Page 277 - 2017-4
P. 277
idi, odur ki Frenk vaqona keçməzdən dəfni ilə sıx bağlı olan mənim mübhəm 277
əvvəl nəfəsini dərib yuyundu. Sonra otu- gizli obrazım daha yaxşı, daha güclü ya- 2017
rub təəccübləndi – bu davadan aldığı şayırdı. Onu qoruyurdum, oradan çıxmaq
vəhşi ləzzətə heyrətlənirdi. Bu ləzzət Ko- üçün yolu sıx otların arasından tapdım, Toni Morrison. evə qayıdış
reyada adam öldürəndə yaşadığı qəzəb heç nədən – ilandan da, quduz kişilər-
hissinə heç oxşamırdı. Oradakı qəzəb dən də qorxmurdum. Fikirləşirəm, görə-
ünvansız, məqsədsiz idi. Burada isə konk- sən, onda bacardıqlarım, bəlkə, bütün
ret bir şəxsi ləzzətlə öldürürdü. Fikirləşdi, sonrakı hadisələrin rüşeymi idi? Uşaq qəl-
belə yaxşıdır, bacısını xilas edəndə karı- bimdə özümü bir qəhrəman hiss edir, bi-
na gələ bilər. lirdim ki, bizi tapsalar, ona toxunsalar,
öldürərəm.
11
Onun gözləri. Daim nəyisə gözləyən 12
gözləri. Dözümsüz, ümidsiz yox, amma Frenk Obern-stritlə vağzaldan Uolna-
donuq gözləri. Si. İsidra. Mənim bacım. ta gedirdi. Əvvəlcə bərbər, sonra bardakı
İndi isə var-yoxum, ailəm. Bunu yazanda aşpaz, axırda da Telma adlı qadın peyda
bil: o, demək olar, ömrüm boyu kölgəm, oldu... Nəhayət, onu Sinin işlədiyi şəhər
daimi mövcudluğuyla özünün, bəlkə də, kənarına apara biləcək lisenziyasız
mənim yoxluğumu göstərən bir kölgə olub. sürücünün adını, avtomobilinin markası-
Mən onsuz, o kasadlıq görmüş, qüssə və nı da aydınlaşdırdı. Çattanuqa yaxınlı-
intizar oxunan gözləri olan qızsız kiməm ğında qəfil ləngiməsi ucbatından gecik-
ki? Qəbirqazanlardan gizlənəndə necə mişdi, bütün günü Obern-stritdə dolaşa-
tir-tir əsirdi. Onun gözlərini əlimlə tutdum dolaşa məlumat toplayırdı. İndi artıq gec
ki, torpaqdan çıxan ayağı görməsin. idi. Sürücü öz yerinə yalnız sabah səhər
Məktubda belə yazmışdılar: “O ölə- gələcəkdi. Frenk haradasa toqqasının al-
cək”. Maykı sığınacağa sürüdüm, quşları tını bərkitmək, bir az da gəzəndən sonra
qovdum, amma o öldü. Mən Staffın qolu- gecələməyə yer axtarmaq qərarına gəldi.
nun yerindən axan qanı dayandırırdım. Şər qarışanacan gəzdi, “Royal” meh-
Qolu yeddi metr o yandan tapıb özünə manxanasına yönələndə isə ona fəaliy-
verdim ki, bəlkə, yerinə tikələr. Buna bax- yətə təzə başlamış cavan qanqsterlər
mayaraq, öldü. Ondan sonra daha heç hücum etdi.
kəsi xilas etmədim. Yanımda insanların Atlantadan xoşu gəlirdi. Çikaqodan
necə öldüyünə də baxmadım. Heç vaxt. fərqli olaraq, burada həyatın ritmi insani
Bacımın da necə öldüyünə baxmaya- idi. Bu şəhərdə tələsmədən siqaret bükmək
cağam. Heç vaxt. üçün, meyvələri diqqətlə seçmək üçün
O, himayəyə götürdüyüm ilk adam idi. vaxt vardı.. Qocalar üçünsə mağazanın
Haradasa qəlbinin dərinliklərində – hə- qarşısında toplanıb bekarçılıq eləmək,
min o atlarla, həmin o naməlum adamın yanlarından ötən arzularına: cinayətkar-
əvvəl nəfəsini dərib yuyundu. Sonra otu- gizli obrazım daha yaxşı, daha güclü ya- 2017
rub təəccübləndi – bu davadan aldığı şayırdı. Onu qoruyurdum, oradan çıxmaq
vəhşi ləzzətə heyrətlənirdi. Bu ləzzət Ko- üçün yolu sıx otların arasından tapdım, Toni Morrison. evə qayıdış
reyada adam öldürəndə yaşadığı qəzəb heç nədən – ilandan da, quduz kişilər-
hissinə heç oxşamırdı. Oradakı qəzəb dən də qorxmurdum. Fikirləşirəm, görə-
ünvansız, məqsədsiz idi. Burada isə konk- sən, onda bacardıqlarım, bəlkə, bütün
ret bir şəxsi ləzzətlə öldürürdü. Fikirləşdi, sonrakı hadisələrin rüşeymi idi? Uşaq qəl-
belə yaxşıdır, bacısını xilas edəndə karı- bimdə özümü bir qəhrəman hiss edir, bi-
na gələ bilər. lirdim ki, bizi tapsalar, ona toxunsalar,
öldürərəm.
11
Onun gözləri. Daim nəyisə gözləyən 12
gözləri. Dözümsüz, ümidsiz yox, amma Frenk Obern-stritlə vağzaldan Uolna-
donuq gözləri. Si. İsidra. Mənim bacım. ta gedirdi. Əvvəlcə bərbər, sonra bardakı
İndi isə var-yoxum, ailəm. Bunu yazanda aşpaz, axırda da Telma adlı qadın peyda
bil: o, demək olar, ömrüm boyu kölgəm, oldu... Nəhayət, onu Sinin işlədiyi şəhər
daimi mövcudluğuyla özünün, bəlkə də, kənarına apara biləcək lisenziyasız
mənim yoxluğumu göstərən bir kölgə olub. sürücünün adını, avtomobilinin markası-
Mən onsuz, o kasadlıq görmüş, qüssə və nı da aydınlaşdırdı. Çattanuqa yaxınlı-
intizar oxunan gözləri olan qızsız kiməm ğında qəfil ləngiməsi ucbatından gecik-
ki? Qəbirqazanlardan gizlənəndə necə mişdi, bütün günü Obern-stritdə dolaşa-
tir-tir əsirdi. Onun gözlərini əlimlə tutdum dolaşa məlumat toplayırdı. İndi artıq gec
ki, torpaqdan çıxan ayağı görməsin. idi. Sürücü öz yerinə yalnız sabah səhər
Məktubda belə yazmışdılar: “O ölə- gələcəkdi. Frenk haradasa toqqasının al-
cək”. Maykı sığınacağa sürüdüm, quşları tını bərkitmək, bir az da gəzəndən sonra
qovdum, amma o öldü. Mən Staffın qolu- gecələməyə yer axtarmaq qərarına gəldi.
nun yerindən axan qanı dayandırırdım. Şər qarışanacan gəzdi, “Royal” meh-
Qolu yeddi metr o yandan tapıb özünə manxanasına yönələndə isə ona fəaliy-
verdim ki, bəlkə, yerinə tikələr. Buna bax- yətə təzə başlamış cavan qanqsterlər
mayaraq, öldü. Ondan sonra daha heç hücum etdi.
kəsi xilas etmədim. Yanımda insanların Atlantadan xoşu gəlirdi. Çikaqodan
necə öldüyünə də baxmadım. Heç vaxt. fərqli olaraq, burada həyatın ritmi insani
Bacımın da necə öldüyünə baxmaya- idi. Bu şəhərdə tələsmədən siqaret bükmək
cağam. Heç vaxt. üçün, meyvələri diqqətlə seçmək üçün
O, himayəyə götürdüyüm ilk adam idi. vaxt vardı.. Qocalar üçünsə mağazanın
Haradasa qəlbinin dərinliklərində – hə- qarşısında toplanıb bekarçılıq eləmək,
min o atlarla, həmin o naməlum adamın yanlarından ötən arzularına: cinayətkar-
