Page 112 - "Xəzər"

etdi... Yer ayrılsaydı, xәcalәtimdәn o biri küncündә uzandı. Söyüd yarpağı

yerә girәrdim! Bilmirdim nә edim. kimi tir-tir әsirdi – elә bil onu dәhşәtli

Mәrhum elә bil dişlәrini ağarda-ağarda әjdahayla qaranlıq otağa salmışdılar.

bizә gülürdü. Elә bil onun sakit Heç kәs buna inanmaz: hәmin o gecә

tәbәssümü dә yavaş-yavaş dәyişir, bircә dәfә öpmәyimә dә icazә vermәdi

tamam başqa cür olurdu. Mәnә sıxılmış – inanılası şeydir bәyәm? İkinci gecә

qızı qeyri-ixtiyari qucaqladım, öpüşlәrә dә otağa ondan qabaq gәlib, dünәn

qәrq etdim... Qәflәtәn qonşu otaqla yatdığım yerdә uzandım. Sonrakı

aramızdakı pәrdә çәkildi, bibimin әri, gecәlәr dә elә... Yaxınlaşmağa cürәtim

bu fahişәnin atası, donqarbel, çatmırdı. Xeyli vaxt keçdi, mәn hәlә

boynuşallı qoca iyrәnc bir gülüşlә içәri dә otağın eyni küncündә, döşәmәnin

girdi. Elә güldü tüklәrim biz-biz oldu. üstündә yatırdım. Buna inanmaq olar?

Durmaq bilmirdi, gülmәkdәn çiyinlәri Düz iki ay... Yox, iki ay dörd gün ona

әsirdi, amma biz tәrәfә nәzәr belә yaxınlaşmağa cürәtim çatmadı...

salmadı. Yer dә ayrılmırdi ayıbımızı Əskini qabaqcadan hazırlamışdı
112 örtә! Əgәr bacarsaydım, meyitin sifәtinә – ona, bilmirәm göyәrçin qanı idi, nә

2015 yağlı bir şillә ilişdirәrdim – kinayәli idisә, sürtüb hazır saxlamışdı. Dәqiq

tәbәssüm hәlә dә dodaqlarından bilmirәm! Bәlkә dә özünün ilk eşq

çәkilmәmişdi. Aman Allah, biyabır gecәsindәn yadigar idi, mәni bir az

oldum! İlan ağzından qurtulmuş kimi da artıq kinayә obyektinә çevirmәk

yüyürüb otaqdan çıxdım... üçün saxlayırdı – axı onda hamı mәni

Onunla evlәnmәyә mәcbur olum tәbrik edir, mәnalı-mәnalı göz vururdu.

deyә, bunu yәqin qızın özü düzüb- Yәqin ürәklәrindә belә deyirdilәr: “Bu

qoşmuşdu... Süd qardaş-bacısı olduğu- oğlan dünәn gecә dağı dağ üstә qoyub,

muza baxmayaraq, camaat arasında qala fәth edib!” Mәn özümü o yerә

abırdan düşmәyәk deyә, bu qızı özümә qoymurdum, onlar da sarsaqlığıma

arvad elәmәyә mәcbur idim. Əslindә, gülürdülәr. Elә onda qәrara aldım:

Sadiq Hidayәt. Kor bayquş o, heç qız da deyilmiş, amma o vaxt vaxt gәlәcәk, bunların hamısını bircә-

mәnim bundan xәbәrim yox idi. Bunu bircә yazacağam...

sonradan başqa adamlar danışdı Arvadımın neçә dәnә aşnası

mәnә. Yәqin dәqiqliyiylә necә olduğunu olduğunu bilәndәn sonra, ya da bәlkә

heç vaxt öyrәnә bilmәyәcәyәm. Zifaf axund әrәbcә bir neçә kәlmә oxuyub

gecәsi otaqda baş-başa qalanda, nә onu mәnә hәvalә edәndәn sonra

qәdәr yalvardımsa, sözümә baxmadı, zәhlәsi gedirdi mәndәn. Əlimdәn qur-

paltarını soyunmadı ki soyunmadı. Elә tulub azad olmaq, azad yaşamaq

hey pıçıldayırdı: “namaz qılıb paklan- istәyirdi! Nәhayәt, gecәlәrin birindә,

mamışam, olmaz”. Mәni әsla yaxın lap zorla olsa da, onun yanına girә-

buraxmadı özünә. Çırağı keçirib otağın cәyimә söz verdim. Elә dә elәdim.