Page 273 - 2017-4
P. 273
sə, çimizdirməkdə büruzə verirdi. Bi- ğıda, lap aralıda sakitlik çökmüş kənd- 273
lirdilər ki, kömək etdikləri qadın onlara dən başqa bir şey görmək mümkün deyil- 2017
nifrət bəsləyir, ona görə də özlərinə gün di; evlərin küləş damları uzaqdakı dağla-
kimi aydın olan həqiqəti ucadan söylə- ra bənzəyirdi; məndən sol tərəfdə qarın Toni Morrison. evə qayıdış
məyə heç vaxt ehtiyac duymurdular: Tan- içindən donmuş bambuk zoğları boy ver-
rı Möcüzəni Ağlasığmaz Yollarla Göstə- mişdi. Ora zir-zibil tökürdük. Ayıq-sayıq
rir... olmağa çalışıram, ətrafa diqqət kəsilirəm
ki, oralarda bir cüt badamı göz, ya qış
9 papağı görə biləcəyəm, ya yox. Adətən,
Koreya. heç nə tərpənmirdi. Amma bir gün bam-
Bunu təsəvvür edə bilməzsən, çünki bukluqda nəsə şaqqıldadı. Kimsə hərə-
orada olmamısan. O cansıxıcı mənzərə- kət eləyirdi. Bilirdim ki, düşmən deyil: on-
ni təsvir edə bilməzsən, çünki görməmi- lar heç vaxt tək olmurdular; fikirləşdim,
sən. Əvvəlcə sənə soyuqdan deyim, onun yəqin, pələngdir. Deyilənə görə, onlar
sərtliyindən danışım. Sadəcə donmursan. dağlarda dolaşırdılar, amma bizimkilər-
Koreyanın soyuğu əzab verir, canına ya- dən öz gözləriylə görən olmamışdı. Son-
pışqan kimi yapışır, heç cür qoparıb ata ra bambuklar lap aşağıdan aralandı. İtdi?
bilmirsən. Yox. Uşaq əli idi, bambukların arasından
Döyüş qorxuludur, amma həyatın uzanıb yerdə nəsə axtarırdı. Xatırlayıb
özüdür. Əmrlər alırsan, yoldaşlarını qoru- gülümsündüm. Si ilə birgə missis Robin-
yursan, düşməni öldürürsən – döyüşdə sonun ağacının altına tökülmüş ərikləri
hər şey aydındır, əməlli fikirləşməyə vaxt necə oğurladığımız yadıma düşdü – sürünə-
yoxdur. Pisi gözləməkdir. Saatlar bir-birinin sürünə yaxınlaşırdıq, çalışırdıq səs sal-
ardınca ötür, sən isə uzun, soyuq günlər- mayaq ki, bizi görüb qayışı qapmasın...
dən bacardığın kimi keçib gedirsən. Ən Birinci dəfə o qızı qovmaq istəmədim,
pisi isə qarovulda tək durmaqdır. Adam ona görə, az qala, hər gün gəlməyə baş-
tüfəngini düzəltmək üçün əlcəklərini çı- ladı, bambukların arasından keçib, tul-
xaranda dönə-dönə baxar ki, görsün, dır- lantılarımızın içində eşələnirdi. Sifəti bir-
naqları qaralmayıb ki?.. Qarovulda bir hə- cə dəfə göründü. Adətən, bambukların
rəkət sezmək, bir səs eşitmək üçün gözünü arasında, yerdəki zibillikdə eşələnən əlini
dörd açırsan, qulaqlarını şəkləyirsən. Görə- görürdüm. Onun hər gəlişi məni sevindi-
sən, monqollar deyil ki? Onlar şimali ko- rirdi: elə bil quşun öz balalarını yemləmə-
reyalılardan da pisdirlər. Monqollar heç sinə, ya da soxulcan tapacağına əmin
vaxt dinc durmur. Elə bilirsən ölüb, o isə olan toyuğun yer eşməsinə tamaşa edir-
dönüb arxandan vurur. Səhv etsən, sra- dim.
ğagünkü balıq kimi çoxdan ölmüş olsa
belə, arxayınlıq üçün bir patron mütləq Hərdən bəxti dərhal gətirir, nəsə ye-
işlətməlisən. mək tapıb götürürdü, bəzən isə barmaq-
Bax, mən də saatlar uzunu ara-sıra ları torpaqda dolaşır, uzun-uzadı axtarır-
divara söykənib qarovulda dururdum. Aşa- dı. Lap elə bil lilin içində eşələnən balaca
lirdilər ki, kömək etdikləri qadın onlara dən başqa bir şey görmək mümkün deyil- 2017
nifrət bəsləyir, ona görə də özlərinə gün di; evlərin küləş damları uzaqdakı dağla-
kimi aydın olan həqiqəti ucadan söylə- ra bənzəyirdi; məndən sol tərəfdə qarın Toni Morrison. evə qayıdış
məyə heç vaxt ehtiyac duymurdular: Tan- içindən donmuş bambuk zoğları boy ver-
rı Möcüzəni Ağlasığmaz Yollarla Göstə- mişdi. Ora zir-zibil tökürdük. Ayıq-sayıq
rir... olmağa çalışıram, ətrafa diqqət kəsilirəm
ki, oralarda bir cüt badamı göz, ya qış
9 papağı görə biləcəyəm, ya yox. Adətən,
Koreya. heç nə tərpənmirdi. Amma bir gün bam-
Bunu təsəvvür edə bilməzsən, çünki bukluqda nəsə şaqqıldadı. Kimsə hərə-
orada olmamısan. O cansıxıcı mənzərə- kət eləyirdi. Bilirdim ki, düşmən deyil: on-
ni təsvir edə bilməzsən, çünki görməmi- lar heç vaxt tək olmurdular; fikirləşdim,
sən. Əvvəlcə sənə soyuqdan deyim, onun yəqin, pələngdir. Deyilənə görə, onlar
sərtliyindən danışım. Sadəcə donmursan. dağlarda dolaşırdılar, amma bizimkilər-
Koreyanın soyuğu əzab verir, canına ya- dən öz gözləriylə görən olmamışdı. Son-
pışqan kimi yapışır, heç cür qoparıb ata ra bambuklar lap aşağıdan aralandı. İtdi?
bilmirsən. Yox. Uşaq əli idi, bambukların arasından
Döyüş qorxuludur, amma həyatın uzanıb yerdə nəsə axtarırdı. Xatırlayıb
özüdür. Əmrlər alırsan, yoldaşlarını qoru- gülümsündüm. Si ilə birgə missis Robin-
yursan, düşməni öldürürsən – döyüşdə sonun ağacının altına tökülmüş ərikləri
hər şey aydındır, əməlli fikirləşməyə vaxt necə oğurladığımız yadıma düşdü – sürünə-
yoxdur. Pisi gözləməkdir. Saatlar bir-birinin sürünə yaxınlaşırdıq, çalışırdıq səs sal-
ardınca ötür, sən isə uzun, soyuq günlər- mayaq ki, bizi görüb qayışı qapmasın...
dən bacardığın kimi keçib gedirsən. Ən Birinci dəfə o qızı qovmaq istəmədim,
pisi isə qarovulda tək durmaqdır. Adam ona görə, az qala, hər gün gəlməyə baş-
tüfəngini düzəltmək üçün əlcəklərini çı- ladı, bambukların arasından keçib, tul-
xaranda dönə-dönə baxar ki, görsün, dır- lantılarımızın içində eşələnirdi. Sifəti bir-
naqları qaralmayıb ki?.. Qarovulda bir hə- cə dəfə göründü. Adətən, bambukların
rəkət sezmək, bir səs eşitmək üçün gözünü arasında, yerdəki zibillikdə eşələnən əlini
dörd açırsan, qulaqlarını şəkləyirsən. Görə- görürdüm. Onun hər gəlişi məni sevindi-
sən, monqollar deyil ki? Onlar şimali ko- rirdi: elə bil quşun öz balalarını yemləmə-
reyalılardan da pisdirlər. Monqollar heç sinə, ya da soxulcan tapacağına əmin
vaxt dinc durmur. Elə bilirsən ölüb, o isə olan toyuğun yer eşməsinə tamaşa edir-
dönüb arxandan vurur. Səhv etsən, sra- dim.
ğagünkü balıq kimi çoxdan ölmüş olsa
belə, arxayınlıq üçün bir patron mütləq Hərdən bəxti dərhal gətirir, nəsə ye-
işlətməlisən. mək tapıb götürürdü, bəzən isə barmaq-
Bax, mən də saatlar uzunu ara-sıra ları torpaqda dolaşır, uzun-uzadı axtarır-
divara söykənib qarovulda dururdum. Aşa- dı. Lap elə bil lilin içində eşələnən balaca
