Page 219 - "Xəzər"
P. 219
әti şişib pomidor kimi qızardı. Əlini tәmizlikdәn danışdı, hiddәtimi cilovla- 219
yeşiyә soxub, iki qәdәh, bir şüşә maq üçün bir neçә mәslәhәt verdi, 2015
konyak çıxardı. Mat qaldım: doğrudu, onlara әmәl etmәklә pis hadisәlәrdәn
mәnimlә hәmişә yaxşı davranırdı, qoruna bilәrdim, axırda isә dustaqlara Kamilo Xose Sela. Paskual Duartenin ailәsi
ancaq hәlә belә şey olmamışdı. kömәk mәqsәdilә Madriddә yaranmış
xeyriyyә tәşkilatından – mәhbusların
– Nә olub, don Konrado? islah olunması üzrә Qadınlar komitәsi
– Heç nә oğlum, heç nә... Di iç, adından mәnә iyirmi beş peset verdi.
azadlığının sağlığına!
Onu yenә öskürәk tutdu. Zәngi basıb nәzarәtçini çağırdı.
– Mәnim azadlığımın? – tәkrar Sonra әlimi sıxdı.
soruşdum.
Əliylә susmağımı işarә elәdi. Bu – Əlvida, oğlum. Tanrı sәni qorusun.
dәfә әksinә oldu – öskürәk gülüşә Sevincdәn başımı itirmişdim. O,
şevrildi. nәzarәtçiyә tәrәf çevrildi.
– Hә! Siz lotuların bәxti gәtirir! – Munyos, bu cәnabı çıxışa qәdәr
Bu xәbәri mәnә verdiyinә görә ötürün. Ancaq әvvәlcә dәftәrxanaya
sevinirdi, qapını açıb mәni azadlığa gedin, ona çatacaq sәkkiz günlük
buraxa bilәcәyi üçün xoşhal idi. Əgәr maddı yardım var.
dustaqxanada qalmağımın daha yaxşı Munyosla bir daha rastlaşmadım,
olduğunu bilsәydi! Çinçilaya tәkrar amma don Konrado ilә üç il yarım
qayıdanda bunu ağlamsınaraq etiraf keçәndәn sonra görüşdük.
etdi. Qatar, nәhayәt, gәldi – bu hәyatda
– Di yaxşı, zarafatı qurtaraq! Oxu... gec-tez hәr şey gәlib çatır, yalnız tәhqir
Azadlığa çıxmağım barәdә әmri olunmuşların bağışlanmasından savayı.
mәnә tәrәf itәlәdi. Baxdım, ancaq Kupemә keçib, gün yarım yırğalana-
inana bilmirdim. yırğalana mәnә son dәrәcә tanış olan,
– Oxudun? yolboyu gözümün önündәn çәkilmәyәn
– Bәli, senyor. stansiyamıza gәlib çatdım. İlahidәn
Don Konrado qovluğu açıb, iki eyni başqa gәldiyimi bilәn yox idi, intәhası,
cür kağız – cәzanı çәkdiyim haqqında qәribәydi, qәfil xәyalımda canlandı ki,
şәhadәtnamә çıxardı. perron adamla doludu, hamı sevinir,
– Götür, bu sәnindi. Bununla әllәrini qaldırıb, dәsmalını yellәyib mәni
istәdiyin yerә gedә bilәrsәn. Bura qol salamlayır, adımı qışqırır.
çәk. Mürәkkәb lәkәsi salma. Qatardan enәndә soyuq iliyimә
Sәnәdi iki qatlayıb, pul kisәmә işlәdi. Stansiyada heç kim yox idi.
qoydum... Mәn azad idim! Hәmin Qaranlıq düşmüşdü. Rәis senyor
dәqiqә nә hisslәr keçirdiyimi deyә Qreqorio bir yanında yaşıl, o biri yanın-
bilmirәm. Don Konrado ciddi görkәm da qırmızı işıq yanan yağ fәnәri vә
aldı; yaxşı yol arzulayıb, düzlükdәn, tәnәkә başlıqlı kiçik bayrağı әlindә
tutub, qatara yol verdi.
yeşiyә soxub, iki qәdәh, bir şüşә maq üçün bir neçә mәslәhәt verdi, 2015
konyak çıxardı. Mat qaldım: doğrudu, onlara әmәl etmәklә pis hadisәlәrdәn
mәnimlә hәmişә yaxşı davranırdı, qoruna bilәrdim, axırda isә dustaqlara Kamilo Xose Sela. Paskual Duartenin ailәsi
ancaq hәlә belә şey olmamışdı. kömәk mәqsәdilә Madriddә yaranmış
xeyriyyә tәşkilatından – mәhbusların
– Nә olub, don Konrado? islah olunması üzrә Qadınlar komitәsi
– Heç nә oğlum, heç nә... Di iç, adından mәnә iyirmi beş peset verdi.
azadlığının sağlığına!
Onu yenә öskürәk tutdu. Zәngi basıb nәzarәtçini çağırdı.
– Mәnim azadlığımın? – tәkrar Sonra әlimi sıxdı.
soruşdum.
Əliylә susmağımı işarә elәdi. Bu – Əlvida, oğlum. Tanrı sәni qorusun.
dәfә әksinә oldu – öskürәk gülüşә Sevincdәn başımı itirmişdim. O,
şevrildi. nәzarәtçiyә tәrәf çevrildi.
– Hә! Siz lotuların bәxti gәtirir! – Munyos, bu cәnabı çıxışa qәdәr
Bu xәbәri mәnә verdiyinә görә ötürün. Ancaq әvvәlcә dәftәrxanaya
sevinirdi, qapını açıb mәni azadlığa gedin, ona çatacaq sәkkiz günlük
buraxa bilәcәyi üçün xoşhal idi. Əgәr maddı yardım var.
dustaqxanada qalmağımın daha yaxşı Munyosla bir daha rastlaşmadım,
olduğunu bilsәydi! Çinçilaya tәkrar amma don Konrado ilә üç il yarım
qayıdanda bunu ağlamsınaraq etiraf keçәndәn sonra görüşdük.
etdi. Qatar, nәhayәt, gәldi – bu hәyatda
– Di yaxşı, zarafatı qurtaraq! Oxu... gec-tez hәr şey gәlib çatır, yalnız tәhqir
Azadlığa çıxmağım barәdә әmri olunmuşların bağışlanmasından savayı.
mәnә tәrәf itәlәdi. Baxdım, ancaq Kupemә keçib, gün yarım yırğalana-
inana bilmirdim. yırğalana mәnә son dәrәcә tanış olan,
– Oxudun? yolboyu gözümün önündәn çәkilmәyәn
– Bәli, senyor. stansiyamıza gәlib çatdım. İlahidәn
Don Konrado qovluğu açıb, iki eyni başqa gәldiyimi bilәn yox idi, intәhası,
cür kağız – cәzanı çәkdiyim haqqında qәribәydi, qәfil xәyalımda canlandı ki,
şәhadәtnamә çıxardı. perron adamla doludu, hamı sevinir,
– Götür, bu sәnindi. Bununla әllәrini qaldırıb, dәsmalını yellәyib mәni
istәdiyin yerә gedә bilәrsәn. Bura qol salamlayır, adımı qışqırır.
çәk. Mürәkkәb lәkәsi salma. Qatardan enәndә soyuq iliyimә
Sәnәdi iki qatlayıb, pul kisәmә işlәdi. Stansiyada heç kim yox idi.
qoydum... Mәn azad idim! Hәmin Qaranlıq düşmüşdü. Rәis senyor
dәqiqә nә hisslәr keçirdiyimi deyә Qreqorio bir yanında yaşıl, o biri yanın-
bilmirәm. Don Konrado ciddi görkәm da qırmızı işıq yanan yağ fәnәri vә
aldı; yaxşı yol arzulayıb, düzlükdәn, tәnәkә başlıqlı kiçik bayrağı әlindә
tutub, qatara yol verdi.
