Page 120 - "Xəzər" 2017

tini qazanmağa çalışırdı. Zavallı qadının Yox, o, bunu başa düşmürdü və öz

hər dəfə sonradan ağlına gəlirdi ki, de- sözündə israrlıydı:

dikləriylə sanki bilərəkdən həkimi özündən – Camaat, «məgər sən bunu bilmir-

soyudur. Qorxulu yuxularda olduğu kimi, din?!» – soruşub təəccüblənəndə guya

hər dəfə ərinə yaxınlaşmaq cəhdi onu mənə xoş olur?! Gərək deyəm ki, ərimin

ondan daha çox uzaqlaşdırırdı, qadının mənə etibarı yoxdu, hər şeyi gizlədir?

hər sözü, hər hərəkəti həkimi əsəbiləşdi- Deməli, sən onun oğlunu müalicə etmi-

rirdi. Sanki köməksiz halda qaranlıqda sən, hə? Nədən ölüb? Narahat olma, heç

addımlayır, əlini ərinə uzatdıqda isə ona kimə çatdırmaram, amma belələrinin na-

xətər yetirirdi. zıyla oynamağa da dəyməz.

Xanım Kurrej ikinci mərtəbədəki kabi- Həkim sanki onu nə eşidir, nə də gö-

netin qapısının örtüldüyünü eşidib, həkim rürdü. Paltosunu geyinib Raymonu səs-

üçün isti qəhvə süzdü. Bitib-tükənməyən lədi:

yeknəsəq günlərin əldən saldığı bu qadı- – Artıq saat yeddidi, tələs.

nın yuxusuzluqdan əzginləşmiş üzünə tə- Xanım Kurrej onun arxasınca xırda

bəssümü işıq saldı. Həkim otağa girən ki- addımlarla yeriməyə başladı:

120 mi o işıq bircə anda sönərək təəccüblə – Yenə mən nə dedim axı? O dəqiqə

əvəz olundu. başlayırsan hirslənməyə...
2017 – Sən frakdasan? Karetin qapıları çırpıldı və bir azdan

– Gördüyün kimi. sıx gərməşov kolları arxasında görünməz

– Toya gedirsən? oldu. Günəş şüaları dumanı dağıtmağa

– ?.. başladı. Xanım Kurrej təlaş içində öz-özüy-

– Dəfnə gedirsən? lə danışa-danışa evə qayıtdı.

– Hə. Raymon karetdə qibtəylə atasını süzür,

– Kim ölüb? onun səmimiyyətinə layiq olmaq üçün alı-

– Lüsi, sən tanımırsan. şıb-yanırdı. Bu, elə bir an idi ki, məhz in-

– Hər halda, de. di atayla oğul bir-birinə daha çox yaxınla-

– Balaca Kross. şa bilərdi. Amma həkimin düşüncələri də-

Fransua Moriak. Sevgi səhrası – Mariya Krossun oğlu? Deməli, sən fələrlə öz tələsinə salmaq istədiyi oğlun-

onunla tanışsan, hə? Bunu mənə demə- dan uzaqlarda pərvazlanırdı. Şikarı indi

mişdin, sən, ümumiyyətlə, mənə heç nə ovcunun içində olsa da, fərqinə vara bil-

demirsən. Masa arxasında o pozğundan mirdi. Dodaqları altda deyinirdi: «Cərrah

söhbət düşəndə... dəvət etməliydim... Trepanasiyanın1 hə-

Həkim qəhvə içirdi. Arvadına yorğun, mişə xeyri olar...» O, slindrini karetin bir

amma elə yumşaq tərzdə cavab verdi ki, küncünə atdı, şüşəni aşağı endirib, pən-

hiss olunurdu, bu, artıq onun ümidsizliyi- cərədən saqqal basmış üzünü arabaların

nin son həddidir: basırıq saldığı küçəyə sarı tutdu. Keçidin

– Bu iyirmi beş ildə heç vaxt başa yanında atası dalğın halda: «Hələlik» –

düşmədin ki, mən pasiyentlərim haqda desə də, gözləriylə Raymonu ötürmədi.

az danışmağa çalışıram...

1trepanasiya – tibbdә sümüyüdeşmә әmәliyyatı