Page 185 - "Xəzər"
P. 185
tünә dәrd qoyurdu. Yәqin ki, bütün XIII 185
xoşagәlmәzliklәrә baxmayaraq, hәlә Külәkli, zülmәt gecәlәrin birindә 2015
dә Melitonu sevirdi. Qız kürәyini güclü Meliton qızı da götürüb, aradan çıxdı.
vә hökmlü bir adama söykәmәk istәyirdi Qaçqınlar dolanbac cığırlarla kәnddәn Auqusto Roa Bastos. Kurupi
– onu tovlayıb, yoldan çıxardığı vaxtlarda uzaqlaşdılar.
Meliton mәhz belә bir adam idi. Qaranlıqda yox olan iki kölgәni
Komissarın xarakterindәki dәyişiklik yalnız Brixida görmüşdü.
Felisitanı utandırmağa başlamışdı. Meli- Neçә gün idi ki, nә Meliton, nә dә
ton ağlayıb-sıtqadıqca qız başa düşürdü Felisita gözә dәyirdi. Əvvәlcә
ki, artıq onu әvvәlki kimi sevә bilmә- fikirlәşdilәr ki, komissar qızı zorla
yәcәk. Qorxudan ağlını itirmiş sәrxoş qaçırıb. Müharibәnin qurtarmasından,
Meliton onu döyüb-söysәydi, tәhqir siyasi komissarın yox olmasından
etsәydi, bundan yaxşıydı – Felisita, heç ürәklәnәn insanlar müxtәlif ehtimallar
olmasa, öz dәrdini unudar, cismani ağrı irәli sürürdü. Artıq onlar әvvәlki kimi
qәlbinin sızıltılarını azaldardı. gizlindә pıçıldaşmırdılar. İndi üzlәr
qәzәbdәn alışıb-yanır, ağızlardan qeyzli
– Ağlama, Meliton… Hәr şey yaxşı nidalar eşidilirdi.
olacaq… – Felisita onun pırtlaşıq saçla- – O alçaq bir daha qayıtmayacaq.
rını sığallayaraq, ovutmağa çalışırdı. Felisitanı hardasa gizlәdib, özü isә
Əslindә isә bu, qana dönmüş ürәyin әkizlәrin qorxusundan qaçıb, aradan
giley-güzarından başqa bir şey deyildi. çıxıb, – qoca Apolinario bazarın orta-
Qız öz sevgilisini sakitlәşdirmәk fikrindә sında toplaşanlara dedi.
deyildi – onsuz da, yaxşı heç nә gözlә- – Qoyburu qardaşları onu bağışla-
mirdi – sadәcә onun başını qatmaq, mayacaqlar, yerin deşiyindә dә olsa,
bir növ başının altına yastıq qoymaq tapıb öldürәcәklәr, – kimsә әlavә etdi.
istәyirdi. Onunla birgә özünә dә lay- – Xaricә qaçsa, canını qurtara bilәr.
lay çalırdı. Neylәmәli, ümidsiz yaşamaq – Uzağa qaça bilmәz, – Apolinario
mәcburiyyәtini birtәhәr ört-basdır dedi, – qorxağın, ürәksizin biridir. Ancaq
elәmәk lazım idi. Belәcә, pozğunluqla dünyanın o başına da getsә, әkizlәr
sadәdilliyin mübarizәsindә qәlәbә çalan onu tapacaq. Qoyburu qardaşları yeri-
tәrәf sonuncu oldu, ancaq bu qәlәbә göyü әlәk-vәlәk elәyәcәklәr, intiqam
saf ürәkli bir insanın müsibәti, bütün almayınca ürәklәri soyumayacaq.
arzularının puç olması hesabına başa – Onun әlindәn hamı yanıqlıdır, –
gәldi. yaşlı arvadlardan biri dedi, – Krisanto
Vilyalba… başqaları!
– Yazıq Meliton İsasi! Onun yerindә
olmaq istәmәzdim!
– Ancaq o alçaq çox hiylәgәrdir,
ondan nә desәn çıxar, bir dә gördün,
özü onları güdüb, öldürmәyә başladı…
xoşagәlmәzliklәrә baxmayaraq, hәlә Külәkli, zülmәt gecәlәrin birindә 2015
dә Melitonu sevirdi. Qız kürәyini güclü Meliton qızı da götürüb, aradan çıxdı.
vә hökmlü bir adama söykәmәk istәyirdi Qaçqınlar dolanbac cığırlarla kәnddәn Auqusto Roa Bastos. Kurupi
– onu tovlayıb, yoldan çıxardığı vaxtlarda uzaqlaşdılar.
Meliton mәhz belә bir adam idi. Qaranlıqda yox olan iki kölgәni
Komissarın xarakterindәki dәyişiklik yalnız Brixida görmüşdü.
Felisitanı utandırmağa başlamışdı. Meli- Neçә gün idi ki, nә Meliton, nә dә
ton ağlayıb-sıtqadıqca qız başa düşürdü Felisita gözә dәyirdi. Əvvәlcә
ki, artıq onu әvvәlki kimi sevә bilmә- fikirlәşdilәr ki, komissar qızı zorla
yәcәk. Qorxudan ağlını itirmiş sәrxoş qaçırıb. Müharibәnin qurtarmasından,
Meliton onu döyüb-söysәydi, tәhqir siyasi komissarın yox olmasından
etsәydi, bundan yaxşıydı – Felisita, heç ürәklәnәn insanlar müxtәlif ehtimallar
olmasa, öz dәrdini unudar, cismani ağrı irәli sürürdü. Artıq onlar әvvәlki kimi
qәlbinin sızıltılarını azaldardı. gizlindә pıçıldaşmırdılar. İndi üzlәr
qәzәbdәn alışıb-yanır, ağızlardan qeyzli
– Ağlama, Meliton… Hәr şey yaxşı nidalar eşidilirdi.
olacaq… – Felisita onun pırtlaşıq saçla- – O alçaq bir daha qayıtmayacaq.
rını sığallayaraq, ovutmağa çalışırdı. Felisitanı hardasa gizlәdib, özü isә
Əslindә isә bu, qana dönmüş ürәyin әkizlәrin qorxusundan qaçıb, aradan
giley-güzarından başqa bir şey deyildi. çıxıb, – qoca Apolinario bazarın orta-
Qız öz sevgilisini sakitlәşdirmәk fikrindә sında toplaşanlara dedi.
deyildi – onsuz da, yaxşı heç nә gözlә- – Qoyburu qardaşları onu bağışla-
mirdi – sadәcә onun başını qatmaq, mayacaqlar, yerin deşiyindә dә olsa,
bir növ başının altına yastıq qoymaq tapıb öldürәcәklәr, – kimsә әlavә etdi.
istәyirdi. Onunla birgә özünә dә lay- – Xaricә qaçsa, canını qurtara bilәr.
lay çalırdı. Neylәmәli, ümidsiz yaşamaq – Uzağa qaça bilmәz, – Apolinario
mәcburiyyәtini birtәhәr ört-basdır dedi, – qorxağın, ürәksizin biridir. Ancaq
elәmәk lazım idi. Belәcә, pozğunluqla dünyanın o başına da getsә, әkizlәr
sadәdilliyin mübarizәsindә qәlәbә çalan onu tapacaq. Qoyburu qardaşları yeri-
tәrәf sonuncu oldu, ancaq bu qәlәbә göyü әlәk-vәlәk elәyәcәklәr, intiqam
saf ürәkli bir insanın müsibәti, bütün almayınca ürәklәri soyumayacaq.
arzularının puç olması hesabına başa – Onun әlindәn hamı yanıqlıdır, –
gәldi. yaşlı arvadlardan biri dedi, – Krisanto
Vilyalba… başqaları!
– Yazıq Meliton İsasi! Onun yerindә
olmaq istәmәzdim!
– Ancaq o alçaq çox hiylәgәrdir,
ondan nә desәn çıxar, bir dә gördün,
özü onları güdüb, öldürmәyә başladı…
