Page 116 - "Xəzər" 2017

nirdi, onun bədən quruluşuna göz qoyur, rədə lampa yanırdı. Ora həkim Kurrejin

qapıldığı pis ovqatı öz bildiyi kimi yozur- kabinetiydi. Görəsən, Raymon bu gün də

du. Xidmətçilər həmişə hər şeyi ondan atasını öpmədən yatmağa gedəcək? Ah,

əvvəl bilirdilər. Xanım Kurrej ehtimal edir- ona birlikdə az qala düşməncəsinə sus-

di ki, Qaston öz həyatını sığortalayıb, am- duqları səhərlər də kifayətdi...

ma neçəyə, bax bunu bilmirdi. Qastonun Dan üzü ağaranda həkimin ikiyerlik

atasının ölümündən sonra bu ər-arvada kareti atayla oğulu şəhərə aparırdı. Ray-

hansı məbləğdə pul çatdığından da xə- mon Müqəddəs Geneziya keçidində düşüb

bəri yox idi. bulvarla kollecə gəlir, həkim isə karetdə

Şam yeməyindən sonra qonaq ota- yoluna davam edərək, xəstəxanaya ge-

ğında özünü elə göstərdi ki, guya deyin- dirdi. Saatın dörddə üçünü bu köhnə dəri

gən anasının səsini eşitmir: «Niyə dərs- qoxulu qəfəsdə, yağışdan şüşələri bulaş-

lərini oxumursan? Sizə inşa verməyib- mış iki pəncərə arasında böyür-böyürə

lər?» O, balaca qızlardan birini tutub başı otururdular. Bir neçə dəqiqədən sonra kli-

üzərinə elə qaldırdı ki, az qaldı tavana nikadakı işçiləri və tələbələriylə rahat da-

dəyə, sonra qəfil aşağı endirərək bu üzüyo- nışa biləcək həkim özünün həyat verdiyi

116 la uşağı var gücüylə fırlatmağa başladı. bu varlığı yumşaltmaq üçün neçə ay idi

Kürt toyuq kimi pırpızlanıb qorxmuş Mad- ki, söz axtarırdı. Onun daşlaşmış ürəyinə
2017 lenanı uşağın sevincək səsi yumşaltsa necə yol tapmalı? Nəhayət, bir çarə tap-

da, elə hey qışqırırdı: «Ehtiyatlı ol, şikəst dığına əmin olub, Raymonla əvvəlcədən

edərsən! Çox kobudsan...» Bu zaman nə- hazırladığı ifadələrlə danışmağa başla-

nə Kurrej əlindəki toxumanı bir kənara yanda dediklərinə özü də inana bilmə-

qoyub gözlüyünü alnına qaldırdı və üzünə miş, gülməli quru səsi onu pis vəziyyətdə

təbəssüm qondu. O, Raymonun xeyirinə qoymuşdu. O, öz hisslərini ifadə edə bil-

olan hər məsələyə həvəslə qoşulurdu: mədiyi üçün əzab çəkirdi. Həkim Kurrej

– Bax görürsünüz, uşaqları necə se- ona görə xeyirxah insan kimi tanınmışdı

vir, dəyməyin, qoyun oynatsın. ki, əməlləri göz qabağındaydı, əks halda,

Qarı əmin edirdi ki, əgər o, uşaqları dərinliklərdə gizlənən, diri-diri basdırılmış

Fransua Moriak. Sevgi səhrası belə sevirsə, deməli, təbiətən xeyirxahdı: mərhəmətindən heç kəsin xəbəri olmaz-

– Elə bircə bacısı qızlarını necə oy- dı. Onu təşəkkürlərə qulaq asmağa məc-

natdığını görmək kifayətdi, biləsən ki, bur etmək mümkün olan şey deyildi, mı-

Raymon tərbiyəsiz uşaq deyil. zıldanıb çiyinlərini çəkirdi. Yağışlı səhər-

Raymon doğrudanmı uşaqları sevir- lərdə karetdə silkələnə-silkələnə yol ge-

di? Ona lazım idi ki, toxunduğu canlı ilıq, dərkən, dəfələrlə sükutuyla oğluna sual-

təravətli olsun, sanki bu, onu təsəvvüründə lar vermiş və aldadıcı mülayimliyi olan

«meyit» adlandırdıqlarından qoruyurdu. gözləri qara dairələrlə haşiyələnmiş bu

Raymon körpəni taxtın üstünə atıb, qəddar mələyin simasında bir həkim kimi

otaqdan bağa çıxdı. Xiyaban boyunca müşahidə etdiyi bəzi əlamətləri götür-qoy

döşənmiş yarpaqların üstüylə atıla-atıla eləmişdi: «Zavallı uşaq, məni özünə

qaçmağa başladı. Çılpaq budaqlar ara- düşmən sayır, bu, onun yox, mənim güna-

sından görünən solğun göy üzü yolunu hımdı». Raymon atasının lal çağırışını

işıqlandırırdı. İkinci mərtəbədəki pəncə- anlasa da, onu ailənin digər üzvləriylə