Page 146 - "Xəzər" 2017
P. 146
dam ətri saçan yemişanların altıyla ad- Qaranlıqda ərini tapdı. Başını onun

dımlayırdılar. çiyninə söykəyirmiş kimi yana əydi. Bir-

Həkim yenə astadan dedi: dən gözləri evin pəncərəsinə sataşdı və

– Bizim balaca Raymon... özünü saxlaya bilmədi:

– Jülini əvəz edə bilən adam tapa bil- – Yenə kabinetinin işığını yanılı qoy-

mərik, bunu unutmayaq. Deyə bilərsən musan.

ki, aşpazların bir-bir dalından dəyir, am- Elə o andaca dediyi sözlərə peşman

ma əslində çox vaxt haqlı olur... Heç ol- oldu. O, arvadından aralanmaq üçün ad-

masa, Leonini götürək. dımlarını yeyinlətdi, kandara girdi, boş

O, ümidsizliklə soruşdu: qonaq otağına daxil olub rahatlıqla dərin-

– Hansı Leonini deyirsən? dən nəfəs aldı, heç kimlə rastlaşmadan

– Kök biri var idi ee, xatırlayırsan?.. ikinci mərtəbəyə – kabinetinə qalxdı. Nə-
Yox, lap axırıncını demirəm, bizdə cəmi hayət, yalqız qalanda, kresloya yayxandı
üç ay yaşamışdı, yemək otağını yığışdır- və əlini əzab dolu üzündə gəzdirdi... Son-
maq istəmirdi. Öz aramızdı, bunu Jüli ra yenə qətiyyətlə əlini yellədi... Heyif ki,
edəsi deyildi ki...
it gəbərdi, başqasını tapmaq elə də asan
Həkim dedi:
olmayacaq. Amma bu hadisəyə görə gü-
146 – İndiki qulluqçu əvvəlkinin tayı deyil. nah özündəydi. Sınaq təcrübələrini izlə-
Həkim daxilini dəniz kimi bürümüş tə-
2017 latümün necə səngidiyini hiss elədi – qa- məmişdi. «Mən Robinsona çox arxayın
idim... Görünür, sonuncu inyeksiyanın
barmaların ardınca gələn çəkilmələr artıq müddətini düz hesablamayıb». Təzədən
hazır etirafları, şikayətləri, göz yaşlarını
özüylə aparırdı. xərc çəkmək və hər şeyi yenidən başla-
maq lazım gələcək. Bundan sonra qoy
– Qayıtsaq yaxşıdı... Robinson yalnız itlərin hərarətini ölçsün
– ...Madlena elə hey deyir ki, aşpaz və sidik analizi etsin, vəssalam.
ona qarşı hikkəlidi! Amma Jülinin bu işdə

Fransua Moriak. Sevgi səhrası təqsiri yoxdu. Bu qız məvacibinin artırıl- 6
masını istəyir. Burada şəhərdəki kimi do- Elektrik enerjisindəki fasilələr ucba-
lana bilmirlər, hərçənd qənaət edə bilirlər, tından tramvaylar dayanmış və onlar bul-
yoxsa bizdə qalardılarmı. var boyu qaz sürüsü kimi düzülmüşdü.
Bu xırda problem Raymon Kurrejlə Mari-
– Mən evə qayıdıram. ya Krossun, nəhayət, bir-biriylə rastlaş-
– Belə tez? masına səbəb oldu. Әnənəvi görüşlərinin
Xanım Kurrej ərini dilxor etdiyini başa baş tutmadığı həmin bazar günündən
düşdü. İndi susmalı, ona danışmağa im- sonra ikisi də həyəcan keçirirdi ki, yəqin,
kan yaratmalıydı. Mızıldandı: bir daha rastlaşmayacaqlar. Həm də ar-
– Biz elə nadir hallarda söhbət edirik tıq rastlaşacaqları təqdirdə hər biri öz-
ki... lüyündə ilk addımı atmağa qərar vermiş-
Öz iradəsindən asılı olmayaraq Lüsi di. Amma Mariya onun simasında ən adi
Kurrej dar meşşan düşüncənin ucaltdığı
divarın o üzündən diri-diri basdırılmış ada-

mın güclə eşidilən harayını dinləyirdi. Bə- bir sözdən sına bilən təcrübəsiz bir mək-

li, yeraltı lağıma, həm də öz içinə, özü də təblini görürdü. Onun qadınla danışmağa

çox dərinə gömülmüş adamın ümidsiz cəsarəti çatacaqmı? Raymon onun tram-

harayını... Nəsə bu səsə hay verir, utan- vaya təpilmiş sərnişinlər arasında oldu-

dığından pörtürdü. ğunu daha çox ehtimal etdi, nəinki gördü,
   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151