Page 74 - "Xəzər"
P. 74
biri idi. Cavab çoxdu, onlardan biri də şey... Sonralar poeziyanın nə olduğunu
sinik olmaqdı. Bodler poeziyanın anladı, tamamilə dəyişdi və “Möhtəşəm
əxlaqsızlıq olduğunu deyəndə, o, azlıq” yazdı. Bax bu, çox yaxşıdı. Elitaya
poeziyanın, on doqquzuncu əsrin yox, oxumağı, yazmağı öyrənən,
riyakar, ikiüzlü əxlaqından, xristian poeziyanı sevən bir qisim insana. Və
əxlaqından fərqli olan, daha yüksək bir bu, insanlardı – alimlər zümrəsinə,
əxlaqı nəzərdə tuturdu, başa yaxud universitet dairələrinə aid olanlar
düşürsünüz? deyil. Bu, sadəcə, insanlardı – xoşbəxt
İ.B. Hər halda (təkcə ona görə yox insanlar. Və bu şeirlər həm də aşağı
ki, məni zəmanə korlayıb), necə təbəqə üçün, bütün cəmiyyət, bütün
deyərlər, axmaq, əclaf saydığımız şair insanlar üçündür.
haqda fikir söyləməyin ən yaxşı yolu, İ.B. Razıyam, amma demək
onun yaratdıqlarını, bütün şeirlərini, istəyirəm ki, burada – ştatlarda bu au-
çıxışları varsa, çıxışlarını dərc etməkdir. ditoriya məhduddu, əsasən, kolleclərdə
O.P. Çox gözəl ideyadı. Onda kütlə və universitetlərdədi.
özü qərar verə bilər. O.P. Lap yaxşı, universitetlərdə
74 İ.B. Kütlə, elita yox. gənclər çoxdu. Poeziya iki halda diri
2015 C.A. Axı şair və kütlə bir-birinə zidd və canlıdı – hər şeyə maraq göstərən
anlayışdır? Demək istəyirəm ki, bizim gənclər və həyatı anlayıb xatirələrlə
əsrdə poeziyanın auditoriyası yoxdu. yaşayan qocalar olan yerdə. Poeziya
İ.B. Conatan, şairin auditoriyası var. həmin bu iki məqama yönəlir – düşünən
O.P. Oxucu kütləsi yad şəxsi beyinə və ehtiraslara, ürəyə. Bir də ki,
həyatların, seksual macəraların, şair şeir oxumaq üçün vaxt lazımdır.
məktublarının əsarətindədir. Məgər bu, İ.B. Bizim cəmiyyətdə avaralar
kədərli deyil? boldur.
İ.B. Gəlin kağıza köçürülənlərlə – O.P. Onlar bilmirlər nəylə məşğul
sağlam düşüncənin, sağlam yaradıcılığın olsunlar və şeir oxuyurlar.
nəticələri ilə kifayətlənək. O məsələyə İ.B. Bundan başqa, universitet orta
qalanda ki, deyirsiniz bu ölkədə oxucu əsrlərin, İntibah dövrünün sarayı rolunu
auditoriyası yoxdu, bu, belə deyil. Az oynayır.
da olsa var. Olsun ki, ümumi əhalinin O.P. Müasir universitet özü-
Oktavio Pas. Müsahibə beş faizi qədər, amma var. özlüyündə həm saray, həm monastırdır.
C.A. Әgər bəxtiniz gətirərsə... İ.B. Şair və kütlə məsələsinə
İ.B. Elədi. qayıdaq. Şairin başlıca səhvi, onun
O.P. Amma bu da kifayətdi. xalqla danışmağın vacib olduğunu
İ.B. Kifayətdi. düşünməsidi. Әslində isə o, xalqın
O.P. Bilirsiniz, ispan şairi Xuan Ro- dilindən danışmalıdı.
man Ximenes bir gözəl ithaf yazmışdı. O.P. Məncə, şair özü üçün
O, yenicə yazmağa başlayanda simvolist danışmalıdı, öz tərzindən danışanda
idi və “Azlıq” adlı səfeh bir ithaf o, başqaları üçün danışır. O, kürsü rol-
uydurmuşdu, son dərəcə yararsız bir unu oynamağa çalışanda isə məhv olur.
sinik olmaqdı. Bodler poeziyanın anladı, tamamilə dəyişdi və “Möhtəşəm
əxlaqsızlıq olduğunu deyəndə, o, azlıq” yazdı. Bax bu, çox yaxşıdı. Elitaya
poeziyanın, on doqquzuncu əsrin yox, oxumağı, yazmağı öyrənən,
riyakar, ikiüzlü əxlaqından, xristian poeziyanı sevən bir qisim insana. Və
əxlaqından fərqli olan, daha yüksək bir bu, insanlardı – alimlər zümrəsinə,
əxlaqı nəzərdə tuturdu, başa yaxud universitet dairələrinə aid olanlar
düşürsünüz? deyil. Bu, sadəcə, insanlardı – xoşbəxt
İ.B. Hər halda (təkcə ona görə yox insanlar. Və bu şeirlər həm də aşağı
ki, məni zəmanə korlayıb), necə təbəqə üçün, bütün cəmiyyət, bütün
deyərlər, axmaq, əclaf saydığımız şair insanlar üçündür.
haqda fikir söyləməyin ən yaxşı yolu, İ.B. Razıyam, amma demək
onun yaratdıqlarını, bütün şeirlərini, istəyirəm ki, burada – ştatlarda bu au-
çıxışları varsa, çıxışlarını dərc etməkdir. ditoriya məhduddu, əsasən, kolleclərdə
O.P. Çox gözəl ideyadı. Onda kütlə və universitetlərdədi.
özü qərar verə bilər. O.P. Lap yaxşı, universitetlərdə
74 İ.B. Kütlə, elita yox. gənclər çoxdu. Poeziya iki halda diri
2015 C.A. Axı şair və kütlə bir-birinə zidd və canlıdı – hər şeyə maraq göstərən
anlayışdır? Demək istəyirəm ki, bizim gənclər və həyatı anlayıb xatirələrlə
əsrdə poeziyanın auditoriyası yoxdu. yaşayan qocalar olan yerdə. Poeziya
İ.B. Conatan, şairin auditoriyası var. həmin bu iki məqama yönəlir – düşünən
O.P. Oxucu kütləsi yad şəxsi beyinə və ehtiraslara, ürəyə. Bir də ki,
həyatların, seksual macəraların, şair şeir oxumaq üçün vaxt lazımdır.
məktublarının əsarətindədir. Məgər bu, İ.B. Bizim cəmiyyətdə avaralar
kədərli deyil? boldur.
İ.B. Gəlin kağıza köçürülənlərlə – O.P. Onlar bilmirlər nəylə məşğul
sağlam düşüncənin, sağlam yaradıcılığın olsunlar və şeir oxuyurlar.
nəticələri ilə kifayətlənək. O məsələyə İ.B. Bundan başqa, universitet orta
qalanda ki, deyirsiniz bu ölkədə oxucu əsrlərin, İntibah dövrünün sarayı rolunu
auditoriyası yoxdu, bu, belə deyil. Az oynayır.
da olsa var. Olsun ki, ümumi əhalinin O.P. Müasir universitet özü-
Oktavio Pas. Müsahibə beş faizi qədər, amma var. özlüyündə həm saray, həm monastırdır.
C.A. Әgər bəxtiniz gətirərsə... İ.B. Şair və kütlə məsələsinə
İ.B. Elədi. qayıdaq. Şairin başlıca səhvi, onun
O.P. Amma bu da kifayətdi. xalqla danışmağın vacib olduğunu
İ.B. Kifayətdi. düşünməsidi. Әslində isə o, xalqın
O.P. Bilirsiniz, ispan şairi Xuan Ro- dilindən danışmalıdı.
man Ximenes bir gözəl ithaf yazmışdı. O.P. Məncə, şair özü üçün
O, yenicə yazmağa başlayanda simvolist danışmalıdı, öz tərzindən danışanda
idi və “Azlıq” adlı səfeh bir ithaf o, başqaları üçün danışır. O, kürsü rol-
uydurmuşdu, son dərəcə yararsız bir unu oynamağa çalışanda isə məhv olur.