Page 23 - "Xəzər"

onomlar, mədən fəhlələri də vardı.
Bu adamlar arvad-uşaqla birlikdə
Belçikadan məzuniyyətdən qayıdırdılar.
Qadınlar yeyib-yatmaqdan elə şişmişdilər
ki, hava şarına bənzəyirdilər, bəziləri
hamilə idi, amma aralarında elələri də
vardı ki, doğmuşdu, əmizdirdikləri körpələr sərnişinlər camaşırlarını yuyub bayraq
gombul, həm də qar kimi ağ idi, sanki bu
dəqiqə günəşin altında əriyəcəkdilər.
Göyərtədə qadınlar arasında bir keşiş
dolaşırdı. Ayağa qalxıb tutacağa
söykənəndə cübbəsi yekə qarnına
yapışırdı, keşiş bu zaman yanındakı
qadınlara bənzəyirdi. Gəmidə yeni
evlənmiş cütlük də vardı. Әr sadə bir
oğlan idi, amma xanımı... Kayut-kom-
paniyada onu ilk dəfə görəndə məəttəl
qaldım. Әliuşaqlı qadınların ağzı gecə-
gündüz işləyirdi, yeməkdən doymayan
sürüyə bənzəsələr də, bu qadın tam fərqli
idi: ucaboy, əri ilə bir boyda, ayaqları da avtomobillərin bərkidildiyi iplərin arasından
uzun. Bəlkə də, şort geyindiyindən belə
görünürdü. Addımladıqca ayağının bütün
əzələləri gözə girirdi. Nazik və incə bədən qadının tənbəl yerişini görmək lazım idi.
quruluşu olsa da, iri başı, geniş çənəsi
vardı. Yan tərəfdən baxanda bəyənirdin,
amma üzbəüz dayananda adamı vahimə
basırdı: həddən artıq böyük, dümağ alnı,
qalın qara qaşları və solğun ətli dodaqları isə aydın duyulur. O, avara-avara sülənən
olan iri ağzı bu qadında bir ifratlıqdan,
xəstəhallıqdan xəbər verirdi. O, Parisin
məşhur manikeni, ya da indiki cavanların
arzuladığı qadın ola bilərdi, amma əslində
belçikalı, sadə kəndli qızı idi. Zahiri
görünüşü ilə anadangəlmə pintiliyi üst-
üstə düşüb elə bir obraz yaradırdı ki,
bəlkə də, çoxları buna nail olmaq üçün
min oyundan çıxardılar.
Ağ gəmimiz qədim Missisipi paroxo-
duna bənzəyirdi, ayağımızın altında güclü
dizel mühərriklərinin uğultusunu duyurduq.
Gəmiyə ön tərəfdən iki barja və bir kiçik
sərnişin gəmisi qoşmuşdular, yəni onları
biz itələyib aparırdıq. Barjalara minik 23
avtomobilləri və pivə dolu çəlləklər 2016
yüklənmişdi, sərnişin gəmisi isə adamı
bezdirən qəhvəyi rəngə boyanmışdı. Nadin Qordimer. Afrikalı sehrbaz
Amma tezliklə bu rəng itib-batdı. Çünki
üçüncüdərəcəli kayutlarda gedən
kimi gəminin göyərtəsində sərirdilər. Bu-
rada həyat qaynar qazanı xatırladırdı.
Bizim gəminin burnundan baxmaq kifayət
idi ki, baş verənləri görəsən: təraş olub
yuyunan kim, yemək bişirən kim, göyərtəni
eninə-uzununa ölçən kim, tullanıb barjalara
keçən kim. Bizim kambuzdan palma şərabı
doldurulmuş dolçaları aşağı ötürür, sonra
da öz kambuzlarına daşıyırdılar. Bəzən
aşağıdan barjanın göyərtəsinə sini qoyur-
dular, sinidəki piyalələrdə moniokadan
hazırlanmış salat olurdu, sonra da adamın
ağlını başından çıxaran qaradərili gözəlçə
peyda olub sinini başına qoyur, göyərtədəki
burcuda-burcuda keçirdi. Özünü dünyada
hamıdan gözəl sayan bu xörəkpaylayan
Budur, barjaya bir qayıq yan alır – quru
balıq satırlar. Qadın da ayaq saxlayıb
göyərtəyə qaldırılmış zənbilin içindəki
balıqlara ötəri nəzər salır, üzündəki istehza
matrosların atmacalarına cavab vermək
üçün də hərdən dayanır və nəhayət,
kayutların birində gözdən itir...
Polis zabitinin arvadı yuxarı göyərtədən
baxırdı. Barjaların birindəki yazıları gös-
tərdi – təbaşirlə yazılmışdı.
– İlahi, görün nə yazıblar!
Ünvanı bəlli olmayan bu yazı nə söyüş,
nə də mədhiyyə idi, Leopoldvildən olan
bir avara fransız dilində çox savadsız
sözlərlə, həm də əyriş-üyrüş hərflərlə
yazmışdı. Mətndən bəlli olurdu ki, o, cəmi
iki ay əvvəl ölkəsinin ağ müstəmlə-
kəçilərdən xilas olmasını alqışlayır.