Page 144 - "Xəzər" 2017

Әzab çəkmək yetər, biradamlıq kamera- lacam!» Ay doğdu və ona elə gəldi ki, bu-

ya salınmış dəli kimi başını divarlara çırp- daqlar arasında alov yandı. Qabaqda

maq daha bəsdi. Lap uşaqlıqdan onu ağaclar yırğalanır, arxalarında bir ev

özünə çəkən qadın varlığının qüdrətli ca- görünürdü. O evin damı altına toplaşan-

zibəsini artıq məğlub edib və qəlbinin bir lara «mənimkilər» deməyə tam haqqı var-

küncünə qısnayıb. Әsl fədakarlıq! Rek- dı. Ürəyində dəfələrlə pozduğu andı ye-

lam lövhələrinə, parıldayan tramvay rels- nidən baş qaldırdı: «Bundan sonra Lüsi-

lərinə, yasəmən dəstələriylə bəzənmiş nin xoşbəxt olması üçün hər şey eləyə-

sükanlarına sarı əyilmiş velosipedçilərə cəm!» Dərhal əmin olmaqdan ötrü ki, bu

baxmayaraq, Bordonun bu şəhərətrafı dəfə daha büdrəyən deyil, addımına ad-

yerləri ona əsl kənd təsiri bağışlayırdı. dım əlavə etdi. Bir həmkarının Arkaşon

Barların yerində qatırçıların – çovdarların bağında təşkil etdiyi ilk görüşlərini məc-

əyləşdiyi aşxanaları görürdü: ay işığında burən yadına saldı. Onda iyirmi beş yaşı

onlar yenidən yola düşəcək, üzü ulduzla- vardı. Amma daxilə yönəlik baxışlarında

ra sarı meyit kimi uzanaraq, bütün gecə- yenə o uzaq günlərin cavan gəlinini, bu

ni yol gedəcəklər. Evlərin kandarlarında- solğun şəkli deyil, tamam başqa bir sima-

144 kı uşaqlar, əsl kəndçi balaları kimi yatmış nı – matəm paltarı geyinmiş gənc qadını –
may böcəkləriylə oynayırdılar. Başını di- onun gecikməsinə sevinib şadyanalıqla

2017 varlara vurmaq yetər. Gör neçə illərdir, başqasına sarı tələsən qadını gördü. O,

bu ümidsiz məşğuliyyətlə özünü məhv kimin yanına tələsirdi axı? Həkim sinə-

edir! Təxminən yarım əsr qabaq, yeni sində kəskin ağrı hiss edib, bir anlıq ayaq

dərs ili başlamazdan öncə bir səhər ana- saxladı və qəfil Mariya Krossun sevdiyi o

sının yatağı qarşısında hönkürməyini, adamla öz arasındakı məsafəni daha da

anasının isə onun üstünə qışqırmağını artırmaq üçün qaçmağa başladı. Әmin

xatırlayırdı: «Ayıb deyil, ağlayırsan? Tən- olanda ki, hər addımında gözəgörünməz

bəlin biri tənbəl!» Anası bilmirdi ki, ağla- rəqibindən daha da uzaqlaşır, həqiqətən
mağının yeganə səbəbi ondan ayrılması- də, rahatlıq tapırdı... Məhz həmin axşam

dı. Bundan sonra isə... O, yenə yüngülcə yemək otağında Baskla tutaşan oğlu Ray-

Fransua Moriak. Sevgi səhrası əlini yellədi, sanki nəyisə silirdi. Fikirlərini monun tamamilə dəyişdiyini hiss etdi. Qə-
sahmana salıb ürəyində: «yaxşı, sabah fil gördü ki, dünyaya gətirdiyi və indi tanı-
baxarıq...» – söylədi. Gündəlik qayğıları ya bilmədiyi bu oğlan gözlənilmədən yet-
sanki özünə morfi dozası kimi vurdu. İt kinləşib, kişiləşib.

öldü, hər şeyi yenidən başlamaq lazımdı. ***
Öz fərziyyəsini təsdiqləmək üçün bu günə-

dək kifayət qədər dəlil yığılmamışdı. Gör Masanın arxasından qalxdılar. Böyüklər

nə qədər vaxt itirilib! Rüsvayçılıqdı! Bütün alınlarından öpəndən sonra uşaqlar ana-

bəşəriyyətin onun laboratoriyadakı fəa- larının və nənələrinin müşayiəti ilə öz otaq-

liyyətini diqqətlə izlədiyinə şübhə etmə- larına yollandılar. Raymon bağın şüşəli

yən həkim gör neçə gününü boş yerə qapısına yaxınlaşdı. Həkim oğlunun inam-

sərf edib! Elm tələb edir ki, bütün ehtira- la portsiqardan siqaret götürüb, barmaq-

sınla onunku olasan, ondan ayrılmaya- larıyla əzərək, yandırıb çəkməsinə hey-

san. «Ah, mən həmişə diletant olaraq qa- rətləndi. Yaxalığının ilməsində qızılgül