Page 149 - "Xəzər" 2017
P. 149
sun. Belə düşünənlər də vardı ki, gu- kobud oğlanın ürəyi də varmış! Onun bu 149
ya, o, xanım Larusselin xərçəngdən ölə- hərəkəti balaca Larusselin qəlbində özünə 2017
cəyi günü gözləyir ki, sonra onun dul kişi- yer elədi, hətta Raymona gülümsədi. O
siylə kilsəyə gedib nikah bağlasın. Bir də- isə amansız şıltaqlığından əl çəkməyib Fransua Moriak. Sevgi səhrası
fə Raymon karetin pəncərəsindən Bert- qəfildən soruşdu:
ranla yanaşı oturmuş xanım Larusselin
qanı qaçmış solğun bənizini görmüşdü. – De görüm, Mariya Krossu heç evdə
Onun haqqında xanım Kurrejlər və Bask görmüsən?
deyirdi: «Fədakardı! Gör öz iztirablarını
necə də ləyaqətlə daşıyır! Demək olar ki, Bertran qıpqırmızı qızarıb çantasını
məhşərdən burda, bu dünyada adlayıb götürdü və qaçmağa üz qoydu, amma
keçir... Elə ərin üzünə nifrətlə tüpürüb, onun dalınca düşmək Raymon üçün da-
ayrılardım ondan». Bir dəfə necə oldusa, ha maraqlı deyildi...
Bertran Larussel məktəbdən tək çıxdı.
Eşidəndə ki, həmin o «tərbiyəsiz tip» ar- Mariya Kross... Deməli, indi gözləriy-
xasınca fit çala-çala gəlir, addımlarını ye- lə onu yeyən qadın odur. Onu daha uca-
yinlətdi. Amma Raymon özünü yetirib, onun boy və qəribə qiyafədə təsəvvür edirdi.
ingilis istehsallı parçadan tikilmiş qeyri-adi Yasəmən rəngli don geymiş bu balaca
gözəllikdə olan qısa paltosundan və furaj- qadın, demə, Mariyaymış. Raymonun çaş-
kasından gözünü çəkmədən yanıyla ad- qınlıq içində olduğunu görüb, onun ba-
dımlamağa başladı. Bu oğlanda olan hər xışlarındakı nifrəti hiss etdi, karıxmış hal-
şey ona təmtəraqlı görünürdü! Bertran da mızıldandı:
qaçmağa başlayanda çantasından bir dəf-
tər düşdü, özü xəbər tutanacan, Raymon – Elə bilməyin ki...
onu yerdən götürdü. Oğlan geri qayıtdı, Mariya ona mələksima kimi görünən
qorxu və nifrətdən rəngi qaçmışdı: bu vücudun qarşısında titrəyirdi, çünki hə-
min simada tərbiyəsiz yeniyetmədən heç
– Ver! bir nişanə yox idi. Bahar həm də palçıq
Raymon gülümsəyərək, üz qabığın- mövsümü demək idi və həmin yeniyetmə,
dakı yazını astadan oxudu: «Mənim gündə- sadəcə onun üst-başını bulaşdıra bilərdi.
liyim». Oğlanın baxışlarından duyduğu nifrətə
– Gənc Larusselin gündəliyi, yəqin, dözməyə halı yox idi, güclə eşidiləcək bir
maraqlı olar. tərzdə onunla vidalaşdı və qaçmağa baş-
– Dəftəri ver! ladı. Raymon yüyürüb ona çatdı:
Raymon şəhər parkının qapısından – Deməli, sabah axşam yenə həmin
içəri yüyürüb, boş xiyabana sarı buruldu. tramvayda...
Arxadan qırıq-qırıq səslər gəlirdi: «Ver!» – İstəyirsiz?
Amma «tərbiyəsiz tip» qalın kolluğa ça- Mariya yolboyu iki dəfə dönüb arxaya
tanda onu hirsləndirməyə başladı və ca- baxdı, o isə tərpənmədən düşünürdü:
na yığılan Bertran özünü otluğa yıxıb «Mariya Kross mənə laqeyd deyil». Özlü-
bərkdən hönkürdü. yündə bunu hey təkrarlayırdı, sanki öz
– Al götür, dəftərini, götür gündəliyini, xoşbəxtliyinə inanmağı gəlmirdi: «Mariya
səfeh! Kross mənə laqeyd deyil».
O, oğlanı qaldırıb gözünün yaşını sil- Raymon axşamın təravətli havasını
di, paltosunun tozunu çırpdı. Demə, bu ciyərlərinə çəkirdi. Elə bil dünyanın bütün
mahiyyəti yalnız ondan ibarət idi. Sanki
buxovdan qurtulmuş ruhu onu bütünlüklə
ya, o, xanım Larusselin xərçəngdən ölə- hərəkəti balaca Larusselin qəlbində özünə 2017
cəyi günü gözləyir ki, sonra onun dul kişi- yer elədi, hətta Raymona gülümsədi. O
siylə kilsəyə gedib nikah bağlasın. Bir də- isə amansız şıltaqlığından əl çəkməyib Fransua Moriak. Sevgi səhrası
fə Raymon karetin pəncərəsindən Bert- qəfildən soruşdu:
ranla yanaşı oturmuş xanım Larusselin
qanı qaçmış solğun bənizini görmüşdü. – De görüm, Mariya Krossu heç evdə
Onun haqqında xanım Kurrejlər və Bask görmüsən?
deyirdi: «Fədakardı! Gör öz iztirablarını
necə də ləyaqətlə daşıyır! Demək olar ki, Bertran qıpqırmızı qızarıb çantasını
məhşərdən burda, bu dünyada adlayıb götürdü və qaçmağa üz qoydu, amma
keçir... Elə ərin üzünə nifrətlə tüpürüb, onun dalınca düşmək Raymon üçün da-
ayrılardım ondan». Bir dəfə necə oldusa, ha maraqlı deyildi...
Bertran Larussel məktəbdən tək çıxdı.
Eşidəndə ki, həmin o «tərbiyəsiz tip» ar- Mariya Kross... Deməli, indi gözləriy-
xasınca fit çala-çala gəlir, addımlarını ye- lə onu yeyən qadın odur. Onu daha uca-
yinlətdi. Amma Raymon özünü yetirib, onun boy və qəribə qiyafədə təsəvvür edirdi.
ingilis istehsallı parçadan tikilmiş qeyri-adi Yasəmən rəngli don geymiş bu balaca
gözəllikdə olan qısa paltosundan və furaj- qadın, demə, Mariyaymış. Raymonun çaş-
kasından gözünü çəkmədən yanıyla ad- qınlıq içində olduğunu görüb, onun ba-
dımlamağa başladı. Bu oğlanda olan hər xışlarındakı nifrəti hiss etdi, karıxmış hal-
şey ona təmtəraqlı görünürdü! Bertran da mızıldandı:
qaçmağa başlayanda çantasından bir dəf-
tər düşdü, özü xəbər tutanacan, Raymon – Elə bilməyin ki...
onu yerdən götürdü. Oğlan geri qayıtdı, Mariya ona mələksima kimi görünən
qorxu və nifrətdən rəngi qaçmışdı: bu vücudun qarşısında titrəyirdi, çünki hə-
min simada tərbiyəsiz yeniyetmədən heç
– Ver! bir nişanə yox idi. Bahar həm də palçıq
Raymon gülümsəyərək, üz qabığın- mövsümü demək idi və həmin yeniyetmə,
dakı yazını astadan oxudu: «Mənim gündə- sadəcə onun üst-başını bulaşdıra bilərdi.
liyim». Oğlanın baxışlarından duyduğu nifrətə
– Gənc Larusselin gündəliyi, yəqin, dözməyə halı yox idi, güclə eşidiləcək bir
maraqlı olar. tərzdə onunla vidalaşdı və qaçmağa baş-
– Dəftəri ver! ladı. Raymon yüyürüb ona çatdı:
Raymon şəhər parkının qapısından – Deməli, sabah axşam yenə həmin
içəri yüyürüb, boş xiyabana sarı buruldu. tramvayda...
Arxadan qırıq-qırıq səslər gəlirdi: «Ver!» – İstəyirsiz?
Amma «tərbiyəsiz tip» qalın kolluğa ça- Mariya yolboyu iki dəfə dönüb arxaya
tanda onu hirsləndirməyə başladı və ca- baxdı, o isə tərpənmədən düşünürdü:
na yığılan Bertran özünü otluğa yıxıb «Mariya Kross mənə laqeyd deyil». Özlü-
bərkdən hönkürdü. yündə bunu hey təkrarlayırdı, sanki öz
– Al götür, dəftərini, götür gündəliyini, xoşbəxtliyinə inanmağı gəlmirdi: «Mariya
səfeh! Kross mənə laqeyd deyil».
O, oğlanı qaldırıb gözünün yaşını sil- Raymon axşamın təravətli havasını
di, paltosunun tozunu çırpdı. Demə, bu ciyərlərinə çəkirdi. Elə bil dünyanın bütün
mahiyyəti yalnız ondan ibarət idi. Sanki
buxovdan qurtulmuş ruhu onu bütünlüklə
