Page 276 - 2017-4
P. 276
ayaqlarının keyini açmaq üçün bayıra çıx- larında bir kişi durub, dişini qurdalaya-

dı. Yataq vaqonundakı sərnişinlər də oya- qurdalaya sakitcə tamaşa edirdi. Buna

nıb, qəhvə istədilər. Vaqon-restoranda sə- təəccüb elədi. Frenk yaxınlaşanda kişi

hər yeməyi, içkilər sifariş edirdilər. Yolun ona sarı döndü. Baxışlarından darıxdığı

qatar dayanan hissəsi araxis fermasının görünən cüssəli kişi idi.

yanından keçirdi. İkiyüz-üçyüz metr aralı- – Nə baxırsan? – heç diş çöpünü də

da isə yem mağazasının lövhəsi ağzından çıxarmadı.

görünürdü. Frenk bu ləngimədən dilxor Frenk yerində donub-qaldı. Nataraz

olmadı, amma yerində oturmağa da hə- kişi yaxınlaşıb onun sinəsinə dümsük vur-

vəsi olmadığından yem mağazasına tə- du. Sonra birini də ilişdirdi. Frenk əlindəki

rəf getdi. Mağaza hələ bağlı idi, amma “Doktor Pepper”i atıb qolaylandı, ona bir-

böyründəki köşkü açmışdılar, oradan yerli cə zərbə endirdi. Kişi nataraz adamların

camaat çörək, qazlı su, tütün və s. alırdı. çoxu kimi, cəld deyildi, o dəqiqə yıxıldı.

Xırıldayan radiodan Binq Krosbinin “Məni Frenk kişinin yerə yıxılmasına baxmaya-

azadlığa burax” mahnısı eşidilirdi. Piştax- raq, diş çöpünü onun boğazına yeritmək

276 ta arxasındakı qadın əlil arabasında idi, istəyilə irəli atılıb, sifətinə zərbələr yağ-

2017 amma milçək quşu kimi zirək hərəkətlə dırdı. Hər zərbəsi ona kəskin və çox ta-
soyuducuya yaxınlaşıb Frenk üçün bir nış həzz verirdi. Frenk dayanmırdı, da-

banka “Doktor Pepper” çıxardı. Frenk pu- yanmaq istəmirdi. Kişinin artıq huşunu

lunu verib ona göz vurdu, cavabında qə- itirdiyinə baxmayaraq, zərbələr yağdırır-

zəbli baxışla qarşılaşıb içmək üçün çölə dı. Qadınlar bir-birindən qopub ondan ya-

çıxdı. Səhər günəşi bərk qızdırırdı, kölgə- pışmışdılar, kişidən ayırmağa çalışırdılar.

lik isə az idi: təkcə bu köşk, yem dükanı, – Qurtar! – qışqırırdılar. – Onu öldürə-

bir də yolun qarşı tərəfində bir xaraba ev cəksən. Əl çək ondan, əclaf.

vardı. Evin qarşısında Günəşin qızıla bo- Frenk əl saxlayıb xilaskarlara baxdı.

yadığı təptəzə “kadillak” dayanmışdı. Frenk Biri əyilib kişinin başını qaldırmışdı. Digə-

maşına baxmaq üçün yolu keçdi. Avto- ri öz burnunun qanını silə-silə kişini çağı-

Toni Morrison. evə qayıdış mobilin arxa fanarları köpək balığının rırdı: “Soni. Soni. Aman Tanrım”. Sonra

üzgəclərini xatırladırdı. Qabaq şüşə enli ikinci qadın da dizi üstə çökdü, dəllalı

kapotun üzərində əyilirdi. Frenk bir az da özünə gətirməyə çalışdı. Qadının köynə-

yaxınlaşanda qadın səsləri eşitdi; evin yi kürəyinin ortasından cırılmışdı. Açıq-

arxasında söyüşür, dalaşırdılar. Yan di- sarı dərisi vardı.

var boyu irəlilədi, elə bilirdi, qadınlarına Frenk qalxdı, barmaq sümüklərini ovuş-

hücum çəkən kişiləri görəcək. Orada isə dura-ovuşdura tez, az qala, qaça-qaça

iki qadın yerdə süpürləşirdi. Onlar torpa- qatara sarı getdi. Təmirçilər ya onu görmə-

ğın içində yuvarlanır, ayaqlarını qaldırıb dilər, ya da fikir vermədilər. Vaqonun qa-

təpik atır, bir-birini əzişdirir, saçlarından pısında bələdçi onun qanlı əllərinə, tozlu

yapışıb palçıqda sürüyürdülər. Saçları da- paltarına nəzər saldı, amma dinmədi.

ğılmışdı, paltarları yaman gündə idi. Yan- Xoşbəxtlikdən, tualet lap qapının ağzın-
   271   272   273   274   275   276   277   278   279   280   281