Page 121 - "Xəzər" 2017
P. 121
3 köynəyini cırıb lüt gəzir. Məlum idi ki, 121
Bu hadisədən az sonra, həmin ilin ya- Raymon cəzalandırılmadığı, evə buraxıl- 2017
yında Raymon Kurrejin on yeddi yaşı ta- dığı bazar günlərində məktəbli formasını
mam oldu. Həmin yay yaddaşında indi- və üstündə Bakirə Məryəmin monoqramı Fransua Moriak. Sevgi səhrası
yəcən görünməmiş istisiylə, quraqlığıyla olan furajkasını gizlədərək, «Terri və Siq-
qalmışdı: deyəsən, göylər elə o vaxtdan ran paltar mağazası»ndan alınmış palto-
bəri bu daş şəhəri dözülməz istilərə düçar sunu geyir, başına mülki polislərin ortası
etmirdi. Axı o, təpələrin şimal küləyindən yumru şlyapasından qoyur və yarmarka-
qoruduğu, qumun və şam ağaclarının dar- nın şübhəli balaqanlarına gedirdi. Bir də-
vazalarına dirəndiyi Bordoda yayın necə fə onu balaqanların birində yaşı bilinmə-
keçəcəyini bilirdi. Az qala ağacların ol- yən bir fahişəylə görmüşdülər.
madığı Bordonun həmin il susuzluqdan
əziyyət çəkən parkında uşaqlara elə gə- Solmuş yarpaqların kölgəliyində isti-
lirdi ki, bu gözəl hasarların içində dünya- dən qorunan qonaqlara mükafatların tən-
nın sonuncu yaşıllığı da solacaq. tənəli verilməsi mərasimində Kurrejin «kafi
Amma, bəlkə də, yaddaşında o yay- qiymət» aldığı bəyan edilmişdi. Ancaq bu
dakı göylərin odu, Raymonu və qonşu intizamsız şagird imtahandan keçmək
həyətlərdən ayaqyolu ilə ayrılan kollecin üçün nələrə əl atdığını təkcə özü bilirdi.
həyətinə salınıb ağızları bağlanmış alt- Bütün yersiz iradlara qarşı hissiyyatını
mış nəfər yeniyetməni içindən qarsan bir korşaldan, onu məktəb həyətinin boz di-
alovla qarışmışdı. Uşaqlıq çağları ötsə varları arasında vaxt keçirməyə sövq edən
də, hələ kişilik yaşına çatmamış bu oğlan düşüncələrinə hakim kəsilmiş ideya bu
«sürüsünə» göz qoymaq üçün iki nəza- idi – çıxıb getmək, bir yay gününün qürub
rətçi lazım idi. Bu kövrək yeniyetmələr çağında evdən qaçmaq, Kurrejlərin mülklə-
pöhrəliyi qarşısıalınmaz və əzablı boy ar- rinin yanından keçən Böyük İspan yoluy-
tımıyla bir neçə ay ərzində böyüyüb uzan- la yüyürmək ideyasıydı. Raymon onu kol-
dılar. Bu zaman üzərlərinə düşən işıq lecdən və mənfur ailəsindən uzaqlaşdı-
həm də başqa pöhrələrə – tanınmış ailə- racaq hər addımın ləzzətini indidən yaşa-
lərin törəmələrinə təsir edib, onları tədri- yırdı. Razılaşmışdılar ki, növbəti sinfə
cən yetişdirir, lazımi formaya salırdı. Ray- keçsə, atası da, nənəsi də ona yüz frank
mon da yorulmadan öz od-alovunu «xərc- verəcək. Bu pulları özündə olan səkkiz
ləyir», müəllimləri qorxudurdu, onlarsa yüz frankın üstünə qoyub, minfranklıq bi-
üzü çərtilmiş bu oğlanı (uşaq dərisi, hələ let sahibi olacaq, dünyanı gəzib-dolaşa,
ki, ülgücə dözümsüz idi) başqalarından ailəsindən uzaqda yaşaya biləcək. Elə
təcrid etməyə çalışırdılar. O, nümunəvi buna görə də oynayan yoldaşlarına qo-
şagirdlərin gözündə qüsurlu bir varlıq idi: şulmur, cəzalandırılanda da dərsləriylə
danışırdılar ki, guya pulqabısında qadın- məşğul olurdu. Bəzən kitabı örtüb, ləz-
ların şəklini gəzdirir, kilsədə ibadət vaxtı zətlə xəyallara dalırdı: cırcıramaların cı-
dua kitabı yerinə «Afrodita»nı oxuyur... rıldadığı şam meşəliyindən keçir, yoru-
«İnancından dönüb...» Bu sözlər kollec- landa özünü bir kəndin kənarında sərin,
də elə bir dəhşət yaradırdı ki, sanki dəli- toranlıq içindəki adsız yeməkxanaya ve-
xananın ən çılğın dəlisi zəncirini qırıb, rir, ay işığı xoruzları oyadanda, ağzında
təzə çörəyin dadı, yenidən yola düşürdü.
Bu hadisədən az sonra, həmin ilin ya- Raymon cəzalandırılmadığı, evə buraxıl- 2017
yında Raymon Kurrejin on yeddi yaşı ta- dığı bazar günlərində məktəbli formasını
mam oldu. Həmin yay yaddaşında indi- və üstündə Bakirə Məryəmin monoqramı Fransua Moriak. Sevgi səhrası
yəcən görünməmiş istisiylə, quraqlığıyla olan furajkasını gizlədərək, «Terri və Siq-
qalmışdı: deyəsən, göylər elə o vaxtdan ran paltar mağazası»ndan alınmış palto-
bəri bu daş şəhəri dözülməz istilərə düçar sunu geyir, başına mülki polislərin ortası
etmirdi. Axı o, təpələrin şimal küləyindən yumru şlyapasından qoyur və yarmarka-
qoruduğu, qumun və şam ağaclarının dar- nın şübhəli balaqanlarına gedirdi. Bir də-
vazalarına dirəndiyi Bordoda yayın necə fə onu balaqanların birində yaşı bilinmə-
keçəcəyini bilirdi. Az qala ağacların ol- yən bir fahişəylə görmüşdülər.
madığı Bordonun həmin il susuzluqdan
əziyyət çəkən parkında uşaqlara elə gə- Solmuş yarpaqların kölgəliyində isti-
lirdi ki, bu gözəl hasarların içində dünya- dən qorunan qonaqlara mükafatların tən-
nın sonuncu yaşıllığı da solacaq. tənəli verilməsi mərasimində Kurrejin «kafi
Amma, bəlkə də, yaddaşında o yay- qiymət» aldığı bəyan edilmişdi. Ancaq bu
dakı göylərin odu, Raymonu və qonşu intizamsız şagird imtahandan keçmək
həyətlərdən ayaqyolu ilə ayrılan kollecin üçün nələrə əl atdığını təkcə özü bilirdi.
həyətinə salınıb ağızları bağlanmış alt- Bütün yersiz iradlara qarşı hissiyyatını
mış nəfər yeniyetməni içindən qarsan bir korşaldan, onu məktəb həyətinin boz di-
alovla qarışmışdı. Uşaqlıq çağları ötsə varları arasında vaxt keçirməyə sövq edən
də, hələ kişilik yaşına çatmamış bu oğlan düşüncələrinə hakim kəsilmiş ideya bu
«sürüsünə» göz qoymaq üçün iki nəza- idi – çıxıb getmək, bir yay gününün qürub
rətçi lazım idi. Bu kövrək yeniyetmələr çağında evdən qaçmaq, Kurrejlərin mülklə-
pöhrəliyi qarşısıalınmaz və əzablı boy ar- rinin yanından keçən Böyük İspan yoluy-
tımıyla bir neçə ay ərzində böyüyüb uzan- la yüyürmək ideyasıydı. Raymon onu kol-
dılar. Bu zaman üzərlərinə düşən işıq lecdən və mənfur ailəsindən uzaqlaşdı-
həm də başqa pöhrələrə – tanınmış ailə- racaq hər addımın ləzzətini indidən yaşa-
lərin törəmələrinə təsir edib, onları tədri- yırdı. Razılaşmışdılar ki, növbəti sinfə
cən yetişdirir, lazımi formaya salırdı. Ray- keçsə, atası da, nənəsi də ona yüz frank
mon da yorulmadan öz od-alovunu «xərc- verəcək. Bu pulları özündə olan səkkiz
ləyir», müəllimləri qorxudurdu, onlarsa yüz frankın üstünə qoyub, minfranklıq bi-
üzü çərtilmiş bu oğlanı (uşaq dərisi, hələ let sahibi olacaq, dünyanı gəzib-dolaşa,
ki, ülgücə dözümsüz idi) başqalarından ailəsindən uzaqda yaşaya biləcək. Elə
təcrid etməyə çalışırdılar. O, nümunəvi buna görə də oynayan yoldaşlarına qo-
şagirdlərin gözündə qüsurlu bir varlıq idi: şulmur, cəzalandırılanda da dərsləriylə
danışırdılar ki, guya pulqabısında qadın- məşğul olurdu. Bəzən kitabı örtüb, ləz-
ların şəklini gəzdirir, kilsədə ibadət vaxtı zətlə xəyallara dalırdı: cırcıramaların cı-
dua kitabı yerinə «Afrodita»nı oxuyur... rıldadığı şam meşəliyindən keçir, yoru-
«İnancından dönüb...» Bu sözlər kollec- landa özünü bir kəndin kənarında sərin,
də elə bir dəhşət yaradırdı ki, sanki dəli- toranlıq içindəki adsız yeməkxanaya ve-
xananın ən çılğın dəlisi zəncirini qırıb, rir, ay işığı xoruzları oyadanda, ağzında
təzə çörəyin dadı, yenidən yola düşürdü.
