Page 183 - "Xəzər"
P. 183
il dә çәkә bilәrdi, on il dә, yüz il dә. kim buna inanardı? Meliton İsasi, deyә- 183
İtapedә heç nә dәyişilmәmişdi, zaman sәn, qıza әmәlli-başlı vurulmuşdu. Özü 2015
burada milçәklәri özünә cәzb edәn dә, sevgilisi Xuana Rosa vә digәr
hәrәkәtsiz bataqlıq suyuna bәnzәyirdi. aşnaları kimi yetkin qadın yox, qızlar Auqusto Roa Bastos. Kurupi
bulağından yenicә su içmiş, mavi gözlü
Xuana Rosa birdәn-birә izsiz-tozsuz bir yeniyetmәdi. On beş yaşlı quşcuğaz
yoxa çıxdı. gözünü qan örtmüş qırxyaşlı kor
yapalağı ovsunlamışdı.
Felisita Qoyburu hәr gün nahar
fasilәsindә peyda olur, komissarın ota- Bu eşq macәrası bir il sürdü. Bun-
ğına boylanmağı unutmurdu. Lәzzәtlә dan sonra uzaq Çakoda müharibә
әsnәyәn Meliton bәzәn açılıb-yığılan qurtardı vә ordudan tәrxis olunanlar
çarpayıdan ona әl elәyirdi. Bundan yavaş-yavaş öz evlәrinә qayıtmağa
xoşhal olan Felisita addımlarını yeyin- başladı.
lәdirdi. Yayın dözülmәz istisi qızılgül
kollarını qurutmuşdu. Dәrslәrdәn sonra XI
Felisita Melitonun kabinetinә gәlir, o Qardaşlarının evә qayıtdığını eşidәn
isә yerindәn durmadan çәkmәsiylә Felisita әl-ayağa düşdü. Ürәyindә
qapını örtürdü. Artıq gizlәtmәli heç nә sevinc vә qorxu hisslәri çulğaşmışdı.
yox idi. O, hamilәydi. Felisita qardaşlarından
gәlәn mәktubu Melitona göstәrdi. Onlar
Meliton İsasi artıq gecәlәr onun- Asunsyonda qәlәbә paradının keçiril-
bunun daxmasına «baş çәkmirdi». mәsini, tәrxis kağızlarının verilmәsini
Hamı çaş-baş qalmışdı – Tupa-Rupadan gözlәyirdilәr.
olan İsa Mәsihin elәyә bilmәdiyini Felisita Melitonun da canına vәlvәlә düşdü.
elәmişdi. Komissar artıq özünü ora- – Nә qәdәr ki gec deyil, Borxaya,
bura vurub, tәnha qadınların axtarışına mamaçanın yanına getmәliyik, – o,
çıxmırdı, mәşuqәlәri mәtbәxdә polislәr әmәlli-başlı pәrt olmuşdu.
üçün yemәk hazırlamırdı. Baxmayraq – İstәyirәm sәndәn uşağım olsun,
ki, Meliton onları yanından uzağa bu- Meliton. Bu mәnim әn böyük arzumdur!
raxmaq istәmirdi. O, hamını unutmuş, Amma… qorxuram. Mәnә kömәk elә,
yumşalmış, tamamilә Felisitaya qapan- elә şәrait yarat ki, uşağı dünyaya gәtirә
mışdı. Daha çığır-bağır salmır, özündәn bilim.
çıxıb, әtrafındakılara çımxırmırdı. Yalnız – Bilmirsәn ki, bu mümkün deyil?
Brixidayla danışanda sәsini ucaldırdı. – Meliton hirslә qışqırdı, – axı mәn
Ancaq son vaxtlar onunla da yumşaq sәnә evlәnә bilmәrәm!
davranmağa çalışırdı. – Elә isә, mәni başqa yerә apar!
Burdan çıxıb gedәk…
Melitonun әvvәlki qәddarlığından, – Gec-tez qardaşların bizi axtarıb
hiddәtindәn әsәr-әlamәt qalmamışdı, tapacaqlar. Yerin deşiyindәn dә olsa.
anadangәlmә qabalığını isә Felisita
axşamlar, kabinetin toranlığında
yumşaldırdı. Bu kimin ağlına gәlәrdi,
   178   179   180   181   182   183   184   185   186   187   188