Page 19 - "Xəzər"
P. 19
mış bu yerlərdən çıxıb getdik. süzülür, evlərimizin arasındakı küçələri 19
Qalanlarının dalınca getdik, bizi aparan doldururdu – elə dar küçələr idi ki, bir 2016
kişinin dalınca. Bizi hara aparırdısa, ora nəfər ancaq keçə bilərdi. Qardaşım boyda
gedirdik... balaca uşaqlar palçıq-palçıq oynayırdılar. Nadin Qordimer. Әsl safari
Keçmək istəyəndə, gərək başlarının
*** üstündən adlayıb keçəydin. Mənim
Nəhəng, kilsədən də, məktəbdən də qardaşım isə oynamır. Nənəm onu bazar
böyük çadır yerə çaxılmış payalara ertələri, həkim gələndə xəstəxanaya aparır.
bağlanmışdı. Mən getdiyimiz yerə çatanda, Tibb bacısı onun başında nəsə olduğunu
belə olacağını bilmirdim. Belə çadırı anam deyir. Fikirləşir ki, evimizdə yeməyə bir
bizi şəhərə aparanda qabaqlar da şey tapılmadığından belə olub. Müharibəyə
görmüşdüm. Bizim döyüşçülərin orada görə. Atam itmişdi, ona görə. Bir də ona
olduğunu eşidəndə atamızı onlardan xəbər görə ki, Krüger-parkda lap çox ac qaldıq.
almağa getmişdik. O çadırda adamlar dua Bizim balaca bütün günü nənəmin dizinin
edir, nəğmə oxuyurdular. Bu da ağ zolaqlı, üstündə, ya da böyründə uzanıb qalır,
göy rəngli çadır idi, amma mahnı oxumaq, elə hey bizə baxırdı. Nəsə soruşmaq
dua eləmək üçün deyildi, burada yaşayır- istəyir, amma bacarmırdı. Әgər onu
dıq, bizim ölkəmizdən gələn başqa adam- qıdıqlasan, bəzən gülümsünə bilirdi.
larla bir yerdə. Xəstəxanadan olan tibb Xəstəxanada bizə yulaf yarmasına qatmaq
bacısı deyir ki, körpələri hesaba almasaq, üçün bir cür toz dərman verirlər. Bəlkə,
iki yüz nəfərik – körpələrin sayı Krüger- nə vaxtsa sağaldı.
parkdan gələ-gələ artmışdı, neçəsi elə
yolda doğulmuşdu. Biz bura çatanda, eynən elə onun kimi
Bayırda günəş şaxısa da çadırın içi idik. Mən də, böyük qardaşım da. Demək
daim qaranlıq olurdu. İçəridə isə bütöv olar, heç nə yadımda qalmayıb.
bir kəndin camaatı yerləşmişdi. Amma
ayrıca evlərin əvəzinə burda hərənin öz Çadırın yaxınlığındakı kənddən olan
yeri vardı – bu yerləri karton parçalarıyla, adamlar bizi xəstəxanaya apardılar. Gərək
kisələrlə, nə tapa bilmişdilərsə, onunla orada qol çəkəydik ki, Krüger-parkdan
bir-birindən ayırmışdılar. Ona görə keçib gəlmişik. Başqa uşaqlarla bir yerdə
ayırmışdılar ki, başqa ailələr görsün, basıb otun üstündə əyləşdik, sonra isə beynimdə
içəri keçməsin. Nə olsun ki, qapı-pəncərəsi, hər şey qarışdı. Bir tibb bacısı qəşəng
damı yox idi və lap balaca olmasaydın, idi, saçları dümdüz, gözəl, hündürdaban
ayağa duran kimi, evlərinin içində baş ayaqqabı geymişdi. O, bizə xüsusi toz
verənlərin hamısını görə bilərdin. Bəziləri dərman gətirdi. Dedi ki, suya qatıb yavaş-
hələ rəngbərəng daşları üyüdüb öz yavaş içməliyik. Paketi dişlərimizlə cırıb,
kisələrini boyamışdılar da. tozun hamısını yaladıq. Dodaqlarıma ya-
Amma əslində, damı var idi – çadırın pışmışdı – onları da yaladım, barmaqla-
özü elə dam idi də. Amma yaman hündür rımı da. Uşaqlardan bəzisinin ürəyi bulandı.
idi. Elə bil göyə baxırdın. Çadır dağ Amma mən qarnımda qəribə bir dəbərişmə
boydaydı, biz də içərisində qalırdıq. Üstdən hiss edirdim. Elə bil toz dərman ilana
yağış tökmürdü, amma yan tərəflərindən dönüb qarnımın içində sürünürdü. Sonra
hıçqırmağa başladım. Başqa tibb bacısı
bizə xəstəxananın eyvanında sıraya dü-
Qalanlarının dalınca getdik, bizi aparan doldururdu – elə dar küçələr idi ki, bir 2016
kişinin dalınca. Bizi hara aparırdısa, ora nəfər ancaq keçə bilərdi. Qardaşım boyda
gedirdik... balaca uşaqlar palçıq-palçıq oynayırdılar. Nadin Qordimer. Әsl safari
Keçmək istəyəndə, gərək başlarının
*** üstündən adlayıb keçəydin. Mənim
Nəhəng, kilsədən də, məktəbdən də qardaşım isə oynamır. Nənəm onu bazar
böyük çadır yerə çaxılmış payalara ertələri, həkim gələndə xəstəxanaya aparır.
bağlanmışdı. Mən getdiyimiz yerə çatanda, Tibb bacısı onun başında nəsə olduğunu
belə olacağını bilmirdim. Belə çadırı anam deyir. Fikirləşir ki, evimizdə yeməyə bir
bizi şəhərə aparanda qabaqlar da şey tapılmadığından belə olub. Müharibəyə
görmüşdüm. Bizim döyüşçülərin orada görə. Atam itmişdi, ona görə. Bir də ona
olduğunu eşidəndə atamızı onlardan xəbər görə ki, Krüger-parkda lap çox ac qaldıq.
almağa getmişdik. O çadırda adamlar dua Bizim balaca bütün günü nənəmin dizinin
edir, nəğmə oxuyurdular. Bu da ağ zolaqlı, üstündə, ya da böyründə uzanıb qalır,
göy rəngli çadır idi, amma mahnı oxumaq, elə hey bizə baxırdı. Nəsə soruşmaq
dua eləmək üçün deyildi, burada yaşayır- istəyir, amma bacarmırdı. Әgər onu
dıq, bizim ölkəmizdən gələn başqa adam- qıdıqlasan, bəzən gülümsünə bilirdi.
larla bir yerdə. Xəstəxanadan olan tibb Xəstəxanada bizə yulaf yarmasına qatmaq
bacısı deyir ki, körpələri hesaba almasaq, üçün bir cür toz dərman verirlər. Bəlkə,
iki yüz nəfərik – körpələrin sayı Krüger- nə vaxtsa sağaldı.
parkdan gələ-gələ artmışdı, neçəsi elə
yolda doğulmuşdu. Biz bura çatanda, eynən elə onun kimi
Bayırda günəş şaxısa da çadırın içi idik. Mən də, böyük qardaşım da. Demək
daim qaranlıq olurdu. İçəridə isə bütöv olar, heç nə yadımda qalmayıb.
bir kəndin camaatı yerləşmişdi. Amma
ayrıca evlərin əvəzinə burda hərənin öz Çadırın yaxınlığındakı kənddən olan
yeri vardı – bu yerləri karton parçalarıyla, adamlar bizi xəstəxanaya apardılar. Gərək
kisələrlə, nə tapa bilmişdilərsə, onunla orada qol çəkəydik ki, Krüger-parkdan
bir-birindən ayırmışdılar. Ona görə keçib gəlmişik. Başqa uşaqlarla bir yerdə
ayırmışdılar ki, başqa ailələr görsün, basıb otun üstündə əyləşdik, sonra isə beynimdə
içəri keçməsin. Nə olsun ki, qapı-pəncərəsi, hər şey qarışdı. Bir tibb bacısı qəşəng
damı yox idi və lap balaca olmasaydın, idi, saçları dümdüz, gözəl, hündürdaban
ayağa duran kimi, evlərinin içində baş ayaqqabı geymişdi. O, bizə xüsusi toz
verənlərin hamısını görə bilərdin. Bəziləri dərman gətirdi. Dedi ki, suya qatıb yavaş-
hələ rəngbərəng daşları üyüdüb öz yavaş içməliyik. Paketi dişlərimizlə cırıb,
kisələrini boyamışdılar da. tozun hamısını yaladıq. Dodaqlarıma ya-
Amma əslində, damı var idi – çadırın pışmışdı – onları da yaladım, barmaqla-
özü elə dam idi də. Amma yaman hündür rımı da. Uşaqlardan bəzisinin ürəyi bulandı.
idi. Elə bil göyə baxırdın. Çadır dağ Amma mən qarnımda qəribə bir dəbərişmə
boydaydı, biz də içərisində qalırdıq. Üstdən hiss edirdim. Elə bil toz dərman ilana
yağış tökmürdü, amma yan tərəflərindən dönüb qarnımın içində sürünürdü. Sonra
hıçqırmağa başladım. Başqa tibb bacısı
bizə xəstəxananın eyvanında sıraya dü-
