Page 138 - "Xəzər"
P. 138
Ә s g ə r. Bəs Venesiya öküzləri hanı? qasidin qolundakı lentə yazılıb: “Verona
K ə n d l i. Әgər öküzlərdən bir xəbər şəhəri. Kədərli infanta senyorina Cülyet-
gətirməyibsə, gəlin hələlik onun atını taya”.
yeyək. Q a s i d (diz çökür). Senyorina, bu
X o r. Әt! Mantuya taxılı yoxdu! qış ovcunda ölən quşun dimdiyindən
Mantuyanı yandırıblar! Heç harda heç düzəlmiş qələmlə bu məktubu yazan adam
kim qalmayıb! Biz bu dünyada təkik! Yalnız mənə dedi: “Sən onu ünvansız da
isveçrəlilər və biz qalmışıq! Atı! Atı öldürün! tapacaqsan, çünki göydə Ayı kim görməz?”
Q o n f a l o n e r. Sakit! Sakit! Bəlkə, C ü l y e t t a. Bu Romeo olmalıdı.
bu məktubda hamı üçün, bütün Verona Q a s i d. Bəli, senyorina, Romeodu.
camaatı üçün bir xəbər var. Onu yazan C u l y e t t a (məktubu dodaqlarına
adam, yəqin, senyorina Cülyettadan başqa toxundurur, qasidin qolundakı ipək lenti
burda heç kimi tanımır. Ola bilsin, sığallayır və oxumağa başlayır). “Hər
məktubda Mantuya taxılından, Venesiya yaşanmış günü ürəyimdən qoparıb, toxum
mal ətindən, çaxırdan, dostlarımızın qalıb- kimi torpağa atıram. Və günlərimdən
soruşuram: “Bəs Sevgiyə siz nə aparırsı-
qalmadığından yazılıb.
X o r. Məktubu oxuyun! Orda nə nız?” Axı hər gülün öz ətri var. Və qəlbimin
138 yazılıb? Senyorina Cülyetta kimdi? O, biyabanına yığışan bütün günlərimə
2016 zadəgandı. Məşhur aşiqdi. Kapulettinin pıçıldayıram: “Hamınız ağ zanbaq kimi
dəmirçidən doğulan qızıdı? Yox, o açsanız – məgər bundan zaman dəyi-
şəcəkmi?” “Siz onun təbəssümünü havayla
doğmayıb, köhnə meydanda evi olan Mon- mənə göndərirsiz?” – gəncliyimin dəyir-
tekkinin qızıdı. Amma onların hamısı manından və yelqovanından soruşuram.
pozğundu. Bu lap gəncdi. Kapuletti soğan “Siz onun təbəssümünü su ilə mənə gön-
satmaqla varlanıb, onu Venesiyaya dərirsiz?” – su ilə üzən qayıqlardan soru-
aparırdılar. Hələ ipək də satırdılar. Axır ki, şuram. Xəyali qəsrlərə, sulara krallar
məktub oxunacaq, ya yox? Biz xəbər hökmranlıq eləmirlər ki!” (Məktubu çevirir.)
Alvaro Kunkero. Musiqiçinin qeydləri gözləyirik!
“Әgər səslər sənin dodağında Sevginin
Q o n f a l o n e r. Sakit olun, senyorina nəfəsi olmayacaqsa, Romeo kimdi ki?
Cülyettanın arxasınca adam göndərmişik. Ax, Sevgi, sən artıq güllü-çiçəkli may
Oxumağı bilirsə, oxuyacaq, bilmirsə, se- deyilsən!”
natorlardan biri oxuyar. Bu da senyorina
Cülyetta. Məktubu çevirib, dirəkdən asılan fənərə
yaxınlaşaraq oxuyur.
IV ŞӘKİL “Mən səninlə danışmaq və səni görmək
vərdişini yadırğamamışam, Cülyetta, axı
Cülyetta meydanda görünür. Sükut Sienada hər gün ağ göyərçinləri görürəm.
çökür. Cülyetta qonfalonerlə senatorların Səhərlər gözümü açan kimi, qəlbimdən
dayandığı eyvana qalxır. xatirələr süzülür, çünki qanı hələ də
damarlarımda qovan yorğun ürəyim onunla
Q o n f a l o n e r. Senyorina, Sienadan ağzınacan doludu... Ağ zanbaq dəstəsini
gələn qasid sizə məktub gətirib. Ünvan sinəmə sıxıb deyirəm: “Cülyetta!” Xəyal-
K ə n d l i. Әgər öküzlərdən bir xəbər şəhəri. Kədərli infanta senyorina Cülyet-
gətirməyibsə, gəlin hələlik onun atını taya”.
yeyək. Q a s i d (diz çökür). Senyorina, bu
X o r. Әt! Mantuya taxılı yoxdu! qış ovcunda ölən quşun dimdiyindən
Mantuyanı yandırıblar! Heç harda heç düzəlmiş qələmlə bu məktubu yazan adam
kim qalmayıb! Biz bu dünyada təkik! Yalnız mənə dedi: “Sən onu ünvansız da
isveçrəlilər və biz qalmışıq! Atı! Atı öldürün! tapacaqsan, çünki göydə Ayı kim görməz?”
Q o n f a l o n e r. Sakit! Sakit! Bəlkə, C ü l y e t t a. Bu Romeo olmalıdı.
bu məktubda hamı üçün, bütün Verona Q a s i d. Bəli, senyorina, Romeodu.
camaatı üçün bir xəbər var. Onu yazan C u l y e t t a (məktubu dodaqlarına
adam, yəqin, senyorina Cülyettadan başqa toxundurur, qasidin qolundakı ipək lenti
burda heç kimi tanımır. Ola bilsin, sığallayır və oxumağa başlayır). “Hər
məktubda Mantuya taxılından, Venesiya yaşanmış günü ürəyimdən qoparıb, toxum
mal ətindən, çaxırdan, dostlarımızın qalıb- kimi torpağa atıram. Və günlərimdən
soruşuram: “Bəs Sevgiyə siz nə aparırsı-
qalmadığından yazılıb.
X o r. Məktubu oxuyun! Orda nə nız?” Axı hər gülün öz ətri var. Və qəlbimin
138 yazılıb? Senyorina Cülyetta kimdi? O, biyabanına yığışan bütün günlərimə
2016 zadəgandı. Məşhur aşiqdi. Kapulettinin pıçıldayıram: “Hamınız ağ zanbaq kimi
dəmirçidən doğulan qızıdı? Yox, o açsanız – məgər bundan zaman dəyi-
şəcəkmi?” “Siz onun təbəssümünü havayla
doğmayıb, köhnə meydanda evi olan Mon- mənə göndərirsiz?” – gəncliyimin dəyir-
tekkinin qızıdı. Amma onların hamısı manından və yelqovanından soruşuram.
pozğundu. Bu lap gəncdi. Kapuletti soğan “Siz onun təbəssümünü su ilə mənə gön-
satmaqla varlanıb, onu Venesiyaya dərirsiz?” – su ilə üzən qayıqlardan soru-
aparırdılar. Hələ ipək də satırdılar. Axır ki, şuram. Xəyali qəsrlərə, sulara krallar
məktub oxunacaq, ya yox? Biz xəbər hökmranlıq eləmirlər ki!” (Məktubu çevirir.)
Alvaro Kunkero. Musiqiçinin qeydləri gözləyirik!
“Әgər səslər sənin dodağında Sevginin
Q o n f a l o n e r. Sakit olun, senyorina nəfəsi olmayacaqsa, Romeo kimdi ki?
Cülyettanın arxasınca adam göndərmişik. Ax, Sevgi, sən artıq güllü-çiçəkli may
Oxumağı bilirsə, oxuyacaq, bilmirsə, se- deyilsən!”
natorlardan biri oxuyar. Bu da senyorina
Cülyetta. Məktubu çevirib, dirəkdən asılan fənərə
yaxınlaşaraq oxuyur.
IV ŞӘKİL “Mən səninlə danışmaq və səni görmək
vərdişini yadırğamamışam, Cülyetta, axı
Cülyetta meydanda görünür. Sükut Sienada hər gün ağ göyərçinləri görürəm.
çökür. Cülyetta qonfalonerlə senatorların Səhərlər gözümü açan kimi, qəlbimdən
dayandığı eyvana qalxır. xatirələr süzülür, çünki qanı hələ də
damarlarımda qovan yorğun ürəyim onunla
Q o n f a l o n e r. Senyorina, Sienadan ağzınacan doludu... Ağ zanbaq dəstəsini
gələn qasid sizə məktub gətirib. Ünvan sinəmə sıxıb deyirəm: “Cülyetta!” Xəyal-
