Page 286 - 2017-4
P. 286
rəvəz arıtlayır, taxılı ovudur, tikiş tikir, yu- nun öhdəsindən tək insan gələ bilməz.
yub-təmizləyir, xəstəyə qulluq edirdilər. Beləliklə, günəş şüaları çəpəki düşən-
Yaş sənlik deyil, amma hər kəs istənilən də Si utana-utana, narazı görkəmlə kiçik
yaşda yetkin ola bilər. Dərd adama yar- arxa eyvanın kənarında balışların üstünə
dım göstərir, amma Tanrı daha yaxşıdır – uzanırdı. Hər dəfə hirsindən, xəcalətin-
Tanrıya təvəkkül yaxşıdır. Onlar istəmir- dən ayaq barmaqları qıc olur, qıçları da-
lər ki, Yaradanın qarşısında duranda boş şa dönürdü.
keçən həyatlarına görə bəraət axtarsın- – Miss Etel, xahiş edirəm. Daha ba-
lar. Bilirdilər ki, O, hamıdan soruşacaq: carmıram.
“Sən nə etmisən?” – Danışma, ay qız. – Etel hövsələdən
Etel Fordhamın bir oğlunun Şimalda, çıxırdı. – Yaxşı, bilirəm, indiyə kimi hər
Detroytda öldürüldüyü Sinin yadında idi. dəfə ayaqlarını aralayanda səni aldadıb-
Meylin Stounun gözlərindən biri görürdü, lar. Nədi, indi qorxursan ki, Günəş də al-
digərinə taxta-şalban zavodunda talaşa dadar səni?
batmışdı. Həkim-filan baxmamışdı, heç Dördüncü gün bədəni heysizləşdi,
286 çağırmamışdılar da. Hanna Reybern də, çünki düz bir saat gərgin halda uzanmaq
2017 Klover Rid də poliomielitdən axsaq qal- asan məsələ deyildi. Kiminsə qarğıdalıla-
mışdılar, amma ərləri, qardaşlarıyla birgə rın arasından baxacağını, yaxud bağın
tufandan dağılan kilsəyə ağac daşıyırdı- arxasındakı çinarların arxasında gizlənə
lar. Fikirləşirdilər ki, düzəlməyəcək şərə biləcəyini də unutdu. Görəsən, Günəşin
qoy Tanrı özü əncam çəksin. Deyirdilər, ongünlük əsarəti onun qadın orqanlarına
ən vacibi, xeyirlə şərin fərqini bilməkdir. kömək etdimi? Bunu heç vaxt bilməyə-
Müalicənin sonuncu mərhələsi Si üçün cəkdi. Ona ən böyük təskinliyi miss Etelin
daha pis idi. Günəş indi də onun üzündən məhəbbəti verdi – sonuncu dəfə gündə
öpməliydi, yəni hər gün azı bir saat qıçla- qovrulandan sonra Siyə yelləncəkdə, ya-
rını aralayıb, günün altında uzanmalı idi. nında əyləşməyə icazə vermişdi.
Bütün qadınlar yekdil rəyə gəlmişdilər ki, Eyvanda Etel stulunu onun yanına
Toni Morrison. evə qayıdış qaynar şüalarla cütləşmə bətnindəki xəs- çəkdi. Aralarındakı masanın üstünə bir-
təliyin olan-qalanını da yox edəcək. Uta- baş sobadan çıxmış peçenye ilə dolu
nıb-qızaran Si israrla imtina edirdi. “Bir- qab, bir qab da böyürtkən mürəbbəsi qoy-
dən kişilərdən, uşaqlardan kimsə onu du. Bu, bütün müddət ərzində müalicə
gördü?” əhəmiyyəti daşımayan ilk qida idi – şirin,
– Sənə göz qoyan olmayacaq, – de- dadlı.
yirdilər. – Lap baxsınlar, nə olsun axı? Etel bağa baxa-baxa astadan deyirdi:
– Elə bilirsən, sənin ayıb yerin onlar – Mən səni yeriməyə başlayandan ta-
üçün təzə xəbər-zaddı? nıyıram. İri, gözəl gözlərin vardı. Amma
– Bəsdi özünü yordun, – Etel Ford- yaman qüssəli baxırdın. Qardaşınla necə
ham məsləhət verdi. – Mən yanında ola- gəzib-dolaşdığını görürdüm. O çıxıb ge-
cağam. Başlıcası, tam sağalmaqdı. Bu- dəndə yolunu azdın, günahdan törəyən
yub-təmizləyir, xəstəyə qulluq edirdilər. Beləliklə, günəş şüaları çəpəki düşən-
Yaş sənlik deyil, amma hər kəs istənilən də Si utana-utana, narazı görkəmlə kiçik
yaşda yetkin ola bilər. Dərd adama yar- arxa eyvanın kənarında balışların üstünə
dım göstərir, amma Tanrı daha yaxşıdır – uzanırdı. Hər dəfə hirsindən, xəcalətin-
Tanrıya təvəkkül yaxşıdır. Onlar istəmir- dən ayaq barmaqları qıc olur, qıçları da-
lər ki, Yaradanın qarşısında duranda boş şa dönürdü.
keçən həyatlarına görə bəraət axtarsın- – Miss Etel, xahiş edirəm. Daha ba-
lar. Bilirdilər ki, O, hamıdan soruşacaq: carmıram.
“Sən nə etmisən?” – Danışma, ay qız. – Etel hövsələdən
Etel Fordhamın bir oğlunun Şimalda, çıxırdı. – Yaxşı, bilirəm, indiyə kimi hər
Detroytda öldürüldüyü Sinin yadında idi. dəfə ayaqlarını aralayanda səni aldadıb-
Meylin Stounun gözlərindən biri görürdü, lar. Nədi, indi qorxursan ki, Günəş də al-
digərinə taxta-şalban zavodunda talaşa dadar səni?
batmışdı. Həkim-filan baxmamışdı, heç Dördüncü gün bədəni heysizləşdi,
286 çağırmamışdılar da. Hanna Reybern də, çünki düz bir saat gərgin halda uzanmaq
2017 Klover Rid də poliomielitdən axsaq qal- asan məsələ deyildi. Kiminsə qarğıdalıla-
mışdılar, amma ərləri, qardaşlarıyla birgə rın arasından baxacağını, yaxud bağın
tufandan dağılan kilsəyə ağac daşıyırdı- arxasındakı çinarların arxasında gizlənə
lar. Fikirləşirdilər ki, düzəlməyəcək şərə biləcəyini də unutdu. Görəsən, Günəşin
qoy Tanrı özü əncam çəksin. Deyirdilər, ongünlük əsarəti onun qadın orqanlarına
ən vacibi, xeyirlə şərin fərqini bilməkdir. kömək etdimi? Bunu heç vaxt bilməyə-
Müalicənin sonuncu mərhələsi Si üçün cəkdi. Ona ən böyük təskinliyi miss Etelin
daha pis idi. Günəş indi də onun üzündən məhəbbəti verdi – sonuncu dəfə gündə
öpməliydi, yəni hər gün azı bir saat qıçla- qovrulandan sonra Siyə yelləncəkdə, ya-
rını aralayıb, günün altında uzanmalı idi. nında əyləşməyə icazə vermişdi.
Bütün qadınlar yekdil rəyə gəlmişdilər ki, Eyvanda Etel stulunu onun yanına
Toni Morrison. evə qayıdış qaynar şüalarla cütləşmə bətnindəki xəs- çəkdi. Aralarındakı masanın üstünə bir-
təliyin olan-qalanını da yox edəcək. Uta- baş sobadan çıxmış peçenye ilə dolu
nıb-qızaran Si israrla imtina edirdi. “Bir- qab, bir qab da böyürtkən mürəbbəsi qoy-
dən kişilərdən, uşaqlardan kimsə onu du. Bu, bütün müddət ərzində müalicə
gördü?” əhəmiyyəti daşımayan ilk qida idi – şirin,
– Sənə göz qoyan olmayacaq, – de- dadlı.
yirdilər. – Lap baxsınlar, nə olsun axı? Etel bağa baxa-baxa astadan deyirdi:
– Elə bilirsən, sənin ayıb yerin onlar – Mən səni yeriməyə başlayandan ta-
üçün təzə xəbər-zaddı? nıyıram. İri, gözəl gözlərin vardı. Amma
– Bəsdi özünü yordun, – Etel Ford- yaman qüssəli baxırdın. Qardaşınla necə
ham məsləhət verdi. – Mən yanında ola- gəzib-dolaşdığını görürdüm. O çıxıb ge-
cağam. Başlıcası, tam sağalmaqdı. Bu- dəndə yolunu azdın, günahdan törəyən