusu, yarısı ağ, yarı- lərinki kimi koppuş olmayan, nazik, uzun
sı tünd-qəhvəyidirsə, onda bəs atası kim- dodaqlarını büzmək kimi bir vərdişi vardı.
dir?” Elə bil cavab oğlanın lap dilinin ucun- Qara, yumşaq, uzun saçları çiyninə
daydı, məsələni bildiyini özünə etiraf et- tökülürdü, bürünc rəngə çalan dərisi isə
məyə cəsarəti çatmırdı, mister Makinto- hamar idi.
şun əlindəki ağacı yellədiyi səmtə baxa-
baxa bir fikri başından heç cür çıxara bil- Tommi ağlamağını kəsib Dirkə baxdı.
mirdi: “Axı bu mədəndə cəmi iki ağdərili – Ana ceyranı daşla öldürmək qəd-
kişi var!” darlıqdır, – dedi.
Dirk iri, bəyaz dişlərini ağardıb təəccüb-
Ceyran fiquru hazır idi. Dərisinin canlı lə güldü. Onun necə güldüyünə göz qo-
heyvanınkı kimi parıldaması üçün bar- yan Tommi fikirləşdi: “İndi bildim, onun
maqlarını paslı suya soxub ehtiyatla yum- atası kimdir”.
şaq gilin üzərində gəzdirdi. Amma quru- Oğlan iki yüz addımlıqdakı alçaqboy
yan kimi yenə parıltısı itdi. Ceyranın ya- gülxətmi, südləyən kolları arasında gün
nında dizi üstə durmuş oğlan günün isti- işığına qərq olmuş yerə baxdı – evləri
sindən onun necə çatladığını, dağıldığını oradaydı. Nəzərləri mister Makintoşun bir
təsəvvür elədi və ürəyi yaman sıxıldı. Ba- az o üzdə ucalan evinə dikildi, sonra Dir-
şını aşağı saldı. Ağlamaq istəyirdi. Artıq kə yönəldi. İçini qəfil saran, səbəbini an-
gözlərini tez-tez qırpmağa başlamışdı ki, lamadığı bir qəzəblə yerindən sıçradı;
arxadan asta bir fit səsi gəldi, elə dizi Tommi bilirdi ki, daha dözməyəcək və fi-
üstəcə o tərəfə çönüb budaqların arasın- kirləşib dedi:
dan Dirki gördü. – Bizi görə bilərlər.
Oğlanlar durdular, amma Dirk qalxan-
– Ceyran necə oldu, sağdır? – Soruş- da kolun yanındakı kiçik fiquru görüb
du. götürdü.
– Bu, mənəm ki, – dedi. Yöndəmsiz
– Öldü, – Tommi qalxdı, dodaqaltı mı- düzəldilsə də, balaca fiqur sevincindən
zıldanıb təpiklə elə ilişdirdi ki, fiqur parça- ləzzətlə gülümsünən Dirkə, doğrudan, ya-
parça oldu. man oxşayırdı. – Bunu götürə bilərəm? –
xahiş etdi və Tommi razılıq əlaməti olaraq,
– Sındırma, yaxşıdır! – Dirk çığırıb qı- elə bayaqkı təkəbbürlə başını tərpətdi.
rıqları götürdü, onları bir yerə yığıb düzəlt- Dostlar evlərin arasındakı kolluqlara
məyə çalışdı. girib yarım mil irəlilədilər. Dağlar arasın-
dakı dərənin bu hissəsi kimsəsiz idi, bura
– Eləmə, onsuz da gündən çatlayıb heç kəs gəlmirdi, bütün səs-küy, hay-
dağılacaq, – Tommi bunu deyib ağladı.
Amma heç istəməzdi ki, Dirkin qarşısın-
da ağlasın. – Öldü, ceyran öldü, – gözünün
yaşında boğula-boğula təkrarladı.
çevrildi. Sonra yenə işinə davam etdi. İn- Dirk təəccüblə ona baxaraq təsəlli ver- 2017
di düzəltdiyi, əsl ceyrandan cəmi iki dəfə məyə çalışdı. – Onun anasını daşla vu-
kiçik olmalı idi. rub öldürmüşdüm. Asan işdir. Doris Lessinq. Qarışqa yuvası
Oğlan gili əzərkən fikri ona əzab ve- Tommi kimi Dirkin də yeddi yaşı var-
rən sualların ətrafında fırlanırdı: “Niyə? dı. Elə onun qədər ucaboy, güclüydü. La-
Niyə? Niyə?” – və nəhayət: “Әgər yarısı kin gözləri qara, domba idi, bir də zənci-
qaradırsa, daha doğrusu, yarısı ağ, yarı- lərinki kimi koppuş olmayan, nazik, uzun
sı tünd-qəhvəyidirsə, onda bəs atası kim- dodaqlarını büzmək kimi bir vərdişi vardı.
dir?” Elə bil cavab oğlanın lap dilinin ucun- Qara, yumşaq, uzun saçları çiyninə
daydı, məsələni bildiyini özünə etiraf et- tökülürdü, bürünc rəngə çalan dərisi isə
məyə cəsarəti çatmırdı, mister Makinto- hamar idi.
şun əlindəki ağacı yellədiyi səmtə baxa-
baxa bir fikri başından heç cür çıxara bil- Tommi ağlamağını kəsib Dirkə baxdı.
mirdi: “Axı bu mədəndə cəmi iki ağdərili – Ana ceyranı daşla öldürmək qəd-
kişi var!” darlıqdır, – dedi.
Dirk iri, bəyaz dişlərini ağardıb təəccüb-
Ceyran fiquru hazır idi. Dərisinin canlı lə güldü. Onun necə güldüyünə göz qo-
heyvanınkı kimi parıldaması üçün bar- yan Tommi fikirləşdi: “İndi bildim, onun
maqlarını paslı suya soxub ehtiyatla yum- atası kimdir”.
şaq gilin üzərində gəzdirdi. Amma quru- Oğlan iki yüz addımlıqdakı alçaqboy
yan kimi yenə parıltısı itdi. Ceyranın ya- gülxətmi, südləyən kolları arasında gün
nında dizi üstə durmuş oğlan günün isti- işığına qərq olmuş yerə baxdı – evləri
sindən onun necə çatladığını, dağıldığını oradaydı. Nəzərləri mister Makintoşun bir
təsəvvür elədi və ürəyi yaman sıxıldı. Ba- az o üzdə ucalan evinə dikildi, sonra Dir-
şını aşağı saldı. Ağlamaq istəyirdi. Artıq kə yönəldi. İçini qəfil saran, səbəbini an-
gözlərini tez-tez qırpmağa başlamışdı ki, lamadığı bir qəzəblə yerindən sıçradı;
arxadan asta bir fit səsi gəldi, elə dizi Tommi bilirdi ki, daha dözməyəcək və fi-
üstəcə o tərəfə çönüb budaqların arasın- kirləşib dedi:
dan Dirki gördü. – Bizi görə bilərlər.
Oğlanlar durdular, amma Dirk qalxan-
– Ceyran necə oldu, sağdır? – Soruş- da kolun yanındakı kiçik fiquru görüb
du. götürdü.
– Bu, mənəm ki, – dedi. Yöndəmsiz
– Öldü, – Tommi qalxdı, dodaqaltı mı- düzəldilsə də, balaca fiqur sevincindən
zıldanıb təpiklə elə ilişdirdi ki, fiqur parça- ləzzətlə gülümsünən Dirkə, doğrudan, ya-
parça oldu. man oxşayırdı. – Bunu götürə bilərəm? –
xahiş etdi və Tommi razılıq əlaməti olaraq,
– Sındırma, yaxşıdır! – Dirk çığırıb qı- elə bayaqkı təkəbbürlə başını tərpətdi.
rıqları götürdü, onları bir yerə yığıb düzəlt- Dostlar evlərin arasındakı kolluqlara
məyə çalışdı. girib yarım mil irəlilədilər. Dağlar arasın-
dakı dərənin bu hissəsi kimsəsiz idi, bura
– Eləmə, onsuz da gündən çatlayıb heç kəs gəlmirdi, bütün səs-küy, hay-
dağılacaq, – Tommi bunu deyib ağladı.
Amma heç istəməzdi ki, Dirkin qarşısın-
da ağlasın. – Öldü, ceyran öldü, – gözünün
yaşında boğula-boğula təkrarladı.
