Page 189 - "Xəzər"
P. 189
Polislәr könülsüz hәrәkәtә gәldilәr. Felisitayla Melitonun xәlvәtә çәkildiyi 189
Bәzilәri ayağa qalxıb gәrnәşmәyә vaxtlarda olduğu kimi, bәnövşәyi rәngә 2015
başladı. çalmağa başladı. Yolun kәnarında
köhnә, әzik bir ayaqqabı tayı atılıb Auqusto Roa Bastos. Kurupi
– Donya Brixida komissarın adından qalmışdı. Palçıqdan hörülmüş barının
әmr elәyir ki, don Meliton gәlәnә kimi yanındakı qızılgül kolları tamamilә
karabinlәrinizi doldurub, keşikdә qurumuşdu. Komissarlığın pәncәrә-
dayanasınız. Aydındır? sindәn içәridәki tüfәnglәrin parıltısını
sezmәk olurdu. Portağal ağaclarının
– Oldu! – cavan polislәrdәn biri yarpaqları arasında cırcıramaların
ucadan sәslәnib, yoldaşlarına bic-bic axşam nәğmәsi sәslәnmәyә başla-
göz vurdu. mışdı.
Zarafatdan xoşhal olan cavan Mikaela bacı hәlә dә gәlib çıxma-
polislәr qımıldandılar. mışdı.
– Qoyburu qardaşları gәlib, Qürub çağının qızılı boyaları tünd
komissarlığı güllәbaran elәyә bilәrlәr. qırmızı rәnglә әvәzlәndi. Torpaq istidәn
buğlanır, bürkü pәncәrәdәn içәriyә vu-
– Çakoda güllә atmaqdan rurdu. Cırcıramaların sәsi, bir an da
bezmәyiblәr? – uzundraz, yöndәmsiz olsun, kәsilmirdi.
polis dedi.
Günәş işığı ilә birgә Brixidanın
– Bura Çako deyil. Gәlib buranı sәbri dә tükәnmәkdәydi. Qadın birdәn-
güllәyә tutsalar, sizin dәrinizә kor qәpik birә sakitlәşdi – bu, çıxılmaz vәziyyәtdә
dә verәn olmayacaq. olduğunu anlayan insanın rahatlığı idi.
Bir qәdәr dә gözlәdi. Nәhayәt, qarının
Əsgәrlәr pıqqıldaşdı. gәlmәyәcәyini yәqinlәşdirәndәn sonra,
– Sizә deyilәni elәyin. Donna qara örtüyünü çiyninә salıb, arxa qapı-
Brixidanın evindәn muğayat olun. dan bayıra çıxdı. Melitonla Felisitanın
– Baş üstә, senyor serjant! – caydaq getdiklәri cığıra düşdü. Sonra yola
polis dabanlarını qәsdәn bir-birinә vur- çıxıb, tәpәyә doğru irәlilәmәyә başladı.
du. Axşam toranlığı, yolun tozu vә örtük
Qarı dodağının altında deyinә- sifәtini gizlәtdiyi üçün başını aşağı
deyinә yola düzәldi. salıb yeriyәn yorğun yolçuya bәnzәyirdi.
İnsan iyi alan itlәrin arabir hürüşmәsi
XVI olmasaydı, varlığından xәbәr tutan
Brixida әynini geyinib, Mikaela belә olmazdı – o indi cisimsiz kölgәyә,
bacını gözlәyirdi. Özünә bәzәk-düzәk bәzәn tozlu yolların burulğanında gözә
vermәmişdi. Getdikcә hәyәcanlanırdı. görünәn xәyalәtә bәnzәyirdi.
Sakit, bürkülü gün mübhәm tәhdidlәrlә
doluydu. Brixida tez-tez pәncәrәyә Bir azdan Karovenidәn olan dәli
yaxınlaşıb, bayır-bacaya göz gәzdirirdi. qadınla rastlaşdı. Gözlәrinin odu
Günәş artıq qüruba enirdi. Komissar-
lığın bağlı qapısında әks olunan gün
işığı get-gedә solğunlaşaraq, nәhayәt,
Bәzilәri ayağa qalxıb gәrnәşmәyә vaxtlarda olduğu kimi, bәnövşәyi rәngә 2015
başladı. çalmağa başladı. Yolun kәnarında
köhnә, әzik bir ayaqqabı tayı atılıb Auqusto Roa Bastos. Kurupi
– Donya Brixida komissarın adından qalmışdı. Palçıqdan hörülmüş barının
әmr elәyir ki, don Meliton gәlәnә kimi yanındakı qızılgül kolları tamamilә
karabinlәrinizi doldurub, keşikdә qurumuşdu. Komissarlığın pәncәrә-
dayanasınız. Aydındır? sindәn içәridәki tüfәnglәrin parıltısını
sezmәk olurdu. Portağal ağaclarının
– Oldu! – cavan polislәrdәn biri yarpaqları arasında cırcıramaların
ucadan sәslәnib, yoldaşlarına bic-bic axşam nәğmәsi sәslәnmәyә başla-
göz vurdu. mışdı.
Zarafatdan xoşhal olan cavan Mikaela bacı hәlә dә gәlib çıxma-
polislәr qımıldandılar. mışdı.
– Qoyburu qardaşları gәlib, Qürub çağının qızılı boyaları tünd
komissarlığı güllәbaran elәyә bilәrlәr. qırmızı rәnglә әvәzlәndi. Torpaq istidәn
buğlanır, bürkü pәncәrәdәn içәriyә vu-
– Çakoda güllә atmaqdan rurdu. Cırcıramaların sәsi, bir an da
bezmәyiblәr? – uzundraz, yöndәmsiz olsun, kәsilmirdi.
polis dedi.
Günәş işığı ilә birgә Brixidanın
– Bura Çako deyil. Gәlib buranı sәbri dә tükәnmәkdәydi. Qadın birdәn-
güllәyә tutsalar, sizin dәrinizә kor qәpik birә sakitlәşdi – bu, çıxılmaz vәziyyәtdә
dә verәn olmayacaq. olduğunu anlayan insanın rahatlığı idi.
Bir qәdәr dә gözlәdi. Nәhayәt, qarının
Əsgәrlәr pıqqıldaşdı. gәlmәyәcәyini yәqinlәşdirәndәn sonra,
– Sizә deyilәni elәyin. Donna qara örtüyünü çiyninә salıb, arxa qapı-
Brixidanın evindәn muğayat olun. dan bayıra çıxdı. Melitonla Felisitanın
– Baş üstә, senyor serjant! – caydaq getdiklәri cığıra düşdü. Sonra yola
polis dabanlarını qәsdәn bir-birinә vur- çıxıb, tәpәyә doğru irәlilәmәyә başladı.
du. Axşam toranlığı, yolun tozu vә örtük
Qarı dodağının altında deyinә- sifәtini gizlәtdiyi üçün başını aşağı
deyinә yola düzәldi. salıb yeriyәn yorğun yolçuya bәnzәyirdi.
İnsan iyi alan itlәrin arabir hürüşmәsi
XVI olmasaydı, varlığından xәbәr tutan
Brixida әynini geyinib, Mikaela belә olmazdı – o indi cisimsiz kölgәyә,
bacını gözlәyirdi. Özünә bәzәk-düzәk bәzәn tozlu yolların burulğanında gözә
vermәmişdi. Getdikcә hәyәcanlanırdı. görünәn xәyalәtә bәnzәyirdi.
Sakit, bürkülü gün mübhәm tәhdidlәrlә
doluydu. Brixida tez-tez pәncәrәyә Bir azdan Karovenidәn olan dәli
yaxınlaşıb, bayır-bacaya göz gәzdirirdi. qadınla rastlaşdı. Gözlәrinin odu
Günәş artıq qüruba enirdi. Komissar-
lığın bağlı qapısında әks olunan gün
işığı get-gedә solğunlaşaraq, nәhayәt,
