Page 79 - "Xəzər"
P. 79
i bədən görüşüncə şabalıdı saçlarına 79
gecələr bir-birinə sarmaşmış ot saplağın dişləyən dişlərinə. 2015
rişələr kimi olurlar.
Ağac baharda tər yarpağa Oktavio Pas. Şeirlər
Ancaq bəzən iki bədən bürünəntək,
İki soyuq daşdı... Mürəkkəbinin yaşılıyla bəzənmisən
Və bütün gecə Həmişəyaşıl ağactək
– boz səhralıqdı... həmişə yaşıl qal!
Yaşıl ulduzlarla bəzənən göylərə
Bəzən iki bədən gözlərinin ulduzuyla nəzər sal.
İki soyuq bıçaqdı.
Və bütün gecə İyun
bu bıçaqların parıltısıdı.
... iyun süzürdü...
Və bəzən iki bədən ... xatirələr axır, ürək sıxırdı,
öz-özündə (qaranlığın gözündə) ... dodaq büzürdü...
İki düşən ulduzdu
Bomboş göy üzündə. Büllur çay axdı üstümə qəfil,
Hər şey nurla dolu at yalmanıtək
Yaşıl mürəkkəblə yazıram Dalğa hərəkətsiz,
Ağır buludlar tənbəl...
Yaşıl mürəkkəblə bağlar, çəmənlər,
meşələr, yarpaqlar yaradacam ki, Unudulmuşlar uzaqda üzür
gül-çiçək qoxusun – gözlərin içir onları,
arasında hərflər oxusun. ürkək qəlbin gözləyir,
Söz – ağaclar, dodaqlar pozulmuş cizgilərini öpür,
ulduz cümlələr yaradacam. kölgəni duymağa çalışır əlim,
Qoy mənim sözlərim yanır, alışır əlim...
tökülsün ağ bədəninə,
Qar basmış çöllərə Ey əbədiyyət!
yarpaq yağışı kimi, Onlar bir-birinə elə sıx hörülüb,
Və vərəqlər elə bil bolluqdan tam doyub, –
sözlərin yaşıllığına yoxluq cismanidi.
Sarmaşığa bələnən
ev kimi bürünür Bu dolu, nigaran qəlbim
yamyaşıl görünür. əbədiyyətdə tənhalıq içində sıxılır
– dünən və sabah,
Qoy sözlər tökülsün əllərinə, illər və dəqiqələr,
boynuna, sinənə, qarnına daha nələr, nələr...
küləksiz havanın dənizinə bənzər
alnına,
   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84