Page 184 - "Xəzər"
P. 184
Onda ya onlar mәni güllәlәyәcәklәr, XII
ya da mәn onların işini bitirәcәyәm. Bir ay sonra Felisita Qoyburu bir
– Neylәmәk olar… Allah bilәn dәri, bir sümük qalmışdı. Gözәl mavi
mәslәhәtdir, – taleyi ilә barışan Felisita gözlәri öz tәravәtini itirmiş, gizlindә
hönkürüb ağladı, – sәnin, ya axıtdığı göz yaşlarından qıpqırmızı
qardaşlarımın hәyatı bahasına uşaq olmuşdu. Qız göz önündәcә yaşlan-
doğmaq istәmirәm. mışdı. Onun üzündә gah ümid işartıları
Əvvәlcә Mikaela bacının görünür, gah da çıxılmazlıq, mәyusluq
mәslәhәtiylә türkәçarәyә әl atdılar. ifadәsi yaranırdı. Felisita ilk dәfә bütün
Qarı komissarlığa bir qucaq müalicәvi iztirablardan daddı, rüsvayçılığın nә
ot gәtirdi. Bu otları qazanda qaynadıb, olduğunu bildi, qәm badәsini son
suyunu Felisitaya içirtmәyә başladı. damlasınacan içdi. Özü dә, bacısı Es-
Dәrslәrdәn sonra Felisita yenә dә periansita kimi damla-damla yox,
komissarın kabinetinә baş çәkirdi. An- birnәfәsә içmәli oldu. İndiyәcәn
caq artıq eşqbazlıq etmәyә yox, eşitmәdiyi, bilmәdiyi ağrı-acıyla baş-
184 Mikaela bacının hazırladığı hәlimi başa qaldı. Bu, müalicәsi mümkün ol-
2015 içmәk üçün gәlirdi. Öz pәncәrәsindәn mayan dәhşәtli yanıq ağrısını
hәr şeyә göz qoyan Brixida Felisitanın xatırladırdı.
inilti-zarıltısını eşidirdi – öyüyәn, Meliton İsasi ondan da betәr günә
yediklәrini qaytaran Felisitanın orqaniz- düşmüşdü. O, heç yerdәn kömәk
mi müqavimәt göstәrir, qız bәtnindәki gәlmәyәcәyini bilә-bilә, su burulğa-
dölü sala bilmirdi. nında çabalayan adama bәnzәyirdi.
Mikaela bacı Melitonun kabinetindә Yenә dә әtrafındakılara hirslәnir,
baş verәnlәri bütün tәfәrrüatıyla Brixi- kükrәyib-әsirdi, ancaq bu ona yüngüllük
daya çatdırırdı. gәtirmirdi. Get-gedә daha da әsәbi
– Heç nә kar elәmir, bilmirәm ona olurdu. Əyyaşlığa qurşanmışdı, bütün
nә verim. Nә gәnәgәrçәk yağı, nә günü içirdi. Bir ay bundan qabaq
Auqusto Roa Bastos. Kurupi kinә, nә dә ingilis yağı kömәk elәyir… yanağından qan daman Melitonun
Əlac qalır sonuncu vasitәyә. Ancaq sifәti şişib, bozumtul-bulanıq rәng
buna ürәk elәmirәm, qız çox zәifdir… almışdı. Kürәn saqqalı bataqlıq yerlәrdә
– Yazıq qız! – Brixida pıçıldadı; o, bitәn cod yarpaqlı kolluqları xatırladırdı.
qızın halına ürәkdәn acıyırdı. Bәzәn o, Felisitayla birlikdә saatlarla
– Yazıq?.. – Mikaela bacı kәkәlәdi, kabinetdәn çıxmır, ümidsizcәsinә qızın
– yazıq-filan deyil, abırsızın, hәyasızın gur saçlarını öpüb-oxşayırdı. Ancaq
birirdir! Ona әcәb olur. Gәl, indi belәsinә aşiq-mәşuq ehtirasıyla yox, qızının
kömәk elә! Ona yazığınız gәlmәsin, ölümcül xәstәliyә tutulduğunu bilәn bir
donna Brixida! ata nәvazişiylә.
– Düz deyirsәn, ancaq indi o da Onun atalıq qayğısı, narahatlığı
mәnim kimi bәdbәxtdir… Felisitanı ovutmaq әvәzinә, dәrdinin
ya da mәn onların işini bitirәcәyәm. Bir ay sonra Felisita Qoyburu bir
– Neylәmәk olar… Allah bilәn dәri, bir sümük qalmışdı. Gözәl mavi
mәslәhәtdir, – taleyi ilә barışan Felisita gözlәri öz tәravәtini itirmiş, gizlindә
hönkürüb ağladı, – sәnin, ya axıtdığı göz yaşlarından qıpqırmızı
qardaşlarımın hәyatı bahasına uşaq olmuşdu. Qız göz önündәcә yaşlan-
doğmaq istәmirәm. mışdı. Onun üzündә gah ümid işartıları
Əvvәlcә Mikaela bacının görünür, gah da çıxılmazlıq, mәyusluq
mәslәhәtiylә türkәçarәyә әl atdılar. ifadәsi yaranırdı. Felisita ilk dәfә bütün
Qarı komissarlığa bir qucaq müalicәvi iztirablardan daddı, rüsvayçılığın nә
ot gәtirdi. Bu otları qazanda qaynadıb, olduğunu bildi, qәm badәsini son
suyunu Felisitaya içirtmәyә başladı. damlasınacan içdi. Özü dә, bacısı Es-
Dәrslәrdәn sonra Felisita yenә dә periansita kimi damla-damla yox,
komissarın kabinetinә baş çәkirdi. An- birnәfәsә içmәli oldu. İndiyәcәn
caq artıq eşqbazlıq etmәyә yox, eşitmәdiyi, bilmәdiyi ağrı-acıyla baş-
184 Mikaela bacının hazırladığı hәlimi başa qaldı. Bu, müalicәsi mümkün ol-
2015 içmәk üçün gәlirdi. Öz pәncәrәsindәn mayan dәhşәtli yanıq ağrısını
hәr şeyә göz qoyan Brixida Felisitanın xatırladırdı.
inilti-zarıltısını eşidirdi – öyüyәn, Meliton İsasi ondan da betәr günә
yediklәrini qaytaran Felisitanın orqaniz- düşmüşdü. O, heç yerdәn kömәk
mi müqavimәt göstәrir, qız bәtnindәki gәlmәyәcәyini bilә-bilә, su burulğa-
dölü sala bilmirdi. nında çabalayan adama bәnzәyirdi.
Mikaela bacı Melitonun kabinetindә Yenә dә әtrafındakılara hirslәnir,
baş verәnlәri bütün tәfәrrüatıyla Brixi- kükrәyib-әsirdi, ancaq bu ona yüngüllük
daya çatdırırdı. gәtirmirdi. Get-gedә daha da әsәbi
– Heç nә kar elәmir, bilmirәm ona olurdu. Əyyaşlığa qurşanmışdı, bütün
nә verim. Nә gәnәgәrçәk yağı, nә günü içirdi. Bir ay bundan qabaq
Auqusto Roa Bastos. Kurupi kinә, nә dә ingilis yağı kömәk elәyir… yanağından qan daman Melitonun
Əlac qalır sonuncu vasitәyә. Ancaq sifәti şişib, bozumtul-bulanıq rәng
buna ürәk elәmirәm, qız çox zәifdir… almışdı. Kürәn saqqalı bataqlıq yerlәrdә
– Yazıq qız! – Brixida pıçıldadı; o, bitәn cod yarpaqlı kolluqları xatırladırdı.
qızın halına ürәkdәn acıyırdı. Bәzәn o, Felisitayla birlikdә saatlarla
– Yazıq?.. – Mikaela bacı kәkәlәdi, kabinetdәn çıxmır, ümidsizcәsinә qızın
– yazıq-filan deyil, abırsızın, hәyasızın gur saçlarını öpüb-oxşayırdı. Ancaq
birirdir! Ona әcәb olur. Gәl, indi belәsinә aşiq-mәşuq ehtirasıyla yox, qızının
kömәk elә! Ona yazığınız gәlmәsin, ölümcül xәstәliyә tutulduğunu bilәn bir
donna Brixida! ata nәvazişiylә.
– Düz deyirsәn, ancaq indi o da Onun atalıq qayğısı, narahatlığı
mәnim kimi bәdbәxtdir… Felisitanı ovutmaq әvәzinә, dәrdinin
