Page 280 - 2017-4

səylərinin məhbusu idi. Bəs evdə heç kəs Təhdidin xarakterini aydın başa düşən

yoxdursa, onda necə edəcək? İçəri soxu- doktor cəld masanın yeşiyini çəkib ta-

lacaq? Yox. Özünə sərbəstlik verə bil- pança çıxardı.

məzdi – bunun Siyə ziyanı dəyərdi. Fərz “İşə bax, tapança, – Frenk fikirləşdi. –

edək ki... Amma şərait bəlli deyilsə, fərz Yüngül, təmiz, parlaq tapançadı. Amma

etməyin nə mənası? Axtardığı lövhəni onu tutmuş əl yaman əsir”. Doktor silahı

görəndə avtobusun xəbərdarlıq düymə- qaldırıb canına dolan dəhşətli qorxudan,

sini basmaq artıq gec idi. Bir neçə mə- yəqin ki, gözlərinə ağzı köpüklənmiş, bu-

həllə piyada qayıdası oldu, “Tibb dokto- run pərələri körüklənmiş, gözləri qan ça-

ru” lövhəsini görəndə bir qədər sakitləşdi, nağına dönmüş vəhşi kimi görünən şəx-
çünki Boreqard Skott özü də çəmənlikdə sə tuşladı. Lakin əvəzində sakit, hətta bir
idi. Giriş qapısının qarşısında zoğal ağa- qədər biganə sifət gördü.
Tətiyi çəkdi.
cı ortası bənövşəyi, özü qar kimi bəyaz
Çaxmaqdan zəif taqqıltı çıxdı. Doktor
çiçəklər açmışdı. Frenk fikirləşdi, görən,
əsas qapını döysün, yoxsa arxa girişə silahı yerə atıb sıçradı, cəld masanın ba-
280 keçsin? Ehtiyat üçün arxa qapıya üz tut- şına hərlənib soyğunçunun yanından yel
kimi ötdü, pilləkənlə yuxarı cumdu.
2017 du. – Sara! – O, lap dəli kimi qışqırdı. –
– O hardadı?
Mətbəxin qapısını açan qadın ondan Polis çağır, eşidirsən?! Onu içəri sən bu-
raxdın!
heç nə soruşmadı.
– Aşağıda, – cavab verdi. Doktor Bo dəhlizlə üstündə ikinci tele-
fon olan masaya tərəf qaçdı. Sara artıq
– Sən Sarasan?
orada idi, telefonun dəstəyini qətiyyətlə
– Hə. Bir az sakit olun. – Qadın ba- yerinə sıxmışdı. Niyyəti aydın idi.
şıyla doktorun kabineti ilə Sinin otağına
Frenk isə bacısının uzandığı otağa
aparan pilləkənə işarə etdi.
girdi – bəyaz geyimdə hərəkətsiz, xırda-
Pilləkənə yaxınlaşanda açıq qapıdan ca bədən gördü. Yatır? Nəbzini yoxladı.
iri yazı masası arxasında oturmuş bəstə- Zəifdir, yoxsa heç vurmur? Əyildi, nəfəsi-
boy, çalsaç kişini gördü. Kişi başını qal- nə qulaq asdı. Ona toxundu, soyuq idi,
Toni Morrison. evə qayıdış dırdı.
amma ölüm soyuğuna bənzəmirdi. Frenk
– Bu nədi? Siz kimsiniz? – Çağırılma- ölümü yaxşı tanıyırdı, bu, hələ o deyildi.

mış qonağı görəndə doktorun gözləri Hələ ki... Cəld otağa göz gəzdirdi, bir cüt

böyüdü. – Rədd olun burdan! Sara! Sara! ağ çəkmə, “gecə güldanı”, çanta gördü.

Frenk masaya tərəf gəldi. Çantanın içində eşələndi, iyirmidollarlıq

– Burada oğurlamalı heç nə yoxdu! əsginas tapıb cibinə soxdu. Sonra çarpa-

Sara! – Doktor əlini telefona uzatdı. – Po- yının qabağında dizi üstə durdu, bacısını

lis çağıracağam. Elə bu dəqiqə! ehmallıca qollarının üstünə götürüb, pil-

O, dəstəyi qaldırıb barmağını diskin ləkənlə yuxarı qaldırdı.

sıfır işarəsi olan dəliyinə qoydu. Frenk te- Sara ilə doktor ayaq üstəydilər, do-

lefonu vurub onun əlindən saldı. nuq baxışları bir-birinə zillənmişdi. Frenk