Page 214 - "Xəzər"
P. 214
– Sәni bağışlayıram, Lola, ancaq sıxıldı, axı vaxtilә çox gözәl idi.
adını deyәcәksәn... – Sәnә nә lazımdı?
– Hә. – Bir nәfәri axtarıram.
Rәngi ağardı, sifәti haldan-hala – Əgәr düşmәndәn qaçırsa, demәk,
düşdü. Evә bәdbәxtlik gәtirdiyimә görә pis adamdı.
mәni dәhşәtli qorxu bürüdü. Lolanın – Hә...
başını әllәrimin arasına aldım, – Əgәr gözlәnilәn görüşdәn
sığalladım, sadiq әrin deyә bilәcәyi yayınırsa, demәk, pis adamdı.
әn xoş sözlәri dedim, neçә әzab – Hә... O hardadı?
çәkdiyini anlayaraq, sualımdan – Bilmirәm. Dünәn getdi.
bayılacağından qorxub onu özümә – Hara getdi?
sıxdım. – Bilmirәm.
– O kimdi? – Bilmirsәn?
– Ədәbaz! – Yox.
– Ədәbaz? – Doğru deyirsәn?
214 Loladan sәs çıxmadı. – Gün kimi doğrudu.
2015 O ölmüşdü – başı sinәsinә Yalan danışana oxşamırdı. Vә mәnә
düşmüşdü, saçları üzünә dağılmışdı... olan sevgisini, Ədabazı atıb, qayğıma
Oturduğu yerdә tarazlığını hәlә bir an qalmaq üçün evә qayıtmağıyla sübut
da saxladı vә xırda daşlardan bәzәk elәdi.
vurulmuş mәtbәxin döşәmәsinә – Bilmirsәn, uzağa gedib?
sәrildi... – Mәnә heç nә demәdi.
Kamilo Xose Sela. Paskual Duartenin ailәsi Əlac yoxdu, qәzәbimi boğmalı
16 oldum. Əclafa olan acığı bir bәxtsizdәn
Əqrәblәrin sinәmdәki yuvası dağıldı, çıxmaq kişiyә yaraşmaz.
damarımın hәr damcı qanından mәni – Sәn nә baş verdiyini bilirdin?
sancan ilanlar baş qaldırdı. – Hә.
Arvadımın qatilini, bacımı rüsvay – Bilә-bilә dә susdun?
edәni, mәnә hәr şeydәn çox dәrd – Kimә deyә bilәrdim?
gәtirәn adamı axtarmağa başladım. – Heç kimә...
Gizlәndiyinә görә onu tapmaq asan Doğrudu, deyәsi bir adam yoxdu.
deyildi. Tülüngü mәnim gәlişimdәn Elә acılar var, hamıya toxunmur, heç
xәbәr tutmuşdu, dörd ay Almendrale- kimә demәdәn gәrәk onu tәk çәkәsәn.
xoda gözә görünmәdi. Onu tutmaq Başına gәlәnlәri hәr kәsә danışmaq
üçün “Yeni Madrid” fahişәxanasına olmur, sәni başa düşmәzlәr.
gedib, Rosario ilә görüşdüm... Necә Rosario mәnimlә getdi.
dә dәyişmişdi! Qocalmışdı, üzü vaxtsız – Burda bir gün dә qalmaq
qırışmışdı, gözlәri çuxura düşmüşdü, istәmirәm. Yorulmuşam.
saçları yaprıxmışdı. Baxanda ürәyim Evә hürkәk, hәr şeylә barışmış
adını deyәcәksәn... – Sәnә nә lazımdı?
– Hә. – Bir nәfәri axtarıram.
Rәngi ağardı, sifәti haldan-hala – Əgәr düşmәndәn qaçırsa, demәk,
düşdü. Evә bәdbәxtlik gәtirdiyimә görә pis adamdı.
mәni dәhşәtli qorxu bürüdü. Lolanın – Hә...
başını әllәrimin arasına aldım, – Əgәr gözlәnilәn görüşdәn
sığalladım, sadiq әrin deyә bilәcәyi yayınırsa, demәk, pis adamdı.
әn xoş sözlәri dedim, neçә әzab – Hә... O hardadı?
çәkdiyini anlayaraq, sualımdan – Bilmirәm. Dünәn getdi.
bayılacağından qorxub onu özümә – Hara getdi?
sıxdım. – Bilmirәm.
– O kimdi? – Bilmirsәn?
– Ədәbaz! – Yox.
– Ədәbaz? – Doğru deyirsәn?
214 Loladan sәs çıxmadı. – Gün kimi doğrudu.
2015 O ölmüşdü – başı sinәsinә Yalan danışana oxşamırdı. Vә mәnә
düşmüşdü, saçları üzünә dağılmışdı... olan sevgisini, Ədabazı atıb, qayğıma
Oturduğu yerdә tarazlığını hәlә bir an qalmaq üçün evә qayıtmağıyla sübut
da saxladı vә xırda daşlardan bәzәk elәdi.
vurulmuş mәtbәxin döşәmәsinә – Bilmirsәn, uzağa gedib?
sәrildi... – Mәnә heç nә demәdi.
Kamilo Xose Sela. Paskual Duartenin ailәsi Əlac yoxdu, qәzәbimi boğmalı
16 oldum. Əclafa olan acığı bir bәxtsizdәn
Əqrәblәrin sinәmdәki yuvası dağıldı, çıxmaq kişiyә yaraşmaz.
damarımın hәr damcı qanından mәni – Sәn nә baş verdiyini bilirdin?
sancan ilanlar baş qaldırdı. – Hә.
Arvadımın qatilini, bacımı rüsvay – Bilә-bilә dә susdun?
edәni, mәnә hәr şeydәn çox dәrd – Kimә deyә bilәrdim?
gәtirәn adamı axtarmağa başladım. – Heç kimә...
Gizlәndiyinә görә onu tapmaq asan Doğrudu, deyәsi bir adam yoxdu.
deyildi. Tülüngü mәnim gәlişimdәn Elә acılar var, hamıya toxunmur, heç
xәbәr tutmuşdu, dörd ay Almendrale- kimә demәdәn gәrәk onu tәk çәkәsәn.
xoda gözә görünmәdi. Onu tutmaq Başına gәlәnlәri hәr kәsә danışmaq
üçün “Yeni Madrid” fahişәxanasına olmur, sәni başa düşmәzlәr.
gedib, Rosario ilә görüşdüm... Necә Rosario mәnimlә getdi.
dә dәyişmişdi! Qocalmışdı, üzü vaxtsız – Burda bir gün dә qalmaq
qırışmışdı, gözlәri çuxura düşmüşdü, istәmirәm. Yorulmuşam.
saçları yaprıxmışdı. Baxanda ürәyim Evә hürkәk, hәr şeylә barışmış
