Page 152 - "Xəzər" 2017

İVAN KLİMA Orijinaldan tərcümə: Şəbnəm Bəxtiyar

MİRİYAM

(hekayə)

Atamın xalası qızının nişanı idi.
Balacaboy, yekəburun, qaraşın,
dilli-dilavər Silva xalamüharibə-
dən öncə bankda mühasib işləmişdi, an-

caq indi bağbanlıq edirdi. Gələcək həyat

yoldaşı isə ixtisasca hüquqşünas olsa da, Bəyi yaxından gördüyüm birinci dəfə
idi. O, qıvrımsaç və üzündə müharibənin,
152 ərzaq anbarında çalışırdı. Onun işinin nə- kasıblığınizləri olmayan yumrusifət, ca-
dən ibarət olduğunu bilmirdim. Atamız ni- van bir oğlan idi.
şanda bizə sürpriz vəd etdiyindən, qar-
daşımla birlikdə ora gedəcəyimiz günü Doqquz nəfərin zorla sığışdığı kame-

2017 səbirsizliklə gözləyirdik. ranın pəncərəsi tərləmişdi, boğanaqhava

Xalam bizim qaldığımız kazarmada ağırlaşıb tər qoxusu verirdi. Buna bax-
yaşayırdı. Kamerasının pəncərəsi dəhli- mayaraq, bəyin ərzaq anbarından gətir-
zə baxırdı. Kamera o qədər darısqal idi diyi, bu vaxtacan görmədiyimiz təamları
ki, bundan əvvəl onun hansı işə yaradığı- acgözlükləyeyirdik, süd ətri verən tikələ-
nı təsəvvürümə belə gətirə bilmirdim. Hər rin üstündən şipşirin qəhvə əvəzləyicisi
halda, müxtəlif xırdavatların, məsələn, at içirdik. Atam bıçaqla fincanı tıqqıldadıb,

nallarının, qamçıların (əvvəllər bura süva- boğazını arıtladı.

ri kazarması olub) və yaxud mahmızla- – Hətta pis zamanlarda da mütləq

rınsaxlanılmasına yaraya bilərdi. Öz dar yaxşı şeylər baş verir, – dedi. –Almanla-

sığınacağında xalamın yatağı və üst- rın Sevastopol ətrafında məğlubiyyəti və

üstəqoyub dolabça kimi istifadə etdiyi iki ingilislərin İtaliyaya hücumu kimi bir çox

çamadanı vardı. Yuxarıdakı çamadana diqqətəlayiq hadisələr sırasına bu təntə-

süfrə əvəzi kağız sərib, çörək dilimləri nəni də qatmalıyıq.

düzmüşdü. Onların üstünə isə kolbasa, Atam sülhün tezliklə bərqərar olması-

İvan Klima. Miriyam sardina balığı, ciyər paşteti, turp, xiyar və nı arzuladı, yeni ailə quran cütlüyə ürək

pendir dilimləri qoymuşdu. Qardaşımın rahatlığıyla bal ayı gəzintisinə çıxmaq,
ağzının suyunu necə axıdıb, dodaqlarını sevgi və xoşbəxtlik dilədi.
marçıldatmasına fikir verməyə bilməzdim.
Heç cür özünü cilovlaya bilmirdi. O, heç – Sevərək əzab çəkmək saxta xoş-
vaxt məktəbə getməmişdi; mən isə get- bəxtlikdən üstündür, – deyə Hötedən si-
mişdim. Artıq müdrik Odissey və unutqan tat gətirən atamın bu sözləri hamımızı
Paqanel haqqında oxuyurdum, həmçinin heyran etdi.
bir az tanrılar və kişilərin mənəviyyatı ba-
rədə də bilirdim. Şam yeməyinin vaxtı çatdığından, bir
neçə mahnı da oxuyub şənliyimizi yekun-
laşdırmalı olduq.