Page 213 - "Xəzər"
P. 213
– Bәlkә heç bilmәdilәr! danışmaq istәmirdim – bu ikimizә aid 213
– Bilәcәklәr! idi, öz aramızda hәll elәmәliydik. Lolanı 2015
Allah görür ki, mәn zalım deyilәm, çağırıb dedim:
ancaq elin adәti adamı eşşәyin noxtası Kamilo Xose Sela. Paskual Duartenin ailәsi
kimi tutub buraxmır. Əgәr mәnim – Sakit ola bilәrsәn.
kişiliyim bağışlamağa icazә versә – – Nәdi ki?
bağışlayardım, ancaq dünya hәmin – Senyora Enqrasiyanı heç kim
dünyadı, axına qarşı üzmәksә әbәsdi. çağırmayacaq.
– Yaxşısı çağırmaqdı! O, vağ quşu kimi yerindә dondu.
– Senyora Enqrasiyanı? – Sәn çox mәrhәmәtlisәn, Paskual.
– Hә. – Sәn düşündüyündәn dә
– Yox, Allah xatirinә! Hәmişә qan- mәrhәmәtliyәm.
irin doğacağam? – Mәndәn dә mәrhәmәtlisәn.
Ayaqlarımdan öpmәk üçün – Mәsәlә onda deyil. Uşaq
döşәmәyә yıxıldı. kimdәndi?
– Tәki istә, canımı verәrәm sәnә! – Soruşma!
– Mәnә lazım deyil. – Lola, bilmәyim yaxşıdı.
– Sәni incitdiyimә görә qanımı, – Sәnә demәyә qorxuram.
gözlәrimi verәrәm! – Qorxursan?
– Lazım deyil. – Sәn onu öldürәcәksәn.
– Döşlәrimi, saçımı, dişlәrimi – Onu belә çox sevirsәn?
verәrәm! Nә istәsәn verәrәm, bircә – Mәn onu sevmirәm.
ona toxunma, mәn onunla nәfәs alıram! – Onda niyә demirsәn?
Ağlayıb ürәyini boşaltmasına imkan – Çünki qan tökmәk sizdә
vermәk yaxşı olardı – qoy әldәn nәsillikcәdi.
düşәnәcәn ağlasın, sonra sakitlәşib Bu sözlәr mәnә köz kimi yapışdı,
ağlını başına yığar. mәnimlә dә qәbirә gedәcәk.
Görünür, alçaq aradüzәldәn anam – Bәs and içsәm ki, heç nә
hәr şeyin baiskarıydı – gizlәnib qarşıma elәmәyәcәyәm?
çıxmamağa çalışırdı. Əlbәttә, hәqiqәt – İnanmaram.
acı olar! Anam mәnimlә bacardıqca – Niyә?
az danışırdı, mәn bir qapıdan girәndә, – Çünki belә şey ola bilmәz,
o biri qapıdan çıxırdı, yemәyimi vax- Paskual, sәn kişisәn!
tında verirdi, belә şey nә әvvәl, nә – Şükürlәr olsun, ancaq mәn
sonra olmuşdu (dәrk elәmәk ağırdı, sözümdә dә möhkәmәm.
ancaq canlarına qorxu salmasan, sәni Lola qucağıma atıldı.
rahat yaşamağa qoymazlar!). Elә – Bundan sonra heç nә olmaması
yumşalmışdılar ki, hәtta utanmağa üçün hәyatımı verәrәm!
başlamışdım. Lola barәdә onunla – Sәnә inanıram.
– Tәki mәni bağışlayasan!
– Bilәcәklәr! idi, öz aramızda hәll elәmәliydik. Lolanı 2015
Allah görür ki, mәn zalım deyilәm, çağırıb dedim:
ancaq elin adәti adamı eşşәyin noxtası Kamilo Xose Sela. Paskual Duartenin ailәsi
kimi tutub buraxmır. Əgәr mәnim – Sakit ola bilәrsәn.
kişiliyim bağışlamağa icazә versә – – Nәdi ki?
bağışlayardım, ancaq dünya hәmin – Senyora Enqrasiyanı heç kim
dünyadı, axına qarşı üzmәksә әbәsdi. çağırmayacaq.
– Yaxşısı çağırmaqdı! O, vağ quşu kimi yerindә dondu.
– Senyora Enqrasiyanı? – Sәn çox mәrhәmәtlisәn, Paskual.
– Hә. – Sәn düşündüyündәn dә
– Yox, Allah xatirinә! Hәmişә qan- mәrhәmәtliyәm.
irin doğacağam? – Mәndәn dә mәrhәmәtlisәn.
Ayaqlarımdan öpmәk üçün – Mәsәlә onda deyil. Uşaq
döşәmәyә yıxıldı. kimdәndi?
– Tәki istә, canımı verәrәm sәnә! – Soruşma!
– Mәnә lazım deyil. – Lola, bilmәyim yaxşıdı.
– Sәni incitdiyimә görә qanımı, – Sәnә demәyә qorxuram.
gözlәrimi verәrәm! – Qorxursan?
– Lazım deyil. – Sәn onu öldürәcәksәn.
– Döşlәrimi, saçımı, dişlәrimi – Onu belә çox sevirsәn?
verәrәm! Nә istәsәn verәrәm, bircә – Mәn onu sevmirәm.
ona toxunma, mәn onunla nәfәs alıram! – Onda niyә demirsәn?
Ağlayıb ürәyini boşaltmasına imkan – Çünki qan tökmәk sizdә
vermәk yaxşı olardı – qoy әldәn nәsillikcәdi.
düşәnәcәn ağlasın, sonra sakitlәşib Bu sözlәr mәnә köz kimi yapışdı,
ağlını başına yığar. mәnimlә dә qәbirә gedәcәk.
Görünür, alçaq aradüzәldәn anam – Bәs and içsәm ki, heç nә
hәr şeyin baiskarıydı – gizlәnib qarşıma elәmәyәcәyәm?
çıxmamağa çalışırdı. Əlbәttә, hәqiqәt – İnanmaram.
acı olar! Anam mәnimlә bacardıqca – Niyә?
az danışırdı, mәn bir qapıdan girәndә, – Çünki belә şey ola bilmәz,
o biri qapıdan çıxırdı, yemәyimi vax- Paskual, sәn kişisәn!
tında verirdi, belә şey nә әvvәl, nә – Şükürlәr olsun, ancaq mәn
sonra olmuşdu (dәrk elәmәk ağırdı, sözümdә dә möhkәmәm.
ancaq canlarına qorxu salmasan, sәni Lola qucağıma atıldı.
rahat yaşamağa qoymazlar!). Elә – Bundan sonra heç nә olmaması
yumşalmışdılar ki, hәtta utanmağa üçün hәyatımı verәrәm!
başlamışdım. Lola barәdә onunla – Sәnә inanıram.
– Tәki mәni bağışlayasan!
