Page 18 - "Xəzər"

cərgənin qabağından keçməklə olsun. Onu da, özümü də inandırırdım

cəzalandırıb. O, daşımağa başlayıb ki, ordu onu güclü, yaxşı adam eləyə-

və huşunu itirib. Hospitalda diaqnoz cək. O, dostlarını, qızları çağırmışdı...

qoyublar: əsəb sarsıntısı... Elə o vaxt Yadımdadı, on tort almışdım...

gecə damarını kəsməyə cəhd eləyib... Bircə dəfə Әfqanistandan söz

İkinci dəfə buna Әfqanıstanda cəhd saldı... Axşama yaxın olardı. Mətbəxə

göstərib... Reydə gedəndə aztapılan girdi. Mən dovşan bişirirdim. Kasanın

detalların itdiyi məlum olub, özümü- içi qanıydı. O, barmaqlarını qana batırıb

zünkülərdən kimsə çırpışdırıbmış... baxdı... Öz-özünə dedi:

Ratsiya işləmirmiş... Komandir onu – Dostumu qarnından güllə yarası

detalları gizlətməkdə günahlandırıb, almış halda gətirdilər... Yalvarırdı ki,

qorxaq adlandırıb. Orda hamı bir- onu güllələyim... Mən də güllələdim...

birindən oğurlayırmış, maşınların ehti- Barmaqları qanlıdı... Təzə kəsilmiş

yat hissələrini söküb, dükanda satdırır- dovşanın qanı. Həmin qanlı

mışlar. Narkotika alırmışlar... narkotik, barmaqlarıyla siqaret götürüb eyvana

18 siqaret, yemək... Onlar həmişə ac çıxdı. O axşam daha mənimlə kəlmə
qalırmış... kəsmədi.

2015 Televizorda Edit Piaf haqqında Həkimlərə üz tutdum. Oğlumu mənə

veriliş gedirdi. Birlikdə baxırdıq... qaytarın! Xilas edin! Hər şeyi

– Ana, – məndən soruşdu, – danışdım... Onu müayinə elədilər,

narkotikin nə olduğunu bilirsən? baxdılar, ancaq radikulitdən savayı

– Yox, – yalan dedim, özüm isə heç nə aşkar etmədilər.

ona göz qoyurdum: çəkmir ki? Bir şey Bir dəfə evə gələndə stol arxasında

hiss eləmədim. Ancaq orada dörd yad adam gördüm.

narkotikdən istifadə elədiklərini bilirdim. – Ana, bunlar Әfqanıstanda döyüş-

Svetlana Aleksiyeviç. Tabut oğlanlar – Әfqanıstanda necəydi? – bir dəfə düyüm uşaqlardı. Vağzalda rastlaş-

soruşdum. mışıq. Gecələməyə yerləri yoxdu.

– Sus, ana! – Bu saat sizə şirin çörək bişirərəm!

Evdə olmayanda, onun Әfqanistan- Nəyə görəsə sevindim. Bir həftə

dan yazdığı məktubları təzədən oxu- bizdə qaldılar. Saymamışdım, ancaq,

yurdum, onunla nə baş verdiyini anla- məncə, üç yeşik araq içmişdilər. Hər

maq istəyirdim. Elə bir şey tapmırdım, axşam evdə beş yad adamla qarşıla-

təzə-tər otdan ötrü darıxdığını yazırdı, şırdım... Beşinci öz oğlum idi. Onların

nənəsindən xahiş edirdi ki, qarda şəklini söhbətinə qulaq asmaq istəmirdim –

çəkdirib ona yollasın. Ancaq onunla qorxurdum. Amma axı bir evdə idik...

nələrinsə baş verdiyini hiss eləyirdim... Təsadüfən eşitdim. Danışırdılar ki, iki

Mənə başqa adamı qaytarmışdılar... həftə pusquda duranda, qorxmamaq

Bu, mənim oğlum deyildi... Onu özüm üçün onlara stimulyator verirmişlər.

müharibəyə göndərmişdim, halbuki Ancaq bütün bunlar gizli saxlanılır.

möhləti varıydı. İstəyirdim, cəsarətli Danışırdılar ki, hansı silahla öldürmək