Page 187 - "Xəzər"
P. 187
zlәrinin işığı söndü. Qocalıqdan beli Bir azdan yeni gәlәnlәrin şәrәfinә 187
bükülmüş qadın ayaqlarını sürüyә- atılan fişәnglәrin sәsi, «ura» nidaları 2015
sürüyә kokos ağaclarının arasındakı eşidildi.
daxmasına doğru üz tutdu. Auqusto Roa Bastos. Kurupi
– Axırımız nә olacaq! – qarı sızlıl-
Meliton İsasinin qayıdışını yalnız damağa başladı, – mәnim axırım nә
Mariya Rosa gördü. Meşәyә odun olacaq, donna Brixida, indi mәn
yığmağa getmiş qadına elә gәldi ki, neylәyәcәyәm? Şeytan yoldan çıxardı,
yuxu görür. Komissar atın belindә tәk günah sahibi oldum… Mәn bunu sizә
idi, deyәsәn, hara getdiyini özü dә vә don Melitona görә elәdim. Don
bilmirdi. O, az qala hәdәqәsindәn Meliton isә gәlib çıxmaq bilmir! O
çıxmış gözlәriylә Felisitanı axtarırdı, haraya yox olub axı? – qarı qapıyla
ancaq o heç yerdә gözә dәymirdi. Hәr pәncәrә arasında vurnuxur, tülkü gör-
halda, Mariya Rosa ona rast müş toyuq kimi hövllәnirdi. Qardaşların
gәlmәmişdi. Qadın bir dә gördü ki, qorxunc kölgәsi kabus kimi qarıya din-
bir-birinә bәnzәyәn iki kölgә döngәdә clik vermirdi.
kәmәnd atıb, onu atdan saldı… Ancaq
dәli qadının sözlәrinә heç kәs Otağın ortasında donub-qalmış Brix-
inanmadı, hamı bilirdi ki, onda qarabas- ida Mikaela bacını biganә baxışlarla
malar olur. Bunu özü dә bilirdi, odur süzürdü. Brixida titrәyәn әllәrilә ağzını
ki, gördüklәrini tez dә unudurdu. Yәqin, tutmuşdu, gözlәri sanki şüşәdәn idi.
o gün gördüklәri dә qarabasmaymış. Mikaela bacının qurşağından sallanan
Qadın gözlәrini sildi vә hәr şey yox tәsbeh yellәnir, bәrkdәn şaqqıldayırdı.
oldu, vәssalam! Heç bir yuxu köhnә Brixida әllәrini ağzından çәkib, qarnının
kabusları kölgәdә qoya bilmәz! üstündә çarpazladı.
Reallığın özü belә onun qarşısında
geri çәkilir, tәslim olur! – Yuxu!.. – o mızıldandı, – yuxum
çin olur!
XV
Mikaela bacı başılovlu Brixidanın Mikaela bacı yaxınlaşıb, әlini onun
yanına qaçdı. çiyninә qoydu vә yalvarışlı sәslә dedi:
– Əkizlәr gәlib! – dili dolaşa-dolaşa
xәbәr verdi. – Bircә yolumuz var, donna Brixi-
– Kim? da… Tupa-Rupeli İsa Mәsihә pәnah
– Qoyburu qardaşları!.. gәtirmәk lazımdır. Bizim dadımıza
– İlahi! – Brixida әllәri ilә ağzını tu- yalnız o çata bilәr… Siz gәrәk ona
tub, yavaşcadan içini çәkdi. yalvarasınız.
– Onları bir tәntәnәylә qarşılayırlar
ki! Hamı stansiyaya yığışıb… – Mәn…
– Bilirәm, siz ona inanmırsınız, –
qarı donquldandı, – iki ildir İtapedә
yaşayırsınız, ancaq bir dәfә dә olsun,
onu ziyarәt etmәmisiniz. Müqәddәs
cümә günündә belә xaç yürüşünә
çıxmadınız… Bilә-bilә ki, o, möcüzәlәr
bükülmüş qadın ayaqlarını sürüyә- atılan fişәnglәrin sәsi, «ura» nidaları 2015
sürüyә kokos ağaclarının arasındakı eşidildi.
daxmasına doğru üz tutdu. Auqusto Roa Bastos. Kurupi
– Axırımız nә olacaq! – qarı sızlıl-
Meliton İsasinin qayıdışını yalnız damağa başladı, – mәnim axırım nә
Mariya Rosa gördü. Meşәyә odun olacaq, donna Brixida, indi mәn
yığmağa getmiş qadına elә gәldi ki, neylәyәcәyәm? Şeytan yoldan çıxardı,
yuxu görür. Komissar atın belindә tәk günah sahibi oldum… Mәn bunu sizә
idi, deyәsәn, hara getdiyini özü dә vә don Melitona görә elәdim. Don
bilmirdi. O, az qala hәdәqәsindәn Meliton isә gәlib çıxmaq bilmir! O
çıxmış gözlәriylә Felisitanı axtarırdı, haraya yox olub axı? – qarı qapıyla
ancaq o heç yerdә gözә dәymirdi. Hәr pәncәrә arasında vurnuxur, tülkü gör-
halda, Mariya Rosa ona rast müş toyuq kimi hövllәnirdi. Qardaşların
gәlmәmişdi. Qadın bir dә gördü ki, qorxunc kölgәsi kabus kimi qarıya din-
bir-birinә bәnzәyәn iki kölgә döngәdә clik vermirdi.
kәmәnd atıb, onu atdan saldı… Ancaq
dәli qadının sözlәrinә heç kәs Otağın ortasında donub-qalmış Brix-
inanmadı, hamı bilirdi ki, onda qarabas- ida Mikaela bacını biganә baxışlarla
malar olur. Bunu özü dә bilirdi, odur süzürdü. Brixida titrәyәn әllәrilә ağzını
ki, gördüklәrini tez dә unudurdu. Yәqin, tutmuşdu, gözlәri sanki şüşәdәn idi.
o gün gördüklәri dә qarabasmaymış. Mikaela bacının qurşağından sallanan
Qadın gözlәrini sildi vә hәr şey yox tәsbeh yellәnir, bәrkdәn şaqqıldayırdı.
oldu, vәssalam! Heç bir yuxu köhnә Brixida әllәrini ağzından çәkib, qarnının
kabusları kölgәdә qoya bilmәz! üstündә çarpazladı.
Reallığın özü belә onun qarşısında
geri çәkilir, tәslim olur! – Yuxu!.. – o mızıldandı, – yuxum
çin olur!
XV
Mikaela bacı başılovlu Brixidanın Mikaela bacı yaxınlaşıb, әlini onun
yanına qaçdı. çiyninә qoydu vә yalvarışlı sәslә dedi:
– Əkizlәr gәlib! – dili dolaşa-dolaşa
xәbәr verdi. – Bircә yolumuz var, donna Brixi-
– Kim? da… Tupa-Rupeli İsa Mәsihә pәnah
– Qoyburu qardaşları!.. gәtirmәk lazımdır. Bizim dadımıza
– İlahi! – Brixida әllәri ilә ağzını tu- yalnız o çata bilәr… Siz gәrәk ona
tub, yavaşcadan içini çәkdi. yalvarasınız.
– Onları bir tәntәnәylә qarşılayırlar
ki! Hamı stansiyaya yığışıb… – Mәn…
– Bilirәm, siz ona inanmırsınız, –
qarı donquldandı, – iki ildir İtapedә
yaşayırsınız, ancaq bir dәfә dә olsun,
onu ziyarәt etmәmisiniz. Müqәddәs
cümә günündә belә xaç yürüşünә
çıxmadınız… Bilә-bilә ki, o, möcüzәlәr
